Ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα είναι κι απόψε παρών, όπως σε όλα τα ματς, από το πιο αδιάφορο μέχρι τελικό Ευρωλίγκας.
Θα έβγαινε από το αυτοκίνητο, από τη θέση του οδηγού. Θα έβαζε τα χέρια στις τσέπες και με το γνώριμο γοργό του βήμα θα έμπαινε στο γήπεδο. «Τι γίνεται η… μαφία;» θα ρώταγε τους δημοσιογράφους γελώντας. «Τι κάνεις παιδί μου; Όλα καλά; Πως τα πάτε στις δουλειές; Δύσκολα. Ξέρω, ξέρω… Αγώνα παιδί μου, αγώνα».
Θα έβγαζε σέλφι με δυο- τρεις, μπορεί και δέκα πιτσιρικάδες, θα έπαιρνε στα χέρια του κανένα μωράκι, μπορεί να του αγόραζε και τίποτε από τη μπουτίκ και μετά στη θέση του στα κόκκινα καθίσματα του ΟΑΚΑ για να ζήσει την αγωνία του. «Είναι καλά η ομάδα; Θα κερδίσουμε;»
Μπορεί να το κάνει κι απόψε. Γιατί θα είναι εκεί, παρών, όπως πάντα. Σε ΟΛΑ τα ματς. Μικρά, μεγάλα, αδιάφορα, ντέρμπι, τελικούς. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα είναι λοιπόν απόψε δίπλα σε κάθε κάθισμα, η αύρα του θα συντροφεύει κάθε έναν που θα πάει στο κλειστό για να τιμήσει τη μνήμη του.
Από τις 10 Ιουνίου, που έφυγε για να πάει να βρει τον αδελφό του Κώστα και όλους τους υπόλοιπους ο «κύριος Παύλος» (σ.σ. έτσι τον καλούσαμε και για μας έτσι θα είναι πάντα), ένας κόμπος ανεβαίνει κάθε φορά που βλέπει κάποιος τη φωτογραφία του ή το όνομά του. Η απουσία του είναι διαρκής…
Απόψε λοιπόν ξεκινά ένας θεσμός, το τουρνουά που θα διοργανώνει κάθε χρόνο ο Παναθηναϊκός στη μνήμη του και είναι ασφαλώς το ελάχιστο που μπορεί να κάνει η «πράσινη οικογένεια» για να τιμήσει όχι τόσο την προσφορά, αλλά κυρίως την έμπνευση, την επιμονή και το όραμα ενός παράγοντα .
Ενός ανθρώπου, που δεν τον ένοιαζε αν θα δαπανούσε του κόσμου τα λεφτά, ή πόσο θα πάλευε, αρκεί να έκανε την καλύτερη δυνατή προσπάθεια για να πετύχει.
Η θαυμαστή δύναμή του φαινόταν κυρίως στις αποτυχίες. Όταν μάζευε τα κομμάτια του και ξεσήκωνε τους υπόλοιπους για νέες προσπάθειες.
Η πρωτοβουλία των Δημήτρη Σαραβάκου, Νίκου Νταμπίζα και Γιώργου Δώνη να πάει σύσσωμη η ποδοσφαιρική ομάδα απόψε στο ΟΑΚΑ καταδεικνύει ότι ο Παύλος Γιαννακόπουλος ακόμα και τώρα που δεν είναι εν ζωή ενώνει και συμβάλει να γίνει ο σύλλογος μια γροθιά.
Παλαίμαχοι, αθλητές όλων των τμημάτων, παράγοντες που τίμησαν το σύλλογο με την προσφορά τους θα είναι εκεί για έναν Παναθηναϊκό «ενιαίο και αδιαίρετο», όπως τον φανταζόταν ο εμβληματικός παράγοντας του «τριφυλλιού».
Το τουρνουά είναι και η αφορμή να καταδείξει ότι οι σχέσεις των ανθρώπων μπορεί να διαταράσσονται, επειδή έχουν διαφωνίες, αλλά δεν εξομαλύνονται με ένταση, ύβρεις, ποινές και αναθέματα.
Όπως φάνηκε στην περίπτωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου με τον Τζόρντι Μπερτομέου με συζήτηση, κατανόηση, ξεκάθαρες κουβέντες και αμοιβαίες υποχωρήσεις υπάρχει χώρος να βρεθεί λύση για οποιοδήποτε πρόβλημα.
Οι ποινές που έχουν επιβληθεί στον «ισχυρό άνδρα» του «τριφυλλιού» έχουν «παγώσει», αλλά παραμένουν σε ισχύ, έστω και απασφαλισμένες.
Κι επειδή οι σχέσεις δοκιμάζονται στα δύσκολα. Το πόσο κοντά έχουν φτάσει οι δυο πλευρές θα φανεί στο πρώτο φαλτσοσφύριγμα και στον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η διαχείρισή του.
Υπάρχει όμως και το αγωνιστικό! Το τουρνουά με τη συμμετοχή των Φενέρμπαχτσε, Χίμκι και Μακάμπι Τελ Αβίβ θα είναι η «πρόβα τζενεράλε» για την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος θα περιμένει να δει σε ποιο βαθμό ετοιμότητας είναι οι παίκτες του – σε πλήρη σύνθεση- μια εβδομάδα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα.
Η μορφή του Παύλου όμως τουλάχιστον γι’ απόψε υπερκαλύπτει τα πάντα και έτσι πρέπει να είναι…