Η στατιστική δεν λέει ψέματα, ούτε όμως όλη την αλήθεια

Αν και στις μέχρι σήμερα εκτιμήσεις μου στο to10 είμαι κυριολεκτικά άχαστος, δεν θέλω να το παίξω υπερφίαλος, η αλήθεια πως άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα, η εικόνα του χθεσινού αγώνα στο Καραΐσκάκη δεν ήταν όπως την είχα σκιαγραφήσει.

Σε περιπτώσεις όπως η χθεσινή πάντως, μετράει περισσότερο η μεταφυσική εκδοχή της ιστορίας, γι αυτό και το Κυριακάτικο κείμενο έκλεισε με αυτήν στο επίκεντρο. Επισημαίνω πως αυτή η πλευρά δεν έχει σχέση με δεισιδαιμονίες σαν του Άγγελου Αναστασιάδη «κερδίσαμε επειδή έτσι ήθελε η Παναγιά, χάσαμε επειδή ήταν επιθυμία της Παναγιάς, η Παναγιά έφερε το ματς Χ».

Κάποτε όταν του είχε πει ο Σαββίδης να του πάρει αμυντικό επειδή η ομάδα είχε κενά στα μετόπισθεν, του είπε «δε χρειάζομαι παίκτη, έχω στόπερ την Παναγιά»!!!. Ωραίο κόλπο εδώ που τα λέμε, να πάρω κι εγώ άδεια από τη σημαία κι αν ο Χαραλαμπόπουλος ζητήσει το λόγο, να του απαντήσω «βαριέμαι, η Παναγιά ήθελε να πίνω φραπέδες». Προς γνώσιν, συμμόρφωσιν και για να το κλείσουμε, οι Άνωθεν δυνάμεις παρεμβαίνουν εκεί που δεν αρκούν οι ανθρώπινες, δεν υπάρχει δηλαδή το «φουντάρω από την ταράτσα και θα με σώσει η Παναγιά». Η Παναγιά μας έδωσε μυαλό για να σκεφτόμαστε, πόδια για να περπατάμε και χέρια για να δημιουργούμε, ανθρώπους έφτιαξε, όχι φυτά.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, όπως και την προηγούμενη εβδομάδα με το χαρτί, ήταν δεδομένο πως θα εμφανιστούν τιμωρητικά σημάδια, τα οποία εννοείται πως δεν ολοκληρώνονται με το χθεσινό. Υπολείπονται πολλές δόσεις μέχρι να αποπληρωθούν τα γραμμάτια, καλό κουράγιο εύχομαι στους οφειλέτες..

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι τώρα, υπάρχουν πάντα δυο πραγματικότητες, η μια είναι η εικόνα στο χόρτο και η άλλη αυτή που αποτυπώνεται από τη στατιστική. Σε περίπτωση που υπάρχει ταύτιση τα σχόλια είναι περιττά, στον χθεσινό αγώνα πάντως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Κι αυτό δε σημαίνει πως η στατιστική λέει ψέματα, απλώς δε λέει την αλήθεια και ερμηνεύεται κατά το δοκούν. Ο γαύρος ξεκίνησε φουριόζος, όπως αναμενόταν δηλαδή, ο αρχικός ενθουσιασμός του όμως έσβησε μετά το πρώτο πεντάλεπτο.

Από κει και πέρα και μέχρι το ημίχρονο, είδαμε ένα απολύτως ισορροπημένο παιγνίδι, όπου ο γηπεδούχος έπαιζε πολύ καλά για τα δεδομένα του, ο δε φιλοξενούμενος υποφερτά και κάτω από το μέσο όρο του. Το ότι η συνολική εικόνα του 45λεπτου με αυτά τα δεδομένα έβγαζε μια σχετική ισορροπία, μαρτυρά την ποιοτική διαφορά των δυο ομάδων. Από εκεί και πέρα, όλες οι φάσεις που έκανε ο γαύρος προήλθαν από στημένα, τακτικά δεν απείλησε τον ΠΑΟΚ. Δεν απαξιώνω τη σημασία των στημένων, από εκεί προέρχονται άλλωστε τα περισσότερα γκολ, είπαμε όμως να το αναλύσουμε μια στάλα. Αν είναι να πάρουμε ως δείγμα γραφής μόνο τη στατιστική, σημαίνει πως το γήπεδο έγερνε!

Έγερνε όμως; Φυσικά και όχι…

Το πλεονέκτημα του γαύρου ήταν πως έχει έναν ποδοσφαιριστή σαν το Φορτούνη που ότι κι αν λέμε για τις καταδυτικές του ικανότητες, είναι από τους τελευταίους των δεκαριών της παλιάς σχολής. Όχι σαν τα εκμοντερνισμένα 8-10 άρια που έχουν καθιερωθεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Είναι παίκτης ορχήστρα, οι δε εκτελέσεις του στα στημένα, είναι επιπέδου Μπέκαμ. Για σεμινάριο δηλαδή… Αυτό εκμεταλλεύτηκε ο Ολυμπιακός, κανονικές φάσεις δεν έβγαλε.

Ναι μεν για να το καταφέρεις αυτό επιβάλλεται να έχεις κατοχή, να κλέβεις μπάλες, να γυροφέρνεις στην αντίπαλη περιοχή όπως οι μέλισσες γύρω από τα μελίσσια, τομέας που ο ΠΑΟΚ υστέρησε. Το είπαμε και πριν το ματς, πως μέχρι στιγμής ο ΠΑΟΚ δεν έχει δείξει κάτι σπουδαίο.

Σύμφωνα με τη στατιστική επίσης, στο δεύτερο μέρος το κολάρο ήταν πιο καταιγιστικό, απολύτως φυσιολογικό, όταν τρως γκολ στην έδρα σου. Σε περίπτωση που γινόταν αντίστροφα, ο ΠΑΟΚ θα πίεζε και θα έκανε τις περισσότερες τελικές. Σίγουρα όχι όσες ο γηπεδούχος, πάντως θα έκανε περισσότερες…

Και πάλι όμως, ο τρόπος που απειλούσε τον αντίπαλο δεν άλλαξε, κόρνερ, φάουλ και μέχρι εκεί. Κάνα δυο φορές προς το τέλος έφτασε οργανωμένα απέναντι από τον Πασχαλάκη, μέσα στην περιοχή η μπάλα έφτανε μόνο εκτελέσεις στημένων του Ντέιβιντ Φορτούνη.

Δεν ξέρω αν οι γαύροι αρκούνται στην υπεροπλία που δείχνει η στατιστική και όχι στην ανάλυση της. Αν και δε μου πέφτει λόγος, το να μην μπορείς να φτάσεις με αξιώσεις απέναντι στον αντίπαλο τερματοφύλακα και να αρκείσαι στα στημένα, είναι θέμα. Τα πόδια του Φορτούνη και τα προσόντα του Χασάν δεν είναι δημιούργημα του Μάρτινς και με Αλέφαντο προπονητή τα ίδια χτυπήματα θα είχε ο πρώτος και ο δεύτερος δε θα αποκτούσε σωματότυπο Φετφατζίδη. Αυτό δε λέει κάτι και για τον προπονητή εννοείται που δεν είναι απλά φρέσκος αλλά δεν έχουμε και προηγούμενο δείγμα γραφής, καινούργιος είναι κι ο Ουζουνίδης στο χαρτί, λίγο πολύ ξέρουμε τι μπορεί να παίξει πάντως…

Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ, κρατάμε τα λόγια του Πασχαλάκη «φανταστείτε, να αρχίσουμε να παίζουμε και καλά». Πέρα από τη στατιστική απεικόνιση του αγώνα υπάρχουν και άλλα δεδομένα, που δεν είναι καθόλου άσχετα, αφού περιγράφουν το πως έφτασαν οι ομάδες μέχρι εδώ. Βασικό και κυρίαρχο πως ο ΠΑΟΚ έπαιξε τα περισσότερα και δυσκολότερα παιγνίδια στην Ευρώπη από κάθε άλλον, ξεκίνησε με -2, έβγαλε το δυσκολότερο πρόγραμμα από όλους και βρίσκεται στην κορυφή.

Η ομάδα έκανε προετοιμασία με το βλέμμα στραμμένο στους προκριματικούς του CL, αν υπήρχε τρόπος να παίξει αυτό που έδειξε το καλοκαίρι και να συνεχίσει πιάνοντας την επόμενη άνοιξη στους ίδιους ρυθμούς, να μας δείξετε ποια ομάδα το έχει καταφέρει στην παγκόσμια ιστορία, να φέρουμε τον γυμναστή της στην Τούμπα. Παρ΄όλα αυτά ο ΠΑΟΚ κρατάει, ακόμα και στις κακές ημέρες δεν δείχνει σημάδια αγωνιστικής αποσύνθεσης, μπορεί ο αντίπαλος να είναι στη μέρα του, να πιέζει, να απειλεί, το γεγονός όμως πως αποτελεί την επιτομή της ομάδας με βάθος στο ρόστερ, είναι εκείνο που δίνει πλεονέκτημα.

Η ποιότητα της προετοιμασίας κάθε ομάδας, όπως και το βάθος του ρόστερ, φαίνονται στην πορεία της σεζόν, με τα πόδια των αθλητών να φορτώνουν από αγωνιστικά 90λεπτα, να αυξάνουν οι τραυματισμοί κλπ. Εκεί βρίσκεται το ζουμί, γι αυτόν το λόγο δε θα ανησυχούσα ακόμα κι αν χάναμε και βρισκόμασταν στο -5, έχει πολύ δρόμο ακόμα…

Εκείνο που δεν κατάλαβα ωστόσο είναι γιατί γκρινιάζουν οι γαύροι, πέρσι πέρασαν με 0-3 από την Τούμπα με μηδέν τελικές, ο ΠΑΟΚ χθες έκανε πέντε, κουτσά στραβά.