Ο Παναθηναϊκός έβγαλε πολλές διαφορετικές εικόνες, δίχως να αλλάξει την κεντρική του εικόνα…
Είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως αυτή τη στιγμή καμιά ομάδα δεν είναι έτοιμη, άρα όσα καταγράφουμε επιδέχονται βελτίωσης. Κι αυτό είναι ίσως το καλύτερο για τον Παναθηναϊκό, ότι δεν έχει καν πλησιάσει το υψηλό σημείο του διαγράμματός του. Μια πρώτη γεύση πήραμε, σε φιλικό με ισχυρό αντίπαλο, οπότε μπορούμε να αξιολογήσουμε κάποια δεδομένα.
Ας ξεκινήσουμε από τα νέα πρόσωπα και πρώτα απ’ όλα από τον Ιωάννη Παπαπέτρου, για τον οποίο πολύς λόγος έχει γίνει (απόλυτα λογικό). Ο νεαρός διεθνής νιώθει καλά και το δείχνει με τον
τρόπο που αγωνίζεται. Σαν να ήταν καιρό με την «πράσινη» φανέλα, ζει το παιχνίδι, πανηγυρίζει, κάνει πράγματα που δεν είναι τυπικές κινήσεις πρωτοεμφανιζόμενου.
Η επιλογή του Τσάβι Πασκουάλ να τον ξεκινήσει στην πεντάδα δεν είναι τυχαία, βοηθά στο να νιώσει ακόμα καλύτερα. Έβγαλε τη γνωστή μαχητικότητά του στην άμυνα, ενώ στην επίθεση πήρε περισσότερους πόντους ως «4άρι», καθώς στην πραγματικότητα αυτή είναι η θέση του.
Ο Στεφάν Λάσμε έχει μεγαλώσει. Το ξεκίνημά του ήταν υποτονικό, σε κανένα σημείο δεν έδειξε στοιχεία του… 2012, όμως όταν έπαιξε δίδυμο με τον Γκιστ (στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου), με την αρωγή και του Θανάση Αντετοκούνμπο, το γήπεδο γέμισε… πράσινα χέρια κι οι Ρώσοι έβαζαν πόντους με το σταγονόμετρο, σχεδόν με… αίμα.
Ο Κιθ Λάνγκφορντ κάνει τους συμπαίκτες του να νιώθουν καλά. Φτάνει με την ίδια άνεση στο καλάθι, όπως ο Μάικ Τζέιμς, αλλά δίχως το άναρχο παιχνίδι του, δίχως να μονοπωλεί την μπάλα, δίχως να παίζει με τα νεύρα όσων αντιλαμβάνονται ως ομαδικό το σπορ. Ποιοτικός (εδώ και χρόνια), δεν έχει την έκρηξη που είχε κάποτε, αλλά είναι δεινός σκόρερ κι εξαιρετικά ώριμος.
Ο Ντεσόν Τόμας δεν είναι Σίνγκλεντον, αλλά δεν είναι κι αδιάφορος. Δυνατό παιδί, με ευχέρεια στο σουτ, θα χρειαστεί λίγο χρόνο προσαρμογής, αλλά θα είναι κάθε άλλο παρά αδιάφορος.
Σταθερή αξία, χάρη στον οποίο νιώθει καλά όποιος πηγαίνει στο «Νίκος Γκάλης» ο Καλάθης, μοιράζει πάσες, κάνει ευτυχισμένους τους συμπαίκτες του, αποδεικνύει πως μπορεί να είσαι κορυφαίος ακόμα κι όταν πετυχαίνεις έναν πόντο. Όσο ο Νικ κινείται σε υψηλές στροφές, τόσο οι «πράσινοι» θα παίζουν με μεγάλη ταχύτητα.
Αντί επιλόγου: Το παιχνίδι με τη Χίμκι δεν ήταν το ζητούμενο. Ο τρόπος με τον οποίο ο Παναθηναϊκός τίμησε τον αείμνηστο Παύλο Γιαννακόπουλο ήταν ενδεικτικός του μεγέθους του συλλόγου. Πρόκειται για έναν τεράστιο οργανισμό, που όταν θέλει μπορεί να κάνει πολύ σημαντικά πράγματα.