Είναι… απειλή ο Μαρτίνς!

Να δούμε το «δέντρο» και όχι το «δάσος» έγραφα το πρωί επισημαίνοντας πως ο φετινός Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς αξίζει, το έχει ήδη κερδίσει, δύο στοιχεία που δεν τα συναντάμε συχνά σε μεγάλους συλλόγους. Υπομονή και στήριξη. Και είναι ευχής έργο που όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού, από τον Βαγγέλη Μαρινάκη έως τον τελευταίο οπαδό, βλέπει και κατανοεί τι έχει πετύχει ο συγκεκριμένος προπονητής μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα με μια εξ ολοκλήρου νέα ομάδα.

Το χειροκρότημα των οπαδών στο Καραϊσκάκη μετά από την ήττα από τον ΠΑΟΚ, η αποθέωση 7000 οπαδών στο Σαν Σίρο μετά την ήττα από την Μίλαν είναι οι μεγαλύτερες «απαντήσεις» γύρω από την δουλειά που γίνεται στον φετινό Ολυμπιακό με πρωτομάστορα τον Πέδρο Μαρτίνς.

Εκτός και αν κάποιοι θεωρούν πως είναι πανεύκολο, ένας νέος προπονητής με μια νέα ομάδα μέσα σε δύο μήνες να φτιάξει ένα σύνολο που θα νικάει μόνο, δεν θα κάνει λάθη, δεν θα αντιμετωπίζει και προβλήματα στους αγώνες και με το… μαγικό του λαβδάκι θα την λειτουργεί ως ομάδα 3ετίας.

Τα παραδείγματα άλλωστε στον ελληνικό χώρο είναι πάρα πολλά, για το πόσο καιρό χρειάστηκαν αντίπαλοι του Ολυμπιακού να δημιουργήσουν μια καλή ομάδα και να διεκδικήσουν τίτλους.

Το θέμα μας όμως δεν είναι οι… απέναντι, αλλά ο Ολυμπιακός. Είναι Θείο δώρο η παρουσία του Πέδρο Μαρτίνς στον ερυθρόλευκο πάγκο, και αυτό δεν το αναφέραμε μόνο όταν ο Ολυμπιακός περνούσε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ ή έκανε το 4Χ4 στο πρωτάθλημα αλλά και τώρα που έρχεται από δύο συνεχόμενες ήττες. Σε δύο ματς που για 160 από τα 180 λεπτά τους ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος παίζοντας ποδόσφαιρο και ενεργοποιώντας σχεδόν το σύνολο του ρόστερ του, δύο εντελώς διαφορετικές 11αδες ώστε να παρουσιαστεί όσο πιο «φρέσκος» γίνεται.

Προφανώς και στο ποδόσφαιρο παίζουν ρόλο και τα λάθη. Λάθη δεν κάνει μόνο αυτός που δεν προσπαθεί. Πιθανότατα να έκανε και ο Μαρτίνς στο Μιλάνο, πιθανότατα να έπρεπε λίγο νωρίτερα να φρεσκάρει την ομάδα. Αν βεβαίως δεν είχε γίνει το λάθος του Σισέ στο 1-1 την ώρα που ο Ποντένσε περίμενε για την αλλαγή θα μιλάγαμε αλλιώς. Μετά το αποτέλεσμα οι αναλύσεις είναι εύκολες.

Μην κοιτάτε λοιπόν το «δέντρο» και τις… πατροπαράδοτες παραδόσεις που θέλουν έναν προπονητή μεγάλης ομάδας να «απαγορεύεται» να κάνει δύο σερί ήττες ή ακόμη και τρεις αν προτιμάτε, αλλά δείτε το «δάσος» και την ουσία σε μια νέα ομάδα που λειτουργεί ποδοσφαιρικά από τη αρχή έως το τέλος και αποδίδει πολύ καλό ποδόσφαιρο ανεξαρτήτου ενδεκάδας και προσώπων ακόμη και όταν χάνει.

Ο Πέδρο Μαρτίνς και η δουλειά του στον Ολυμπιακό είναι δεδομένο πως… σόκαρε τους αντιπάλους του που με την λογική πως φτιάχνεται μια νέα ομάδα από την αρχή (βάλτε και τα δεδομένα της… εξυγίανσης) θεώρησαν πως φέτος ο σύλλογος του Πειραιά δεν θα τους…. ενοχλήσει για την κορυφή.

Ο Μαρτίνς όμως πέτυχε ήδη κάτι που δεν περίμεναν οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού και για αυτό είναι… απειλή για αυτούς. Όσο ο Ολυμπιακός νίκαγε δεν μπορούσε κανείς να τον «ακουμπήσει». Τώρα, με τις δύο απανωτές ήττες βρέθηκε η ευκαιρία.

Το σημαντικό όμως δεν είναι τι λέμε εμείς, τι λένε οι άλλοι, τι λέει ο καθένας. Το σημαντικό είναι τι λένε όσοι αγαπούν τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο, από τον Μαρινάκη μέχρι τον τελευταίο οπαδό. Το σημαντικό είναι πως ο Μαρτίνς ακόμη και μέσα από τις ήττες έχει κερδίσει το δικαίωμα της απόλυτης στήριξης χωρίς αστερίσκους. Της στήριξης χωρίς «ναι μεν αλλά». Για αυτό και από νωρίς το πρωί έγραφα πως το ματς της Κυριακής με την ΑΕΚ δεν είναι τελικός για κανέναν στον Ολυμπιακό. Είναι ένα μεγάλο ντέρμπι που ο Ολυμπιακός οφείλει να παίξει για τη νίκη, να διώξει και την γκίνια που είχε, και να επιστρέφει στα αποτελέσματα που κυνηγά με λύσσα σε κάθε ματς. Τις νίκες.

Το πόσο σοβαρός και συγκροτημένος προπονητής είναι ο Μαρτίνς δεν φαίνεται μόνο από την εικόνα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός στο γήπεδο ή την διαχείριση του εξαιρετικού υλικού που έχει στα χέρια του. Φαίνεται και από όσα λέει, τόσο στην ομάδα όσο και δημόσια. Δεν κρύβεται για παράδειγμα πίσω από την αποθέωση του κόσμου ακόμη και στις ήττες. Δεν κρύβεται πίσω από την γκίνια και την δυστοκία (βλέπε ΠΑΟΚ) ή το 9λεπτο μπλακ-αουτ (βλέπε Μίλαν).

MUST READ

Απευθείας στη League phase του Champions League: Πως ο Ολυμπιακός έφερε στα μέτρα του το πιο μεγάλο κόλπο της χρονιάς

Έχει ο ίδιος πολύ ψηλά τον πήχη για την δουλειά του και την επιτυχία στον Ολυμπιακό. Ένας προπονητής που δίνει την δυνατότητα στον Ολυμπιακό να «χτίσει» κάτι σπουδαίο γύρω του αφήνοντας τους «ειδικούς» και τους… προπονητές του καναπέ στην άκρη.