Κι αν ο Μάρτινς βάλει τα «δεύτερα» με την ΑΕΚ;

Ασφαλώς και σηκώνει πολύ κουβέντα η απόφαση του Μάρτινς να αλλάξει όλους μα όλους τους παίκτες στο κρίσιμο ματς με την Μίλαν στο Σαν Σίρο. Τέτοια πράγματα δεν έχουν ξαναγίνει. Θα μιλούσαμε για την απόλυτη αποκοτιά αν δεν υπήρχαν δυο παράγοντες: ο πρώτος ότι αυτή την εντεκάδα την «δούλευε» πάνω από δέκα μέρες στου Ρέντη.

Επομένως είχε πάρει την απόφαση αυτή πριν το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Ο δεύτερος ότι σε αυτό περιλαμβάνονται τα πιο βαριά συμβόλαια του φετινού Ολυμπιακού που τα έχουν υπογράψει ο Τουρέ, ο Νάτχο, ο Γκιγιέρμε.

Κατά συνέπεια ο κόουτς έβαλε στο γήπεδο μια εντεκάδα που εμπιστεύεται κι όχι κάποιους παίκτες για να βγάλουν πέρα μια αγωνιστική υποχρέωση. Να κριθεί λοιπόν για την μπάλα που έπαιξε η ομάδα του , από την συνοχή και την ποιότητά της. Είναι κανείς σίγουρος ότι αν αντί για αυτούς έπαιζαν εκείνοι του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ θα τα κατάφερναν καλύτερα.

Η κριτική που ακούγεται και γράφεται θα είχε νόημα αν έθετε το ερώτημα: Μήπως ο Μάρτινς έχει καταλήξει σε δυο ενδεκάδες. Αυτή που θα παίζει στο πρωτάθλημα και έχασε -όπως έχασε- με τον ΠΑΟΚ και αυτή που θα παίζει σε κύπελλο και Ευρώπη και έχασε -όπως έχασε- από την Μίλαν; Στην περίπτωση αυτή πράγματι θα υπήρχε πρόβλημα. Δεν πρόκειται όμως για κάτι τέτοιο.

Στην εντεκάδα του πρωταθλήματος χώρεσε ήδη ο Μεριά στην θέση του Μιράντα, ο Χασάν εναλλάσσεται με τον Γκιγιέρμε και ο Φετφατζίδης «απειλεί» να εκτοπίσει τον Λάζαρο. Κατά συνέπεια τίποτα δεν είναι ακούνητο και παγιωμένο. Ο προπονητής του Ολυμπιακού έχτισε μια ομάδα με τα υλικά που είχε νωρίς στα χέρια του και από εκεί και πέρα προσθέτει και αφαιρεί.

Παρουσίασε στο Μιλάνο μια ομάδα με συνοχή και εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας απέναντι σε έναν τόσο ποιοτικό αντίπαλο. Αυτό δείχνει ότι κάνει δουλειά που αφορά το σύνολο των παικτών του ανεξάρτητα αν στην παρούσα φάση θεωρούνται βασικοί ή όχι. Δείχνει επίσης και κάτι άλλο που μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμο εφόδιο για τον Ολυμπιακό στην μακρά πορεία του συνόλου των διοργανώσεων στις οποίες συμμετέχει: ότι διαθέτει ένα πλήρες ρόστερ ανταγωνιστικό.

Δεν συνιστά υπερβολή να πούμε ότι οι ερυθρόλευκοι επιστρέφουν στην αξέχαστη εποχή των 23 διεθνών επί του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή. Και όλοι ξέρουμε ότι η αγωνιστική κυριαρχία του Ολυμπιακού ήταν τότε απόλυτη.

Σε κάθε περίπτωση μήπως μπορεί κανείς να διαβεβαιώσει ποια από τις δυο ενδεκάδες είναι καλύτερη; Θα ήταν «έγκλημα» αν ο Μαρτίνς αν για εκείνη του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ κατέβαζε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ εκείνη που έβαλε με την Μίλαν. Άλλη ελληνική ομάδα μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο;…