Δανός διαιτητής ψάχνει στο Google

Ας ξεκινήσουμε δημοσιογραφικά, γράφοντας την είδηση της ημέρας. Ο Γιώργος Βασιλειάδης έχει αποφασίσει να καταργηθεί το εργόσημο στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Θα υπάρξει άμεσα διορθωτική εγκύκλιος, ώστε να αφορά μόνο τα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Αυτό είναι το καλό. Βεβαίως, υπάρχουν ζητήματα προς επίλυση, αλλά φαντάζομαι πως με κάποιον τρόπο θα διορθωθούν.

Για παράδειγμα οι ομάδες που υποβιβάζονται στην Α2 από την Α1, άρα υποχρεωτικά παραμένουν ΚΑΕ, θα βάζουν εργόσημο στην εισφορά τους στους διαιτητές ή όχι; Κι αν μια ανώνυμη εταιρία δεν ανταποκρίνεται στην υποχρέωσή της ως προς τις εργοδοτικές εισφορές, οι άλλες γιατί να το πράξουν; Αν πάλι, οι ΚΑΕ της Α2 πληρώνουν με εργόσημο, θα υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά σε ένα πρωτάθλημα;

Σε κάθε περίπτωση είναι σωστή η επιλογή να μην αφορά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό το εργόσημο, γιατί θα μπορούσε να είναι η ταφόπλακά του. Βλέπετε, ΔΕΝ (και μην ακούτε ανοησίες) μπορούν να κόψουν εργόσημο μέλη των σωμάτων ασφαλείας, φοιτητές που επιδοτούνται, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι. Άρα θα υπάρξει θέμα και ως προς τους διαιτητές, και ως προς τους κομισάριους. Καλά για το τελευταίο δεν αγχωνόμαστε, θα πηγαίνουν οι τέσσερις της ΚΕΔ/ΕΟΚ, που θα είναι ταυτόχρονα και παρατηρητές (το είχαμε γράψει για πλάκα, στο τέλος θα δικαιωθούμε και θα γίνει πράξη).

Πάμε παρακάτω: Οι διαιτητές διαπίστωσαν ήδη ότι χάνουν 20% από το εισόδημά τους. Κι αυτό μπορεί να αυξηθεί, ανάλογα με τη φορολογική κλίμακα στην οποία βρίσκονται. Χάνουν χρήματα από την τσέπη τους κι αυτό είναι εξ ορισμού ένα ζήτημα. Υπάρχει, όμως, πέρα από το πρακτικό και το ηθικό. Πώς αναγνωρίζει η Πολιτεία –δια του διαχωρισμού- ότι είναι άλλος ο ερασιτεχνικός κι άλλος ο επαγγελματικός αθλητισμός και αφήνει να διοικεί τη διαιτησία η ΕΟΚ;

Από τη στιγμή που διαχωρίζονται σε ερασιτέχνες κι επαγγελματίες, πρέπει να διαχωριστεί και η διαιτησία σε ερασιτεχνική κι επαγγελματική. Πώς απαγορεύεις σε έναν επαγγελματία να σφυρίζει στα 50 του, από τη στιγμή που κανένα εργατικό δίκαιο δεν συμπεριλαμβάνει τέτοια διάταξη; Πώς μπορεί να τιμωρεί, ή να ορίζει ερασιτέχνης παράγοντας έναν επαγγελματία διαιτητή;

Τα ημίμετρα είναι πάντα επώδυνα γιατί στην προσπάθεια να καλύψουν μια τρύπα στον τοίχο, ανοίγουν μια μεγαλύτερη. Είναι πλέον καιρός να υπάρξει διαχωρισμός, να αποκτήσουμε επαγγελματικό τρόπο διαχείρισης της επαγγελματικής διαιτησίας, πριν φτάσουμε να καλούμε –στα χνάρια του ποδοσφαίρου- Δανούς διαιτητές. Κι όχι τίποτ’ άλλο, αλλά αν πεις σε Δανό μπάσκετ, θέλει να ψάχνει τρεις μέρες στο google για να καταλάβει τι του λες.