Στον ΠΑΟ αρχίζουν να γίνονται τα αυτονόητα

Τα τελευταία χρόνια το παράπονο των φίλων του Παναθηναϊκού, ήταν ότι γίνονται πράγματα που δεν θυμίζουν Παναθηναϊκό…

Η αλήθεια είναι ότι ο σύλλογος βίωσε δυσάρεστες καταστάσεις. Η εσωστρέφεια είχε χτυπήσει κόκκινο, η ενότητα και η συσπείρωση ήταν άγνωστες λέξεις. Σε κανονικές συνθήκες η παρουσία του ποδοσφαιρικού τμήματος στο κλειστό του ΟΑΚΑ για το τουρνουά στη μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου δεν θα έπρεπε ν’ αποτελεί και είδηση. Είναι υποχρέωση να βρεθούν στο γήπεδο για ένα παιχνίδι στη μνήμη του μεγαλύτερου παράγοντα του συλλόγου.

Αλλά εδώ και χρόνια δεν γίνονταν τα αυτονόητα. Θα μπορούσε σε ένα κρίσιμο ματς της ποδοσφαιρικής ομάδας να γίνει και το αντίθετο. Να πάει όλη η ομάδα μπάσκετ στο γήπεδο. Μεμονωμένα έχει συμβεί με αθλητές της ΚΑΕ, ή της ομάδας βόλεϊ. Ποδοσφαιριστές βέβαια και στο μακρινό και στο πρόσφατο παρελθόν πολλές φορές έχουν βρεθεί σε μεγάλα ματς του μπασκετικού «τριφυλλιού». Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός οφείλει να λειτουργεί ως μία γροθιά. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι μεταξύ των δύο τμημάτων και γενικά σε ολόκληρο τον σύλλογο δεν υπήρχε σύμπνοια μεταξύ των διοικήσεων.

Οι παίκτες ποτέ δεν ξεχώριζαν το ένα ή το άλλο άθλημα. Ο κόσμος αντίθετα το έχει κάνει. Στην ποδοσφαιρική ομάδα έχει δείξει αποστροφή. Σαφώς και το τμήμα μπάσκετ βγάζει υγεία. Αλλά στα δύσκολα οφείλει να σταθεί ο οπαδός. Αυτή φυσικά την κατεύθυνση πρέπει να δώσουν και οι διοικήσεις. Όταν οι ίδιες κάνουν διαχωρισμό, τότε δεν μπορεί κάποιος να περιμένει κάτι περισσότερο.

Το τουρνουά στη μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου είναι ένα σπουδαίο γεγονός. Έχει αντίκτυπο σε όλη τη μπασκετική Ευρώπη και ο Παναθηναϊκός οφείλει να δείχνει ενωμένος. Όχι απλώς για το θεαθήναι. Ο Γιώργος Δώνης μετά τη φιλική αναμέτρηση τον περασμένο Αύγουστο με τον Λεβαδειακό είναι πει ότι ο Παναθηναϊκός είναι ένας. Αυτό πρέπει να αρχίσει να γίνεται πράξη. Στα μεγάλα γεγονότα η ομάδα έχει κάθε λόγο να είναι συσπειρωμένη. Αλλά θα είναι ακόμα καλύτερο αν το ίδιο πράττει και σε απλά παιχνίδια. Για παράδειγμα, θα ήταν ωραίο και θα ζωντάνευε ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα, αν όλη η ομάδα μπάσκετ έδινε το παρών στο ΟΑΚΑ για τον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Μία στο τόσο δεν είναι κακό.

Οι εγωισμοί πρέπει να μπαίνουν κάτω από το «τριφύλλι». Στις πράξεις κι όχι στα λόγια. Όποια κι αν είναι τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι διαφορές των μετόχων, μπορούν να λυθούν μεταξύ τους. Εννοείται, ότι η παρουσία των παικτών σε αγώνα του ενός ή του άλλου τμήματος δεν θα λύσει μονομιάς τα προβλήματα. Αποτελούν βήμα, ωστόσο, προς τη σωστή κατεύθυνση. Κι όσο γίνονται αυτά, έστω και αργά ο Παναθηναϊκός θα γίνει ενιαίος. Στο φινάλε αυτό μοιάζει εδώ και δεκαετίες να είναι το μεγάλο στοίχημα…