Αν όχι ούτε έτσι, πότε;

Αυτό το 1-1 του ντέρμπι αφήνει σαφέστατα ικανοποιημένη την ΑΕΚ. Σαν αποτέλεσμα απέναντι στον Ολυμπιακό που τα τελευταία χρόνια κερδίζει σταθερά και κάποιες φορές και με άνεση, δεν δείχνει καλό. Ωστόσο, έτσι όπως κύλησε το ματς, από τη στιγμή που η Ένωση ισοφάρισε στο 90’ και στις καθυστερήσεις… γλίτωσε το δεύτερο γκολ, αυτή η ισοπαλία είναι θετική.

Η ΑΕΚ έδωσε ένα παιχνίδι χωρίς 7 ποδοσφαιριστές. Με κάποιους εξ αυτών να είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητοι στο σύνολο του Μαρίνου Ουζουνίδη. Φάνηκαν αυτές οι απουσίες στο ντέρμπι και σηκώνει κουβέντα αυτή η… επιδημία των τραυματισμών. Θυμίζω πως χθες αποχώρησαν με ενοχλήσεις τόσο ο Κλωναρίδης, όσο και ο Γαλανόπουλος.

Μιλάμε για μυϊκά προβλήματα που δεν μπορούν να θεωρηθούν φυσιολογικά. Σίγουρα κάτι πηγαίνει λάθος στο εν λόγω κομμάτι και η διακοπή του πρωταθλήματος προσφέρεται για να μελετηθεί και να διορθωθεί το όποιο πρόβλημα. Που έχει πάντως ήδη κοστίσει.

Η ΑΕΚ ωστόσο έστω και με ενδεκάδα ανάγκης, έστω και με «φτωχό» σε λύσεις πάγκο, αρνήθηκε πεισματικά να χάσει από τον Ολυμπιακό. Είναι σαφές πως η Ένωση έχει πάρει τον αέρα των Ερυθρόλευκων τα τελευταία χρόνια. Το «λένε» άλλωστε τα αποτελέσματα από μόνα τους.

Αφού δεν έχασε ούτε χθες, σε ένα ματς που παρατάχθηκε αποδεκατισμένη και που μέχρι το 90’ ήταν πίσω στο σκορ, δεν ξέρω πότε θα συμβεί αυτό. Εκτιμώ ότι θα αργήσει πάντως. Ο Ουζουνίδης διαχειρίστηκε όσο καλύτερα μπορούσε τα πολλά προβλήματα που είχε. Ανακάτεψε την τράπουλα και βεβαίως, έριξε στο ματς αυτή την παικτάρα με το «31» στην πλάτη.

Ο Μπογέ είναι μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση ποδοσφαιριστή που μπορεί να ανεβάσει κατακόρυφα την ΑΕΚ. Η φάση του γκολ άλλωστε από δική του ενέργεια ξεκινά. Η ποιότητα και η τεχνική του «φώναζαν» σε κάθε άγγιγμα που έκανε στην μπάλα και μετά την διακοπή του πρωταθλήματος θα αντιληφθούν οι πάντες το πόσο έλειψε όλον αυτόν τον καιρό από την ΑΕΚ. Καλώς ήρθε ο Λούκας και είναι σίγουρο πως φέτος θα μας σηκώσει πολλές φορές από τη θέση μας.

Η ΑΕΚ λοιπόν δεν έχασε ούτε χθες. Ή αν θέλετε ο Ολυμπιακός απέτυχε και χθες να την κερδίσει. Ένας Ολυμπιακός που όσο ήταν στο γήπεδο ο Χριστοδουλόπουλος έπαιζε μάλλον με παίκτη λιγότερο. Μιας και ο 32χρονος άσος είτε δεν… ακουμπούσε την μπάλα, είτε βουτούσε σε κάθε τζαρτζάρισμα, είτε απλώς την έδινε στα δύο μέτρα τις λίγες φορές που κατάφερε να έρθει σε επαφή μαζί της.

Η παρουσία του Χριστοδουλόπουλου στο ντέρμπι δεν μπορεί παρά να προκαλεί απορία για εκείνους που «φώναζαν» πως η ΑΕΚ θα έπρεπε να κάνει το παν για να τον κρατήσει. Να δώσει δηλαδή σε έναν παίκτη 32 ετών ένα συμβόλαιο κοντά στις 600.000 ευρώ. Το έδωσε ο Ολυμπιακός και χθες αντιλαμβανόταν κανείς ότι ο Λάζαρος βρίσκεται στο γήπεδο μονάχα από τις αντιδράσεις του κόσμου της ΑΕΚ, όταν έπαιρνε την μπάλα.

Ο Μπακάκης είχε εξουδετερώσει πλήρως τον πρώην συμπαίκτη του, όμως για την χθεσινή ΑΕΚ ήταν δώρο και η αλλαγή του Φορτούνη. Ο Τουρέ ξεκάθαρα θέλει πάρα πολύ χρόνο, όχι για να μπορέσει να φτάσει στα επίπεδα που ήταν κάποτε (αυτό πιθανότατα δεν θα γίνει ποτέ), αλλά για να μπορεί να σταθεί σε επίπεδο τέτοιων αγώνων. Η εικόνα του ματς άλλαξε εντελώς μετά από αυτή την αλλαγή του Μαρτίνς και η Ένωση δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Οι Κιτρινόμαυροι έδειξαν πως όχι απλά δεν έχουν χάσει το μέταλλο που τους χαρακτήριζε και πέρυσι, αλλά μπορούν να στέκονται όρθιοι ακόμα και όταν τα προβλήματα είναι βουνό. Το έκαναν και χθες και μετά την διακοπή, όταν το ρόστερ θα έχει γεμίσει, τα πράγματα θα είναι μονάχα καλύτερα για τους πρωταθλητές. Που πλέον έχουν στο dna τους και αυτό το χαρακτηριστικό. Όπως αντιλήφθηκε χθες ο Ολυμπιακός και νωρίτερα από ΠΑΟΚ (που κέρδισε ένα ματς στο οποίο δεν ήταν σε καμία περίπτωση καλύτερος), μόνο απλό πράγμα δεν είναι να πάρει κάποιος το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ. Από αυτή την ΑΕΚ ειδικά.

ΥΓ: Ότι και να πει κανείς για τον πανηγυρισμό του Φορτούνη θα είναι λίγο. Χειρονομίες και… αντρικές ατάκες, σε παιδιά που πηγαίνουνε σχολείο. Στην μαθητική εξέδρα.