Ο Ολυμπιακός νίκησε δύσκολα, αλλά άξια τον Πανιώνιο, ανέβηκε στην κορυφή, δυσκολεύεται από τα ατομικά λάθη των (κουρασμένων) παικτών του, βάζει σε σκέψεις τον Μαρτίνς και αγνοεί τις εγκάθετες φωνές περί «εύνοιας», σε ένα ματς που δεν του δόθηκαν (ακόμη) δύο πέναλτι.
Το ζητούμενο επετεύχθη. Και ζητούμενο για τον Ολυμπιακό ήταν η νίκη στη Νέα Σμύρνη και η επιστροφή στην κορυφή της βαθμολογίας, μετά από 8,5 μήνες (σ.σ. τη 18η αγωνιστική του προηγούμενου πρωταθλήματος η τελευταία φορά στην 1η θέση). Το γκολ του Χασάν στα χασομέρια της αναμέτρησης έδωσε τρεις υπερπολύτιμους βαθμούς στους Ερυθρόλευκους, σε μία αναμέτρηση που προσέφερε πλήθος διδαχών, τόσο στον Πέδρο Μαρτίνς, όσο και στον απλό παρατηρητή, αλλά και στον εμπαθή και εγκάθετο. Ας πάρουμε τα πράγμα από την αρχή, για να τα βάλουμε σε μια τάξη.
Η δουλειά που έχει κάνει στον Ολυμπιακό ο Πέδρο Μαρτίνς είναι εξαιρετική. Ο Πορτογάλος παρουσιάζει τους Πειραιώτες με οργάνωση, με αρχή, μέση και τέλος, με ξεκάθαρες ιδέες στο παιχνίδι τους. Ο Ολυμπιακός δεν άλλαξε τίποτε σε σχέση με τα πρώτα παιχνίδια της σεζόν, που ήταν εξαιρετικός και σούπερ παραγωγικός. Οι θέσεις, οι κινήσεις, το πλάνο, όλα είναι ίδια. Και οι παίκτες είναι ίδιοι. Με το τελευταίο να εξελίσσεται σε μίνι πρόβλημα στα τρία τελευταία παιχνίδια.
Η επιλογή του Μαρτίνς να πορεύεται ως επί το πλείστον με τους παίκτες που είχε από την προετοιμασία στη διάθεσή του, έχει λογική και έχει αποδώσει. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι πλέον οι περισσότεροι εξ αυτών παρουσιάζουν σημάδια κόπωσης. Κόπωση που πολλαπλασιάστηκε μετά τη διακοπή για τις εθνικές ομάδες, με πολλούς να κάνουν μακρινά και κουραστικά ταξίδια. Αυτή η κόπωση είναι που προκαλεί και τα ατομικά λάθη που παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα. Διότι ο Ολυμπιακός λειτουργεί καλά ως σύνολο, βάσει πλάνου σε όλες τις γραμμές του, αλλά τα ατομικά λάθη προκαλούν ανισορροπίες και κουράζουν ακόμη περισσότερο την ομάδα.
Ο Μαρτίνς γνωρίζει καλά τι συμβαίνει. Βλέπει τις μετρήσεις, βλέπει τους παίκτες στην προπόνηση, μιλάει μαζί τους και είναι σαφές ότι θα προβεί σε αλλαγές. Γιατί δεν το έχει κάνει έως τώρα; Διότι πιστεύει ότι η χημεία των 14-15 παικτών που έχουν πάρει το μεγαλύτερο βάρος των αγώνων είναι εξαιρετική και δίνει αποτελέσματα. Τώρα που βλέπει ότι βασικά «γρανάζια» της μηχανής χρειάζονται ξεκούραση, θα αλλάξει πράγματα και (κυρίως) πρόσωπα. Με το παιχνίδι Κυπέλλου κόντρα στον Λεβαδειακό να είναι ένα πολύ ενδιαφέρον τεστ για τους «wannabe» βασικούς. Ένα παιχνίδι στο οποίο αναμένεται να δούμε πολλούς τέτοιους. Τουρέ, Γκιγιέρμε, Σισέ, Κούτρης, Μασούρας, Βρουσάι, Ναουέλ, αλλά και Ζοσέ Σα (ή μήπως Χουτεσιώτης;) είναι κάποιοι από αυτούς που θα πάρουν χρόνο. Πάμε παρακάτω…
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ
Από το βράδυ της Δευτέρας, ο ήλιος άρχισε να ανατέλλει από τη Δύση, τα ψάρια βγήκαν για περίπατο στο Γκάζι, ο Ολυμπιακός ευνοήθηκε από τη διαιτησία. Τρία απολύτως… αληθή γεγονότα. Ετσι είναι, γιατί έτσι σας το γράφουμε/λέμε. Διότι από το βράδυ της Δευτέρας, ο Ολυμπιακός ελέγχει τα διαιτησία στην Ελλάδα. Δεν την «ελέγχει» η «εξυγίανση» και οι παροικούντες την καλύβα του μπαρμπά-Θωμά. Την ελέγχει ο Ολυμπιακός. Που έχει κάνει παγκόσμιο ρεκόρ μη υπόδειξης κραυγαλέων πέναλτι υπέρ του τους τελευταίος 14-15 μήνες!
Το ακυρωθέν γκολ του Πανιωνίου στο 63ο λεπτό της αναμέτρησης, έγινε όπλο στα χέρια/χείλη του κάθε εγκάθετου, που γουστάρει (ή έτσι τον συμφέρει/βολεύει) να βλέπει μια δική του πραγματικότητα για το τι πραγματικά συνέβη στο παιχνίδι της Νέας Σμύρνης, στο κομμάτι της διαιτησίας. Το παραμύθι δεν έχει δράκο. Διότι ο Ολυμπιακός έχει πολύ περισσότερους και σημαντικότερους λόγους να θεωρεί εαυτόν αδικημένο από τον… διεθνή Σκουλά και τους βοηθούς του.
Εχουμε και λέμε:
1) Στο 7′ ο Τσιμίκας μπαίνει στην περιοχή του Πανιωνίου, είναι στην ίδια ευθεία μα τους αμυντικούς, αλλά ανακόπτεται λανθασμένα με υπόδειξη οφσάιντ (του ίδιου επόπτη που ακύρωσε το γκολ).
2) Στο 9′ ο Κούρντι κάνει χέρι μέσα στην περιοχή του Πανιωνίου σε γύρισμα του Φορτούνη, αλλά ο Σκουλάς (δίπλα στη φάση!) λέει «παίζετε». Επειδή πολλά λέγονται για τη συγκεκριμένη φάση, το πρώτο ριπλέι της NOVA, είναι κατατοπιστικό: Η μπάλα χτυπάει πρώτα στο απλωμένο αριστερό χέρι και μετά στο στήθος.
3) Στο 59′ ο Παπαγεωργίου βγάζει βόλτα τη φανέλα του Μπουχαλάκη μέσα στην περιοχή του Πανιωνίου, μπροστά στον διαιτητή, ο οποίος, όμως και πάλι κλείνει τα μάτια στην κραυγαλέα παράβαση (πέναλτι).
4) Στο 73′ ο Τσιλουλής παραλίγο να σπάσει το πόδι του Καμαρά (φώτο), με προβολή-ορισμό κόκκινης κάρτας. Τιμωρήθηκε μόνο με κίτρινη.
5) Στο 76′ ο Νάτχο βρίσκει με κάθετη τον Χασάν στην περιοχή του Πανιωνίου, αλλά η βοηθός Δέτση δίνει νέο λάθος οφσάιντ, κόβοντας την επίθεση του Ολυμπιακού!
Θέλετε να πάμε στις φάσεις του Πανιωνίου; Στη φάση του 49’, το χέρι του Βούκοβιτς είναι σε απολύτως φυσιολογική θέση, δεν κινείται προς την μπάλα, οπότε καλώς δεν υποδείχθηκε το παραμικρό (σ.σ. εξάλλου ούτε καν οι παίκτες των Νεοσμυρνιωτών διαμαρτυρήθηκαν). Οσο για τη φάση του γκολ των Κυανέρυθρων στο 63′; Η τελική πάσα είναι εμφανές ότι δεν είναι οφσάιντ, τι γίνεται, όμως, με τον Ντουρμισάι, μία… πάσα πριν;
Το να υποστηρίζει ο οποιοσδήποτε ότι ο Ολυμπιακός… ευνοήθηκε στη Νέα Σμύνρη, ευνοείται… γενικώς ή ότι υπάρχει… πρόθεση από διαιτητή να «βοηθήσει» τους Ερυθρόλευκους είναι εκτός πραγματικότητας. Δεν υπάρχει, πώς να το κάνουμε. Μόνο κατά λάθος μπορεί να ευνοηθεί η ομάδα του Πειραιά στην εποχή της «εξυγίανσης». Ή από την ανικανότητα κάποιου διαιτητή από τα νέα… φυντάνια της εξυγίανσης (πόσο μάλλον από «παιδί» της κιτρινόμαυρης ΕΠΣ Ανατολικής Ατικής). Ας αφήσουμε, λοιπόν, την κουβέντα για τη διαιτησία στην άκρη. Είναι τραφε
ΥΓ. Ο Ποντένσε διάγει περίοδο μεγάλου ντεφορμαρίσματος. Και στα δύο τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού με Μπέτις και Πανιώνιο, παραλίγο να καταστεί μοιραίος. Το γεγονός ότι δεν δίνει την πάσα σε συμπαίκτη που βρίσκεται ενώπιον άδειας εστίας, είναι φαινόμενο που διαιωνίζεται και το οποίο ο Μαρτίνς πρέπει να κάνει κάτι για να σταματήσει. Ο Πορτογάλος δείχνει μια υπέρμετρη αγωνία να σκοράρει και αυτό σε πολλές περιπτώσεις είναι αντιπαραγωγικό για το σύνολο.
ΥΓ2. Ο Μάντι Καμαρά άκουσε προσεκτικά τα λόγια, το κατσάδιασμα καλύτερα, του προπονητή του. Ηταν σοβαρός, προσεκτικός και επανήλθε στα υψηλά στάνταρ απόδοσης. Σε κάποιες στιγμές, μάλιστα, έδειχνε να παίζει μόνος εναντίον όλων στη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού. Από την οποία ξεκινούσαν όλα τα προβλήματα στη Νέα Σμύρνη.
ΥΓ3. Η επιλογή του Πέδρο Μαρτίνς να βγάλει τον Φορτούνη πριν ακόμη συμπληρωθεί το 60λεπτο και να χρησιμοποιήσει στη θέση του τον Νάτχο ήταν από εκείνες που δύσκολα κατανοείς. Ο Πορτογάλος ήθελε να κλείσει τους χώρους στη μεσαία γραμμή, αλλά με την επιλογή του ουσιαστικά «έκοψε» τον Ολυμπιακό στη μέση, καθώς ο Ισραηλινός ήταν τελείως εκτός κλίματος (σ.σ. οι 3 μεγάλες ευκαιρίες του Πανιωνίου και το γκολ που ακυρώθηκε ξεκίνησαν από λάθη του στη μεσαία γραμμή.
ΥΓ4. Ενημερώνω τους… περίεργους «φίλους μου» ότι στα βραβεία της FIFA ψήφισα Μόντριτς, Εμπαπέ, Σαλάχ για καλύτερους παίκτες και Ζιντάν, Ντεσάν, Κλοπ για καλύτερους προπονητές.