Το μυαλό δεν είναι εύκολο να το νικήσει ο ΠΑΟ…

Με πέντε στα πέντε στην έναρξη της σεζόν είναι λογικό όλοι να αναρωτιούνται για τον Παναθηναϊκό: «Βρε λες να φτάσει έως το τέλος;». Το ίδιο ερώτημα μου απηύθυναν οι Γιώργος Χελάκης, Βαγγέλης Μπραουδάκης στην εκπομπή που παρουσιάζουν. Λογικό να δουλεύει η φαντασία όλων μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτός ο Παναθηναϊκός. Το σημαντικό είναι ότι δεν δουλεύει τόσο η φαντασία των Δώνη, Νταμπίζα. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, παιχνίδι με το παιχνίδι και βλέπουμε…

Ας είμαστε ρεαλιστές. Η ομάδα δεν έχει την ποιότητα των ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού, ΑΕΚ. Στα χαρτιά τουλάχιστον. Διότι αν δεν αναμετρηθούν στον αγωνιστικό χώρο και χωρίς να έχουμε ταμείο στο τέλος της σεζόν δεν πρέπει να προεξοφλούμε τίποτα. Το θέμα, όμως, είναι ότι δεν παίζει ρόλο μόνο η ποιότητα. Οι άλλοι τρεις είναι δυνατοί κι εκτός αγωνιστικού χώρου. Εκεί ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια ηττάται κατά κράτος. Και παίζει ρόλο. Ακόμα κι αν στα ντέρμπι ο διαιτητής είναι ξένος, στα υπόλοιπα μπορεί να σε παίξει… ένας Τζήλος. Να βλέπει επιθετικό φάουλ (και σωστά) το δικό σου γκολ και κανονικό –σε ίδια φάση- του αντιπάλου.

Ο Παναθηναϊκός σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί τώρα να κάνει όνειρα τίτλου. Στο τέλος Νοεμβρίου ίσως. Τώρα όχι. Καταρχάς, να σημειώσουμε ότι η ψυχολογία παίζει ρόλο σε μία ομάδα. Ναι, οι παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν τρομερή ψυχολογία κι αυτοπεποίθηση, έχουν χτίσει χαρακτήρα, αλλά ψυχολογία είναι και η βαθμολογία… Τι εννοούμε; Όλοι στο «τριφύλλι» πλέουν και καλώς σε πελάγη ευτυχίας με το απόλυτο των νικών. Ειδικά από τη στιγμή που δεν το περίμενε κανείς. Όχι μόνο οπαδός. Ακόμα και οι Δώνης, Νταμπίζας, Σαραβάκος κι ας ζουν την καθημερινότητα της ομάδας δεν πρέπει να είναι τόσο αισιόδοξοι. Αλλά ο Παναθηναϊκός αντί να είναι στην κορυφή, δεν βρίσκεται καν στην πεντάδα!

Είναι ένα από… τα επιτεύγματα του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος την Κυριακή συμφώνησε με την άποψη του ιστορικού και φίλου του Παναθηναϊκού Αλέξανδρου Κιτροέφ, ότι ήταν ευεργετικός ο περιορισμός των μεταγραφών. Είπαμε, άποψη του Κιτροέφ κι απολύτως σεβαστή. Μόνο που ξεχνούν να μας πουν πως προέκυψε ο περιορισμός και φυσικά το -6; Ο Παναθηναϊκός ήταν αναγκασμένος φέτος να πάει σε πλάνο με νέα παιδιά από την Ακαδημία του και γενικά Ελληνόπουλα. Έχει ρωτήσει, όμως, ο Αλαφούζος αυτά τα παιδιά που τρελαίνουν κόσμο, πως νιώθουν που αντί να είναι στην κορυφή με το απόλυτο των νικών, βλέπουν πέντε ομάδες μπροστά τους;

Αυτό το -6 δυστυχώς θα ακολουθεί τον Παναθηναϊκό έως το τέλος. Είναι στο μυαλό. Και με το μυαλό δεν μπορείς να παίξεις. Ή, για να είμαστε ακριβείς, δεν είναι εύκολο να παίξεις και φυσικά να το νικήσεις… Ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Τώρα το «τριφύλλι» έχει το απόλυτο και είναι στο -4 από την κορυφή κι έκτο στη βαθμολογία. Ας υποθέσουμε ότι προσπερνάει με έναν βαθμό. Το ίδιο είναι να βρίσκεσαι στο +1 και το ίδιο στο +7; Στο ένα δεν σε παίρνει ούτε για ισοπαλία, στο άλλο χωράνε και δύο ήττες… Τόσο απλά είναι τα πράγματα.

Πάμε και στο πρόγραμμα για να εξηγήσω γιατί θεωρώ ότι όνειρα μπορεί να γίνουν μετά τον Νοέμβριο. Ο Παναθηναϊκός κακά τα ψέματα έβγαλε ένα σχετικά βατό πρόγραμμα. Οι Λαμία, Λεβαδειακός κι ενδεχομένως και η ΑΕΛ, όπως έχουν τα πράγματα, ανήκουν στο γκρουπ των ομάδων που θα παλέψουν να αποφύγουν το μοιραίο. Οι «πράσινοι» έχουν μπροστά τους τώρα ένα βουνό.

Ο Αστέρας Τρίπολης είναι το πρώτο εμπόδιο για να μπει ο Παναθηναϊκός στον δρόμο των ονείρων. Αν νικήσει, χαμηλά η μπάλα, ταπεινά και προχωράμε. Αν ηττηθεί, μπορεί για παράδειγμα, η διαφορά από τον ΠΑΟΚ που υποδέχεται τον Απόλλωνα να πάει νωρίς στο -7. Και στο -6 αν υπάρξει νικητής στο ΑΕΚ-ΟΣΦΠ. Μετά υπάρχει η διακοπή και υποδέχονται οι «πράσινοι» τον πάντα υπολογίσιμο Πανιώνιο. Μετά από μία διακοπή ούτως η άλλως είναι δύσκολο κάθε παιχνίδι. Ας πάρουμε το πιθανότερο σενάριο, της νίκης. Ο Παναθηναϊκός προχωράει και πάει Τούμπα. Εκεί αν θέλει να κάνει όνειρα, θα πρέπει να μην χάσει. Ακολουθεί εντός έδρας η ΑΕΚ και μετά τον περιμένει ο Ολυμπιακός στο «Γ. Καραϊσκάκης». Πριν περάσει, λοιπόν, η δεύτερη πεντάδα αγώνων, όνειρα τίτλου δεν πρέπει και δεν μπορεί να γίνουν.

Αν φυσικά ο Παναθηναϊκός είναι μετά από το 1/3 του πρωταθλήματος σε απόσταση έστω 3-4 βαθμών όλα μπορεί να γίνουν. Αλλά είπαμε. Πάντα θα τον κυνηγάει στο μυαλό το -6. Γι’ αυτόν η ήττα ειδικά από τους τρεις μεγάλους απαγορεύεται αν θέλει τίτλο. Πάμε και στο τελευταίο τρίτο του πρώτου γύρου. Ο Παναθηναϊκός αρχίζει με θεωρητικά εύκολη αποστολή, αφού υποδέχεται τον Απόλλωνα. Αλλά συνεχίζει με τις δύσκολες έδρες του Άρη και του ΟΦΗ. Δύο κολλητά ματς εκτός. Και μπορεί οι Κρητικοί έως τώρα να παρουσιάζονται αδύναμοι, αλλά η ατμόσφαιρα στο Γεντί Κουλέ θα είναι εχθρικοί. Αμέσως μετά φιλοξενεί τον Ατρόμητο και κλείνει με έξοδο στο Αγρίνιο. Δεν το λες και καλό το πρόγραμμα μέχρι τις γιορτές…

ΥΓ.: Αν ο Παναθηναϊκός τύχει και χάσει το πρωτάθλημα με πέντε βαθμούς διαφορά (ούτε στον χειρότερό σου εχθρό να μην συμβεί αυτό), ήταν άραγε ευεργετικός ο περιορισμός των μεταγραφών και όσα τον συνόδευσαν; Θα έχει ενδιαφέρον ένα tweet του Αλαφούζου…

ΥΓ1.: Είναι πρόκληση να χαρακτηρίζεται ό,τι καλύτερο ο περιορισμός των μεταγραφών για τον σύλλογο. Ένα παράδειγμα για να μιλάμε με γεγονότα. Πλην του προπονητή του, που κάνει τρομερή δουλειά, ο Παναθηναϊκός πληρώνει ακόμα τρεις προπονητές. Τους Αναστασίου, Στραματσόνι, Ουζουνίδη…