Λουτσέσκου και Μαρτίνς πρέπει να προβληματιστούν για διαφορετικούς λόγους ο καθένας

Ας τους πάρουμε χρονικά. Ο Ολυμπιακός, αν και για εβδομήντα λεπτά είχε το προβάδισμα, δεν κατάφερε ούτε το βαθμό της ισοπαλίας να πάρει. Αρκούσε ένα εφιαλτικό δεκάλεπτο, από το 70′ έως το 80′ λεπτό για να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του και να δεχτεί τρία γκολ. Το τελικό 3-1, που θα μπορούσε στις καθυστερήσεις να γίνει ακόμα μεγαλύτερο, για πολλούς δεν αποτυπώνει πλήρως τι είδαμε στο χορτάρι του Σαν Σίρο. Είναι όμως έτσι ή μήπως όχι; Η αλήθεια είναι ότι με βάση την εικόνα των ομάδων είναι άδικο που δεν πήρε κάτι από την χθεσινή αναμέτρηση σε βαθμολογικό επίπεδο. Οι ερυθρόλευκοι όμως στο φινάλε πλήρωσαν δύο πράγματα. Πρώτον την λάθος διαχείριση του ρόστερ συνολικά από την αρχή της περιόδου από τον Μαρτίνς και δεύτερον ότι απόντος των Μπουχαλάκη και Καμαρά στη μεσαία γραμμή δεν υπάρχει άνθρωπος να μαρκάρει πλην, ίσως, του Γκιγέρμε. Πάμε να τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά.

Ο Μαρτίνς επέλεξε να βάλει μια εντελώς άλλη ομάδα στο Μιλάνο. Λέγαμε χθες ότι αυτή η επιλογή εμπεριέχει ρίσκο σε δύο τομείς. Στη συνοχή της ενδεκάδας, που δεν φάνηκε τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό και στην πιθανότητα να βγάλουν γρηγορότερα κούραση και πιθανούς τραυματισμούς παίκτες χωρίς πολλά λεπτά συμμετοχής, που δυστυχώς έγιναν και τα δύο. Το κέντρο » κρέμασε» μετά το εξήντα και οι ενοχλήσεις του Τοροσίδη αποσυντόνισαν το όποιο πλάνο είχε στο μυαλό του ο Πορτογάλος τεχνικός. Το πάρτι που έστησε η ομάδα του Γκατούζο στο τελευταίο εικοσάλεπτο πραγματικά δεν είναι ότι πιο συνηθισμένο σε αυτό το επίπεδο ποδοσφαίρου. Συμπέρασμα; Ο κόουτς των ερυθρόλευκων πλέον μπαίνει σε κάδρο κριτικής. Το επερχόμενο ντέρμπι με την ΑΕΚ στο Ο.Α.Κ.Α παίρνει πια χαρακτήρα τελικού. Ήττα την Κυριακή και η γκρίνια θα πολλαπλασιαστεί. Ο Μαρτίνς στη μέχρι τώρα παρουσία του στο πάγκο δείχνει αδυναμία να αλλάξει με δικές του παρεμβάσεις τη ροή ενός αγώνα. Αργεί να κάνει τις όποιες διορθωτικές κινήσεις, » ξεχνάει» παίκτες στο rotation και γενικώς μοιάζει σαν μην ξέρει πως να διαχειριστεί το υλικό που έχει στα χέρια του. Κλείνω με τον Τουρέ. Ο Ιβοριανός μέσος είναι ένα πολύ μεγάλο όνομα με τεράστια καριέρα για να επιχαίρει κανείς για τρία- τέσσερα σπριντ και δέκα σωστές πάσες των τριών με πέντε μέτρων. Η κατάσταση του δεν είναι τέτοια που να μπορεί να παίξει σε ματς υψηλού ρυθμού σε θέση εκτός του επιτελικού μέσου και μάλιστα με δύο παίκτες πίσω του με τρεξίματα για να καλύπτουν τις δικές του αδυναμίες.

Πάμε και στο Δικέφαλο του Βορρά. Η χθεσινή εμφάνιση του ΠΑΟΚ ήταν πρώτα και πριν απ΄όλα μια απάντηση στον ίδιο του τον προπονητή. Ο Ρουμάνος τεχνικός θα πρέπει να κατάλαβε χθες πόσο λάθος ήταν το σκεπτικό του στα ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος που προηγήθηκαν. Θα πρέπει να αισθάνεται ιδιαιτέρως τυχερός, που έκανε τις δύο νίκες κόντρα σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό με τον τρόπο που κατέβηκε. Η ομάδα, του έδειξε πως αναπτύσσεται πολύ καλύτερα όταν παίζει με δύο ακραίους και πόσο δυσκολεύεται όταν υπερφορτώνει τον κεντρικό της άξονα. Με τον Ζαμπά να κάνει το καλύτερο του παιχνίδι από την μέρα που ήρθε στη Θεσσαλονίκη και τον Πρίγιοβιτς να αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι είναι ο κορυφαίος επιθετικός που παίζει στο ελληνικό πρωτάθλημα, το σύνολο του Λουτσέσκου δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Τι θέλει για να πάρει τον τίτλο; Να αφήσει σπίτι του το φοβικό σύνδρομο που  διακατέχει τον προπονητή του και να μπορέσει να βγάλει έτσι τις αδιαμφισβήτητες αρετές που διαθέτει στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού. Ελπίζω τώρα, που το πρόγραμμα του κάπως γλυκαίνει και η χθεσινή νίκη τον ηρεμεί και ευρωπαϊκά, να αφήσει επιτέλους τα γκέμια της ομάδας του και να δούμε τον πραγματικό ΠΑΟΚ στο γήπεδο.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Για το τέλος άφησα την εκτίμηση για την παρουσία των δυο τους στη συνέχεια του Europa League. Οι ερυθρόλευκοι μετά τις δύο πρώτες στροφές έχουν μόλις ένα βαθμό. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα όμως. Με δύο νίκες στα επόμενα ματς με τους συμπαθείς Λουξεμβούργιους της Ντουντελάνζ μπαίνουν για τα καλά στο παιχνίδι της πρόκρισης. Παρακαλούν να καθαρίσει η Μίλαν την Μπέτις για να την υποδεχθούν αδιάφορη στο Φάληρο. Εάν δεν γίνει αυτό, τότε, η υπόθεση πρόκριση περνάει από την Ανδαλουσία. Οι Θεσσαλονικείς από την άλλη μετά τη νίκη με το ευρύτατο 1-4 στο Μπορίσοφ μόνο με αυτοκτονία θα χάσουν το τρένο.Τι χρειάζονται; Δύο νίκες με Βίντι και ΜΠΑΤΕ στη Τούμπα και να μην χάσουν στην Ουγγαρία, κάτι που είναι σίγουρα στις δυνατότητες τους.