Δεν θα τον πιάσουμε κι από τον λαιμό τον Παϊρότζ

Ο Γιάννης Αλαφούζος ανακοίνωσε, επιτέλους, τη συμφωνία με τον Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, έστω κι αν πρόκειται για το 40%-45% κι ο κόσμος του Παναθηναϊκού αντί να πανηγυρίζει, έχει γίνει από το πρωί της Τρίτης ακόμα πιο καχύποπτος ή δύσπιστος. Και θα παραμένει όσο δεν συμβαίνουν 2-3 σημαντικά πράγματα.

Καταρχάς, ανακοίνωσε τη μεταβίβαση ο πωλητής κι ο αγοραστής έως την ώρα που γράφονταν οι γραμμές, είναι εξαφανισμένος. Ούτε μία γραπτή δήλωση δεν έχει μοιράσει. Έχει φυσικά μία εξήγηση αυτό, διότι τυπικά θα μπορεί να μιλήσει ή να πει πολλά, όταν του επιτραπεί από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού η ενασχόλησή του με τον Παναθηναϊκό και κατ’ επέκταση το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Και πάλι, όμως, μία λιτή δήλωση για την εμπλοκή του στο «τριφύλλι» υπό την προϋπόθεση της ΕΕΑ θα μπορούσε να την κάνει. Το είχαμε αναφέρει και παλιότερα. Όσο πιο γρήγορα αντιληφθεί, που νομίζω ότι το έχει καταλάβει και το έχει νιώσει σε μεγάλο βαθμό, ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι Μουσκρόν και ότι ο κόσμος δεν θα ανεχθεί το «κρυφτούλι», τόσο το καλύτερο πρωτίστως για τα δικά του σχέδια.

Το σημαντικό φυσικά δεν είναι να πει πολλά, όταν αποφασίσει να βρεθεί απέναντι στον κόσμο, αλλά να κάνει πολλά. Διότι στα λίγα που είπε έως τώρα ήταν αφερέγγυος. Ο Ταϊλανδός μίλησε πριν έξι περίπου μήνες για 27+20 εκατ. ευρώ. Εκτοτε, κατάλαβε το λάθος του και σταμάτησε τις δηλώσεις, ενώ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βγουν από το κάδρο οι εν Ελλάδι συνεργάτες του.

Απλώς ο κόσμος διάβασε τη δήλωση του Αλαφούζου το πρωί της Τρίτης κι αντί να δει με χαρά τις εξελίξεις, πολλοί σχολίαζαν στα social media ότι «το δούλεμα πάει σύννεφο». Έχουν πάψει να εμπιστεύονται τον νυν μεγαλομέτοχο και προσεχώς, αν δεν γίνει κάτι… τρελό, έναν εκ των δύο μεγαλομετόχων. Οι οπαδοί του «τριφυλλιού» σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να κάνουν υπομονή. Δύσκολη λέξη και κουραστική, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Έκαναν μερικούς μήνες, θα πρέπει όλοι να κάνουν μερικούς ακόμα, ώστε να διαπιστωθεί που πάει το πράγμα.

Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνάμε κάτι σημαντικό. Ο Πιεμπονγκσάντ έρχεται να βάλει χρήματα στον Παναθηναϊκό. Τώρα αν θα τα βάλει ο ίδιος, οι συνεργάτες του, οι φίλοι του, κάποιο πιστωτικό ίδρυμα από την Ασία, την Ευρώπη, ή την Αφρική μικρή σημασία έχει. Δεν θα τον πιάσουμε κι από τον λαιμό. Έχει κάποια σχέδια, συμφέροντα θα έλεγα κι ας ακούγεται κάπως, αλλά κανείς ξένος δεν εμπλέκεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο και μία χρεωμένη ΠΑΕ για την ψυχή της μάνας του…

Το θέμα μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας είναι το πότε θα βάλει χρήματα και πόσα. Λέγεται ότι εντός της εβδομάδας. Άλλες πληροφορίες αναφέρουν «από βδομάδα». Και κάποιες άλλες μόλις εξασφαλίσει την έγκριση της ΕΕΑ. Δεν είναι γνωστό επίσης αν την ΑΜΚ ύψους 10 εκατ. ευρώ που έχει προκηρυχθεί εδώ και είκοσι μέρες, θα την καλύψει τμηματικά. Αρχικά, κυκλοφόρησε ότι θα τα καταθέσει σε τέσσερις δόσεις των 2,5 εκατ. ευρώ. Προσωπικά δεν με απασχολεί αν τα βάλει έτσι, ή σε πέντε των δύο εκατ. ή σε δύο των 5 εκατ. ευρώ ή σε δέκα του 1 εκατ.

Η ουσία είναι να μπουν κι όσο το συντομότερο, τόσο το καλύτερο. Και κατόπιν να ξεκαθαρίσουμε και το εξής. Όσο περισσότερα, πάλι τόσο καλύτερο. Ένα ερώτημα για τα χρήματα είναι και που θα καταλήξουν. Θα δοθούν όλα για χρέη. Ένα μέρος κι ένα θα πάει για να τρέχει η ΠΑΕ; Θα μπουν γρήγορα κι επιπλέον χρήματα πέραν της ΑΜΚ των δέκα εκατ. ευρώ, ώστε να γίνουν από το επόμενο καλοκαίρι κι άλλες μεταγραφές;

Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί άλλο να παλεύει για να μπει στην πεντάδα. Πρέπει να γίνει άκρως ανταγωνιστικός. Αν ο Πιεμπονγκσάντ και οι άνθρωποί του ξέρουν να διαχειριστούν τα χρήματα και με λίγο μικρότερο μπάτζετ απ’ αυτό των ανταγωνιστούν είναι εφικτό να έρθουν τίτλοι. Αρκεί να υπάρχει οργάνωση, πλάνο, πίστη σε αυτό και σύμπνοια. Φυσικά θα χρειαστεί και προστασία εκτός αγωνιστικού χώρου, αλλά ας γίνει πρώτα αφεντικό –ΑΝ ΓΙΝΕΙ- κι έχουμε χρόνο να τα αναλύσουμε και τα επιμέρους θέματα.

Όπως γίνεται αντιληπτό, είναι πολλά τα ερωτήματα. Ο κόσμος είναι καχύποπτος, απαισιόδοξος, αλλά εύκολα μπορεί να γυρίσει το κλίμα. Να φέρω ένα παράδειγμα. Την  ομάδα που έχουν δημιουργήσει οι Δώνης, Νταμπίζας δεν την πίστευε κανείς έως τις 26 Αυγούστου. Πλήρης αδιαφορία. Κι όμως σε λιγότερο από 1,5 μήνα, οι παίκτες του Δώνη ανάγκασαν 4.000 οπαδούς να ταξιδέψουν στην κοντινή Τρίπολη λες και παιζόταν ματς τίτλου.

Όλοι γουστάρουν αυτά τα παιδιά, τη διάθεση, το φιλότιμο που βγάζουν. Ετσι, μπορεί να το γυρίσει κι ο Πιεμπονγκσάντ. Στο άψε σβήσε. Απλώς αντί για νίκες, χρειάζεται σύντομα να βάλει μερικά εκατ. ευρώ και να τα διαχειριστεί σωστά. Κι ας έχει για αρχή ή έστω και μήνες ακόμα, συμπαίκτη τον Αλαφούζο.