Και μισή δεν χάνει, γιατί…

Μάνταλος εκτός. Πόνσε εκτός. Λόπες εκτός. Οικονόμου εκτός. Αλεφ εκτός. Μπογέ στον πάγκο μετά από δύο μήνες απραξίας. Αλμπάνης εκτός. Γιαννιώτας ανέτοιμος. Απουσίες και προβλήματα που άλλες ομάδες θα τις λύγιζαν, θα τις τσάκιζαν. Σε όλα αυτά βάλτε και την καταπόνηση συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών και όλα αυτά ενώ είχε ένα ματς γεμάτο ένταση μέχρι τέλους με την Μπενφίκα για το Champions League.

Και αυτό το ρόστερ το μικρό, με τα (εγκληματικά) λάθη στον σχεδιασμό και την μεγάλη καταπόνηση κατάφερε να δείξει ένα πολύ καλό πρόσωπο στο πρώτο 45λεπτο και στο τέλος να επιχειρήσει ακόμη και την επική ανατροπή που έμεινε… μισή. Και όλα αυτά με Κλωναρίδη και Γαλανόπουλο να… λυγίζουν στο β’ ημίχρονο και η ΑΕΚ να παίζει ουσιαστικά με 9-10 παίκτες στο τέλος. Ναι δεν κέρδισε, ναι δεν έχει μεγάλο ρόστερ, ναι έχει πρόβλημα με τους τραυματισμούς και πρέπει να το δει σοβαρά πια, ναι πρέπει να ξεκουραστούν πολλοί και σημαντικοί παίκτες. Ναι η διοίκηση αδίκησε την ίδια την ΑΕΚ και τον Μαρίνο. Ναι όμως, έχει φανέλα, μέταλλο και χαρακτήρα Πρωταθλήτριας και στο τέλος δείχνει ότι μετρούν όλα αυτά. Όπως μέτρησε και χθες βράδυ στο ΟΑΚΑ.

Ο γεμάτος Ολυμπιακός, ο φρέσκος Ολυμπιακός, ο ποιοτικός Ολυμπιακός δεν κατάφερε να την κερδίσει ούτε τώρα… μισή. Τα αποδυτήρια της ΑΕΚ αποδεκατισμένα, αποκαμωμένα από την κούραση, κατάφεραν και… βγήκαν πάλι μπροστά. Και έσωσαν την παρτίδα. Το 1-1 δεν φέρνει χαρά, μα ανακούφιση. Για το γεγονός ότι δεν ήρθε 2η ήττα σε ντέρμπι και δεν ξέφυγε πολύ ο ΠΑΟΚ. Για τη διακοπή που έρχεται. Για να μπει ακόμη πιο καλά στο κομμάτι της προσαρμογής με την ομάδα ο Μπογέ που στο τέλος έκανε άνω κάτω το παιχνίδι και βοήθησε με τον τρόπο, αλλά και ο Γιαννιώτας. Για τον Μοράν και τον Αϊντάρεβιτς δεν μπορώ να πω κάτι, καθώς τους θεωρώ… καμένα χαρτιά ποδοσφαιρικά για την ΑΕΚ. Και όχι άδικα.

Η ΑΕΚ συνεχίζει να βγάζει μια συγκλονιστική ψυχή στα παιχνίδια της και να παίζει για το γκολ μέχρι… τέλους. Ταυτόχρονα παρουσιάζει μια αφέλεια ανασταλτικά που πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή. Την είδαμε με τον Σεμέδο στο ματς με την Μπενφίκα και το πληρώσαμε, την είδαμε και με τον Ποντένσε και ευτυχώς δεν το πληρώσαμε.

Η διακοπή θα βοηθήσει την ΑΕΚ, να γεμίσει το ρόστερ της ξανά σιγά-σιγά, να μπουν Μπογέ και Γιαννιώτας σε μεγαλύτερο βαθμό προσαρμογής για να μπορεί να παίξει και από τα άκρα με… κανονικούς ακραίους ως ένα βαθμό.

Φτάσαμε μέσα Οκτωβρίου και έχω ένα μεγάλο καημό. Να δω αυτή την ομάδα πλήρη. Με την καλύτερη δυνατή 11αδα που θα μπορεί να επιλέξει ο Ουζουνίδης, με γεμάτο πάγκο και… μάχη για 18αδα. Για να δούμε.

Θέλω να σταθώ σε ένα πρόσωπο. Μπορεί ο Γκάλο να είναι για μένα MVP, αλλά ο Μπακασέτας κάνει σπουδαία πράγματα. Σε άλλη θέση, προσπαθεί να κάνει αρκετά από όσα δίνει ο Μάνταλος, παίζει με αυταπάρνηση, να ηγηθεί μιας πρωταγωνίστριας ομάδας και ας μην έχει το ταλέντο του Μάνταλου, του Φορτούνη και του Πέλκα. Και το ποδόσφαιρο από πέρυσι τον Γενάρη του τα… γυρνάει πίσω. Δουλεύει και ανταμείβεται.

ΥΓ: Θεωρώ ότι ο Μάρτινς έκανε 2-3 πολύ σημαντικά… δώρα στην αποκαμωμένη ΑΕΚ. Εβαλε τον κακό Λάζαρο ανάμεσα σε δύο μπακ (Μπακάκης-Γκάλο) και τον τελείωσε. Δεν τον έχω δει ποτέ ξανά τόσο αρνητικό. Ο Χουλτ πήγε πολύ καλά τον Ποντένσε και αυτό… απενεργοποίησε πλήρως τα άκρα του Ολυμπιακού. Τρίτο και πιο σημαντικό, πιο κομβικό και πιο πολύτιμο η αλλαγή Τουρέ-Φορτούνη. Άλλαξε πολλά υπέρ της ΑΕΚ.

ΥΓ1: Για τον Φορτούνη ότι έγινε στον πανηγυρισμό είναι μεγάλο κρίμα. Είναι νέο παιδί, αποτελεί παράδειγμα για πολλά πιτσιρίκια και δεν είχε δώσει αφορμές. Ξέσπασε με χυδαίο τρόπο μπροστά σε μια μαθητική εξέδρα, σε ένα μεγάλο και ασφαλές γήπεδο και σε ένα κοινό που πολλοί σπουδαίοι έχουν χειροκροτηθεί. Είναι μεγάλο ταλέντο, έβαλε γκολάρα σπάνιας κλάσης, είναι διεθνής και αρχηγός ενός από τα μεγαλύτερα κλαμπ στην χώρα, οπότε μια αντρίκεια συγγνώμη θα ήταν το καλύτερο. Για όλους. Ξέχωρα από την αυτονόητη κλήση του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα που σε τέτοιες συμπεριφορές τύπου Χιμένεθ, Πασχαλάκη, Λουτσέσκου και Φορτούνη οφείλει να είναι αμείλικτος.