Ο εκπληκτικός Διούδης, ο «top class» Μπουζούκης και το παιδί… θαύμα

Ήταν ένα υπέροχο, ποδοσφαιρικό Σάββατο σε μια επαρχιακή πόλη. Ένα Σάββατο που θύμιζε σε όλους παλιές, καλές εποχές για τον Παναθηναϊκό. Από νωρίς το μεσημέρι η Τρίπολη είχε έντονο πράσινο χρώμα. Ο ξεσηκωμός των φίλων του Παναθηναϊκού ήταν τόσο μεγάλος που η παρουσία του στο γήπεδο ξεπέρασε ακόμα και εκείνη που είχε υπάρξει στο ματς με το γκολ του Βύντρα, που είχε εξασφαλίσει επί της ουσίας το πρωτάθλημα.

Αυτό που συνέβη στο γήπεδο την ώρα του αγώνα από τον κόσμο του Παναθηναϊκού δεν είχε προηγούμενο. Το παραδέχονταν και αρκετοί φίλοι του Αστέρα Τρίπολης πως δεν είχαν δει ξανά τόσους πολλούς φιλάθλους αντίπαλης ομάδας. Και τόσο μεγάλο παλμό. Ένα δέσιμο με μια ομάδα που είναι αλήθεια πως γουστάρεις να τη βλέπεις. Να φωνάξεις γι’ αυτή, να τη στηρίξεις, να τη σπρώξεις.

Ήταν μαγικός ο τρόπος που ο κόσμος ξεσηκώθηκε στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα για να σπρώξει τον Παναθηναϊκό στο γκολ. 3.500 φίλοι της ομάδας ενωμένοι σαν ένα να νομίζεις πως παίζουν κι αυτοί. Εκεί ακριβώς που η ομάδα τους χρειαζόταν, σε μια κακή και δύσκολη μέρα για την ίδια, που τίποτα δεν πήγαινε καλά. Κι όμως, αυτό το σπρώξιμο έφερε αρχικά τις δύο ευκαιρίες του Καμπετσή και στη συνέχεια το πέναλτι του Χατζηγιοβάννη. Ο τρόπος, μάλιστα, με τον οποίο ο κόσμος υποστήριξε την ομάδα είναι δεδομένο πως θα κάνει την ΠΑΕ να πάρει εισιτήρια και για άλλα εκτός έδρας παιχνίδια.

Όσον αφορά τα αγωνιστικά τώρα, θα πρέπει να σταθούμε κυρίως στον Σωκράτη Διούδη. Σε έναν τερματοφύλακα που ούτε διαφημισμένος είναι, ούτε υπάρχουν… αφιερώματα προς αυτόν, που αν έμενε ο Βλαχοδήμος ή αν ο Παναθηναϊκός είχε τη δυνατότητα μεταγραφών, ίσως να μην τον βλέπαμε στους πράσινους. Η εξέλιξη του Διούδη τους τελευταίους μήνες είναι μνημειώδης. Στην Τρίπολη κράτησε μόνος του τον Παναθηναϊκό μέσα στο παιχνίδι. Και δεν είναι μόνο η Τρίπολη. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις ξεκίνησαν από το ματς με τον Λεβαδειακό (έχει βγάλει ένα σουτ του Σουμπίνιο που πήγαινε στο παραθυράκι), συνεχίστηκαν κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα και το – έως τώρα – πικ της σεζόν ήρθε στην Τρίπολη. Μαγκιά του. Με τη δουλειά όλα μπορείς να τα καταφέρεις. Και ο Διούδης φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα.

Όσο για τα παιδιά – θαύματα του Παναθηναϊκού, μπορεί στην Τρίπολη να μην έδειξαν πολλά απ’ όσα μπορούν να κάνουν, μπορεί ακόμα και να… ψάρωσαν από την παρουσία τόσου κόσμου της ομάδας σε εκτός έδρας παιχνίδι (το παραδέχτηκε και ο Δώνης πως υπήρξε πρόβλημα… διαχείρισης), όμως Μπουζούκης και Χατζηγιοβάννης είναι έτοιμοι να γράψουν ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο πρώτος μπήκε στο γήπεδο στο 24′ και η παρουσία του αρκούσε από μόνη της για να αλλάξει όλη την αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας. Να της δώσει επιθετική πνοή, περισσότερη ένταση, μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, κάθετες πάσες που μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχαμε δει. Η κίνησή του στο δεύτερο ημίχρονο και προς το φινάλε του αγώνα να ντριπλάρει δύο παίκτες έξω από την περιοχή του Διούδη και να κουβαλήσει την μπάλα μέχρι το χώρο του κέντρου, που του έκαναν φάουλ για να τον σταματήσουν, είναι ενέργεια… top class ποδοσφαιριστή. Που δεν καταλαβαίνει από τίποτα. Έχουμε πει ξανά πως τα στοιχεία που έχει ο Μπουζούκης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα γράψει ιστορία. Ο τρόπος που τρέχει με την μπάλα θυμίει παίκτες που δεν… τολμάω να τους ξεστομίσω. Ακόμα τουλάχιστον…

MUST READ

Τα power rankings της Euroleague – Οι ειδικοί «βλέπουν» πρώτο Ολυμπιακό και δεύτερο Παναθηναϊκό

Όσο για τον Χατζηγιοβάννη, ο τίτλος του to10.gr χθες το βράδυ τα είπε όλα: Παιδί – θαύμα. Ένας ποδοσφαιριστής που ξέρει να διαχειριστεί πλέον ακόμα και τη μέτρια μέρα του. Και μπορεί ακόμα και σ’ αυτή να κρίνει με μια κίνησή του το αποτέλεσμα. Όπως το έκανε στην Τρίπολη. Η αντίληψη που έχει τον φέρνει να κυνηγήσει μια μπάλα που 9 στους 10 θα την άφηναν και να κερδίσει το πέναλτι. Ο μικρός, όμως, είναι ο 1 στους 10. Δεν ανήκει στον… σωρό. Κυνήγησε την μπάλα, κέρδισε το πέναλτι και η ομάδα του έφυγε με τον βαθμό από μία έδρα που πολλοί θα την επισκεφτούν, λίγοι θα περάσουν.