Το παραμυθάκι του rotation

Τις τελευταίες μέρες, για την ακρίβεια εβδομάδα, μετά τις εμφανίσεις του Ολυμπιακού με Αστέρα και Πανιώνιο στο πρωτάθλημα και Μπέτις στο Europa League έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση γύρω από τις επιλογές του Πέδρο Μαρτίνς στον καταρτισμό της ενδεκάδας. Όλη η κουβέντα περιστρέφεται, κατά τη γνώμη μου, γύρω από λάθος βάση. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι το θέμα εντοπίζεται στην κούραση αυτών που παίζουν και στην επιλογή του Πορτογάλου να μην προχωρά σε αλλαγές, ειδικά στο χώρο της μεσαίας γραμμής, με δεδομένο ότι σε επίθεση και άμυνα έχουν πάρει χρόνο συμμετοχής περισσότεροι παίκτες.

Για να καταλάβω, δηλαδή, το πρόβλημα είναι ότι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές είναι κουρασμένοι μετά από μόλις οκτώ(!!!), άντε δέκα για τους διεθνείς, επίσημα παιχνίδια; Στα μέσα της σεζόν να υποθέσω ότι θα χρειάζονται ένα μήνα αναρρωτική; Έλεος αυτά  λέγονται μόνο στην Ελλάδα. Για να μην προσθέσω ότι μιλάμε για το ελληνικό πρωτάθλημα που παίζεται σε slow motion ταχύτητες. ΟΙ ποδοσφαιριστές τότε στις ευρωπαϊκές χώρες, Ισπανία, Ιταλία και κυρίως Αγγλία, θα πρέπει να παίζουν κάθε τρεις μήνες ένα ματς. Αστειότητες απλά.

Το θέμα βρίσκεται αλλού. Οι ερυθρόλευκοι το καλοκαίρι προέβησαν σε τεράστιες ανακατατάξεις στο δυναμικό τους. Πρόσθεσαν παίκτες εγνωσμένης αξίας σε όλες τις γραμμές, προεξέχοντος του Γιάγια Τουρέ, με σκοπό να γίνουν πάλι πρωταθλητές μετά το διάλειμμα ενός χρόνου. Άλλες μεταγραφές έγιναν νωρίς, άλλες άργησαν αρκετά, με αποτέλεσμα ακόμα να μην βρίσκουν θέση στο βασικό σχήμα ποδοσφαιριστές που πολλοί θεωρούν ότι θα έπαιρναν φανέλα βασικού. Εκεί νομίζω εντοπίζεται και το όλο θέμα. Νάτχο, Γκιγιέρμε και Τουρέ για διαφορετικούς λόγους ο καθένας δεν έχουν μέχρι στιγμής βρει τη θέση τους στην ενδεκάδα. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Ο πρώτος έχει αρχίσει να βρίσκει χρόνο δείχνοντας όμως ότι δεν είναι ακόμα απόλυτα έτοιμος.

Ο Ιβοριανός από την άλλη θεωρώ ότι θα αργήσουμε να τον απολαύσουμε σε πλήρη δράση. Η ηλικία του, το κορμί του, αλλά και το γεγονός ότι δεν έκανε σχεδόν καθόλου προετοιμασία με τους υπόλοιπους θα τον καθυστερήσουν αρκετά. Το βασικό ερωτηματικό είναι ο πρώην χαφ της Λα Κορούνια. Γιατί; Πρώτον γιατί αποκτήθηκε νωρίτερα και δεύτερον γιατί φαντάζομαι θυμάστε όλοι την πρεμούρα να δηλωθεί για να έχει δικαίωμα να παίξει στα παιχνίδια με την Λουκέρνη.

Ο φετινός Ολυμπιακός είναι ο μεγάλος άγνωστος. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως θα πάει το πράγμα μέχρι το φινάλε της σεζόν. Πόσο θα αλλάξουν την εικόνα της ομάδας οι υπόλοιποι όταν μπουν στο περίφημο rotation. Το μόνο σίγουρο είναι πως όσο αργούν να μπουν τόσο πιο αργά θα αποκτήσει την απαραίτητη ομοιογένεια το νέο σύνολο που χτίζει ο Μαρτίνς. Δεν ξέρω τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ως σχέδιο, αλλά η αλήθεια είναι πως όσο προχωράει η χρονιά τόσο πιο δύσκολες θα γίνονται οι παρεμβάσεις. Τα τρία παιχνίδια πριν τη διακοπή είναι εξαιρετικά δύσκολα. Μέσα με ΠΑΟΚ, εκτός με Μίλαν και ΑΕΚ.

MUST READ

Δρ. Κρίστιαν Φινκ: O knee specialist που έκανε την επέμβαση στον Γιουσούφ Γιαζιτσί, είναι ο πιο διάσημος «χειρουργός» του ποδοσφαίρου

Δεν είναι καθόλου απλό να βάλεις τώρα και σε τέτοια ματς νέους παίκτες που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουν πάρει σοβαρό χρόνο συμμετοχής κόντρα μάλιστα σε μικρότερης δυναμικότητας ομάδες. Να ξέρετε πάντως ότι όσα ξέρει ο νοικοκύρης, ο προπονητής δηλαδή, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος…