Να παραμείνουν πρωταγωνιστές κι όχι κομπάρσοι

Ο Χατηγιοβάνης κάνει τρομερά πράγματα στην αρχή της σεζόν. Γνωρίζαμε ότι έχει στοιχεία για να σταθεί στον Παναθηναϊκό και φέτος το αποδεικνύει.

Ο Μπουζούκης ήξερε ο κόσμος έστω και στο λίγο που έπαιξε πέρσι ότι είναι ένα ταλαντούχο παιδί, με καλό αριστερό πόδι  και ποδοσφαιρικό θράσος. Μέχρι στιγμής βγάζει μάτια και είναι η μεγαλύτερη αποκάλυψη του «τριφυλλιού». Ο Εμμανουηλίδης ήταν πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Νέων πέρσι και δείχνει κι αυτός ότι έχει μέλλον στον Παναθηναϊκό.

Ο Καμπετσής για να πάει στη Ντόρτμουντ σε ηλικία 18 ετών σημαίνει ότι έχει τεράστιες δυνατότητες. Μία ασίστ στο ματς με τη Λαμία για το καθοριστικό 2-1 και ένα γκολ με τον Λεβαδειακό που άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη είναι οι πρώτες συστάσεις στο κοινό του Παναθηναϊκού. Στο επιθετικό κομμάτι περιμένουμε να δούμε και τον 22χρονο Βέργο, που δεδομένα έχει ποιότητα. Ο Χατζηθεοδωρίδης είναι επίσης ένας παίκτης με θράσος. Που μπορεί να παίξει αριστερό μπακ, χαφ, εσωτερικός μέσος κι όπως φάνηκε με τον Λεβαδειακό και δεξί χαφ. Ενδεχομένως κάποιο να είναι το φόρτε του. Έχει ταχύτητα, καλή σέντρα και τεχνική, αλλά έχει παρατηρηθεί και αδυναμία στο αμυντικό κομμάτι.

Πάμε και στον Μαυρομμάτη. Προσωπικά αυτό που είδα με τον Λεβαδειακό με εντυπωσίασε. Και με την ΑΕΛ ήταν εκπληκτικός ανεξάρτητα το πέναλτι στο οποίο υπέπεσε. Με εννέα επεμβάσεις. Κόντρα στους Βοιωτούς είχε τρεις επεμβάσεις. Είναι δυνατός, καλός στο ψηλό παιχνίδι, όμως, φαίνεται να υστερεί σε ταχύτητα. Αυτό, πάντως, που έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η αποφασιστικότητα και η άνεση στις κινήσεις του. Είχε ένα αεράτο στυλ, προσπαθούσε να προωθήσει τη μπάλα από τα μετόπισθεν και δεν έβγαζε πανικό. Σημαντικό για κεντρικό αμυντικό.

Σαφώς κι όλοι έχουν αποκτήσει αυτοπεποίθηση με τις τέσσερις σερί νίκες. Αυτό το αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος. Υπάρχουν επίσης στο ρόστερ οι Στάικος, Κότσαρης και στην Κ19, σύμφωνα με όσους την παρακολουθούν υπάρχουν παίκτες ακόμα καλύτεροι σε τεχνική…

Ο Παναθηναϊκός οφείλει να αξιοποιήσει αυτή τη γενιά. Και για οικονομικούς λόγους, αλλά και γιατί αυτό επιτάσσει η ιστορία του. Με Έλληνες παίκτες να αποτελούν τον βασικό κορμό έγραψε σελίδες δόξας και κέρδισε εκτός από τη δεδομένη αγάπη του κόσμου του, τον σεβασμό και την αναγνώριση από τους ουδέτερους. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Αυτά τα παιδιά αν έλεγε ο Αλαφούζος, ο Πιεμπονγκσάντ ή οποιοσδήποτε άλλος ότι το μπάτζετ θα είναι 30 εκατ. ευρώ, ενδεχομένως να μην ήταν καν στο ρόστερ. Όχι να έπαιζαν κιόλας.

Αυτό που συμβαίνει, όμως, μοιάζει να είναι ένα ακόμα μάθημα προς τα πού θα πρέπει να κινείται ο σύλλογος. Όσα χρήματα κι αν έχει στο ταμείο. Χρόνια τώρα, όχι μόνο ο Παναθηναϊκός, φωνάζουν όλες οι ομάδες ότι πρέπει να στηριχθούν στα φυτώρια κι όμως έρχονται κατά κύματα οι ξένοι. Αυτά τα παιδιά τώρα είναι πρωταγωνιστές. Εχουν στηρίγματα από πιο έμπειρους όπως οι Κουρμπέλης, Κολοβέτσιος, Διούδης, Κάτσε, Τζανδάρης, Οικονόμου κι από τους ξένους Ινσούα, Γιόχανσον, Μουνιέ, Κουλιμπαλί. Το σημαντικό είναι να παραμείνουν πρωταγωνιστές.

Ετσι, όπως είναι τώρα η ομάδα δεν μπορεί να γίνει φαβορί για τον τίτλο. Ούτε φέτος, ούτε του χρόνου που δεν θα υπάρχει το -6. Έχει σημαντικές  αδυναμίες κι όποιος δεν το βλέπει παρασύρεται απλώς από τον ενθουσιασμό. Εκτός του ότι είναι αδύναμη και στα θεσμικά όργανα. Χρειάζεται ενίσχυση. Όχι όμως από καραβιά ξένων. Τρεις τέσσερις ποιοτικοί ξένοι με νοοτροπία νικητή και κίνητρο για την κορυφή ίσως να είναι αρκετοί. Εννοείται, να μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να τους γουστάρει ο κόσμος. Πάλι, όμως, τα ελληνόπουλα θα είναι οι πρωταγωνιστές. Γιατί αυτά θ’ αποτελούν το βασικό κορμό και θα σπρώχνουν με το ταλέντο τους και το πάθος τους την ομάδα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Μην υποτιμούμε επίσης κάτι ιδιαίτερο για μία ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Αυτά τα παιδιά φέτος ξεκίνησαν με το -6 και κατάφεραν να φέρουν 20.000-25.000 κόσμο στο γήπεδο. Βγάζουν εικόνα, παράλληλα, ότι θα καταφέρουν να ξεπεράσουν και το πιο δύσκολο εμπόδιο μέσα στο ματς. Νιώθουν ανίκητοι. Αυτό εισπράττω. Φυσικά και θα έρθουν τα αρνητικά αποτελέσματα. Έχουν ήδη, όμως, χτίσει χαρακτήρα. Κάνουν τους αντιπάλους να φοβούνται. Μεγαλώνουν. Κι από τη στιγμή που μεγαλώνουν αυτοί, έχουν την ικανότητα να μεγαλώσουν και την ομάδα, αν αυτή ενισχυθεί με 3-4 παίκτες τύπου Μπεργκ, Ζέκα, Βιγιαφάνιες, Μολέντο…