Πολύ σκληρός για να πεθάνει ο Παναθηναϊκός

Πάει και αυτή η αποστολή. Ούτε στην Τρίπολη κόντρα στον Αστέρα του Σάββα Παντελίδη σταμάτησε το αήττητο των πρασίνων. Τα πιτσιρίκια του Έλληνα τεχνικού έβγαλαν χαρακτήρα απέναντι σε μια πολύ ποιοτική ομάδα δείχνοντας σε όλους τι πρόκειται να πάθουν αν τους υποτιμήσουν. Το άτιμο το DNA τελικά πάει μαζί με τη φανέλα, αρκεί αυτοί που ηγούνται της προσπάθειας να γνωρίζουν που βρίσκονται και τι ακριβώς αντιπροσωπεύει ο Σύλλογος τον οποίο υπηρετούν. Ο Γιώργος Δώνης γνωρίζει στον απόλυτο βαθμό όλα τα παραπάνω. Ο Δημήτρης Σαραβάκος το ίδιο. Ο Νίκος Νταμπίζας μπορεί να μην φόρεσε ποτέ το τριφύλλι στο στήθος, αλλά έχει προσφέρει πολύ περισσότερα από άλλους που το παίζουν Παναθηναϊκάρες και δεν σέβονται τα χρώματα που κάποτε τίμησαν ως ποδοσφαιριστές. Αρκετά όμως με τη θεωρία πάμε στην πράξη τώρα.

Στο Θ. Κολοκοτρώνης οι πράσινοι δεν έπαιξαν καλά. Για την ακρίβεια δεν έπαιξαν το ίδιο καλά με τους προηγούμενους αγώνες τους. Το ότι δεν τους κόστισε τελικά την πρώτη τους ήττα στο πρωτάθλημα, οφείλεται στην επιμονή τους να κυνηγούν κάθε μπάλα, να ψάχνουν το ένα λάθος του αντιπάλου, τη μια και μοναδική ευκαιρία. Η επιλογή του Δώνη να φορτώσει την περιοχή των Αρκάδων και με δεύτερο φορ, αφότου μπήκε στο ματς και ο Καμπετσής δίπλα στον Μακέντα, βοήθησε την ομάδα του να γίνει περισσότερο απειλητική. Με τους Μπουζούκη και Χατζηγιοβάννη να αλλάζουν συνεχώς θέσεις και πλευρές δημιουργήθηκε η απαραίτητη ανισορροπία στην άμυνα των γηπεδούχων. Η πρώτη προειδοποιητική βολή ήταν το δοκάρι στην κεφαλιά του Καμπετσή μετά την σέντρα του Ινσούα, για να έρθει λίγο μετά η φάση που οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν το πέναλτι με το οποίο ο Ιταλός επιθετικός ισοφάρισε. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Αστέρας ήταν αφελής στη διαχείριση του παιχνιδιού και δεν θα είχε άδικο. Όσο και να φώναζε ο προπονητής τους οι παίκτες των γηπεδούχων έχαναν τους αντιπάλους τους, δεν πρόσεχαν το transition και επέτρεπαν την σχετικά άνετη κυκλοφορία της μπάλας στους πράσινους. Από την άλλη το τριφύλλι έδειξε ότι για να το κερδίσεις πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος και στα 90 λεπτά. Στα πολύ θετικά για τους φιλοξενούμενους ότι δεν πανικοβλήθηκαν και προσπάθησαν με όσο το δυνατόν πιο ορθολογικό τρόπο να φθάσουν στην ισοφάριση.

Πάμε και στον κόσμο. Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού γέμισαν την Τρίπολη και στήριξαν, για μια ακόμη αγωνιστική, τους νεαρούς παίκτες της ομάδας τους. Χτίζεται μέρα με τη μέρα, παιχνίδι με το παιχνίδι μια σχέση εμπιστοσύνης και αγάπης μεταξύ κόσμου και ποδοσφαιρικο΄τμήματος. Τονίζω και ξεχωρίζω το αγωνιστικό τμήμα γιατί ο κόσμος ούτε τη μνήμη χρυσόψαρου έχει για να ξεχνάει, ούτε είναι – και πολύ σωστά- διατεθειμένος να δώσει συγχωροχάρτι σε κανέναν από αυτούς που έβαλαν τον Σύλλογο σε αυτή την περιπέτεια. Όποιος πάει να καπηλευθεί το όμορφο αυτό » παραμύθι» που ζει το τριφύλλι επιβάλλεται να τους βρει όλους απέναντι του. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη από επίδοξους σωτήρες οποιασδήποτε εθνικότητας και αν είναι αυτοί. Έλεος πια με το γαϊτανάκι της μεταφοράς χρημάτων για την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό. Ακόμα και με τα πόδια να τα έφερναν κάποια από αυτά θα είχαν φθάσει.

MUST READ

H «πτώση» του Ομπράντοβιτς: Τα 23 εκατομμύρια της Παρτιζάν και το... 2-8 (vids)

Το σημερινό αποτέλεσμα ήρθε να προστεθεί στις πέντε νίκες των πρώτων πέντε αγώνων. Η βαθμολογική συγκομιδή είναι εξαιρετική, αλλά δεν αλλάζει τον στόχο της ομάδας….ακόμα. Λίγη υπομονή να δούμε και τα επόμενα και θα μιλήσουμε τότε. Παιχνίδι με παιχνίδι όπως πολύ σωστά λέει και ο κόουτς.