Μια βραδιά με Τζάμπα, Κεφτέ, Φίγκο και Κουτσογιαννόπουλο

Το να εικονογραφείς κάποιες στιγμές της ζωής που έχουν εξ΄αρχής ένταση και σημασία, είναι εξαιρετικά αφροδισιακό…

Χθες βράδυ για παράδειγμα, σκεφτόμουν την ατμόσφαιρα στην οικία του Τζάμπα και τη φάτσα του σπιτονοικοκύρη, την ώρα που γευόταν τα παστέλια του Πρίγιοβιτς.

Στο ημίχρονο να φωνάζει οργισμένος στον μπάτλερ «Αλφόνσο, τσακίσου πάνε στην πλατεία και μάζεψε όσες γόπες μπορείς, μόνο με τσιγάρο αντέχεται  αυτό το πράγμα».

Συζητήσεις, σκέψεις και συσκέψεις με στενούς συνεργάτες, που όλες είχαν την ίδια κατάληξη:

Τα παλιόπαιδα φταίνε, ο πρόεδρος έκανε πολλές θυσίες για να χτίσει τούτη την ομάδα κι εκείνοι τον προδίδουν. Φταίει κι ο προπονητής που δεν έβαλε Αλμπάνη, Γιαννιώτα, κρίμα να κάθονται τόσα εκατομμύρια στον πάγκο.

Τα καλά λόγια δεν αρκούν για να βρει ηρεμία ο Τζάμπας, δεν απαντά στο τηλέφωνο κι ο Φλαμπουράρης, να του προτείνει τρόπους να πάρουν το ματς, να ακούσει έστω δυο λόγια παρηγοριάς βρε αδερφέ!.

Τα νεύρα τσατάλια, έχεις και τη γυναίκα με τις παράλογες απαιτήσεις «δε σου φτάνουν 3 ευρώ για τη λαϊκή; Αφού σου είπα, μετά τις 2.30 να πηγαίνεις». Γυναίκες, τι να πεις, όλες το πορτοφόλι σου ερωτεύονται…

Οι συζήτηση με τους συνεργάτες ανάβει, ο Τζάμπας μονολογεί «έχω δώσει τα πάντα, έβαλα βαθιά το χέρι στην τσέπη αλλά ο μ@λ@κας στο καθαριστήριο μου έδωσε κατά λάθος το παντελόνι του Αλαφούζου». Κάπου εκεί το πρόσωπο του κυριεύεται από γαλήνη, λες και βρήκε την άκρη του νήματος, καρφώνει τα μάτια του στον μπάτλερ:

«Αλφόνσο, μου είχες πει κάποτε πως στη ομάδα του σχολείου έπαιζες σέντερ μπακ, καλά δε θυμάμαι; Θα σε ενδιέφερε να αυξήσεις το εισόδημά σου;»

Δεν είναι μόνο ο Τζάμπας βέβαια, την ίδια αξία θα είχε και η αντίστοιχη εικονογράφηση στιγμών του ρεπόρτερ Κεφτετζόγλου, με το προγούλι να πηγαινοέρχεται σαν εκκρεμές από την απογοήτευση….

Αν όπως λένε οι διαιτολόγοι οι στεναχώριες σε κάνουν να επισκέπτεσαι συχνότερα το ψυγείο, το προγούλι πρέπει να κρέμασε τόσο που να δένει με κόμπο, σαν την κοτσίδα του Πρίγιοβιτς

Όπως και του ρεπόρτερ Πατατάκια, που γιόρταζε τα κλεμμένα, τραγουδώντας «σ΄ευχαριστώ για όσα μου έχεις χαρίσει», γινόμενος ο πρώτος κλεπταποδόχος-ρόκερ της μουσικής σκηνής! Και πριν ακόμα πιάσουν τα κρύα, τη βγάζει σε ημιυπόγεια κουτούκια με φτωχικό μεζέ στο τραπέζι, ακούγοντας μοιρολόγια του Στέλιου Καζαντζίδη για να πάνε κάτω τα φαρμάκια.. Βρε πως αλλάζουν οι καιροί…

Κάπως έτσι θα μπορούσα να περιγράψω και τον αγώνα της Τούμπας, η ρεαλιστική τούτη τη φορά εικονογράφηση, δίνει όλες τις απαντήσεις.

Στον τελικό του Euro 2004 θυμάμαι τις φάτσες των ποδοσφαιριστών την ώρα που έμπαιναν στο γήπεδο, οι δικοί μας είχαν βλέμμα ανέκφραστο, δολοφονικό, που μαρτυρούσε αυτοπεποίθηση, την ίδια στιγμή που οι Πορτογάλοι έκαναν το σταυρό τους. Θρήσκα παιδιά και τα δικά μας, στη βοήθεια των Θείων προστρέχεις κυρίως όταν νιώθεις αδύναμος. Στη σύγκρουση Φίγκο-Ζαγοράκη λογικά ο δεύτερος θα είχε περισσότερη ανάγκη  Άνωθεν βοήθειας, το σταυρό του όμως τον έκανε ο Πορτογάλος.

Το ίδιο και στην Τούμπα, από τις φάτσες των παικτών κατά την είσοδο φαινόταν σε ποια πλευρά υπάρχει σιγουριά, αίσθηση ανωτερότητας και πίστη στις δυνάμεις.

Έπιανε η κάμερα κάτι κοντινά του Μαρίνου, φώναζε ένα όνομα, ξεροκατάπινε 2-3 φορές και συνέχιζε.

Αφυδάτωση είχε πάθει ο άνθρωπος, από το ζόρι..

Για το παιγνίδι δεν έχω να γράψω πολλά, μια βασική δυσκολία είναι πως δεν ξέρω τους παίκτες της χάρτινης, κάτι δικοί μου πήγαν γήπεδο με σκονάκι, να μην ρίξουν μπινελίκια σε λάθος ποδοσφαιριστές.

Αφήστε που μπερδεύω και τα ονόματα, Λαμπρόπουλος, Γαλανόπουλος, στην τάξη θυμάμαι είχαμε λιγότερους -όπουλους..

Παραδόξως η χάρτινη ήταν ανώτερη του αναμενόμενου, είναι από τις περιπτώσεις όμως που τα συμπεράσματα νοθεύονται από τα αξιακά επίπεδα κάθε πλευράς.

Από τον ΠΑΟΚ δεν διακρίθηκε κανείς, όλοι ήταν κάτω του μετρίου, ακόμα κι ο Πρίγιοβιτς που υπέγραψε τη νίκη με δυο σούπερ γκολ. Στο τελικό του ΟΑΚΑ ήταν εκπληκτικός, πολύ πιο συμμετοχικός, έδωσε την ασίστ στο πέναλτι και στο πάρε-βάλε του δεύτερου γκολ, τον Βράνιες που στις μέχρι τότε κόντρες τους τον έχριζε διακριθέντα, του έβγαλε τη γλώσσα τρέχοντας τον σαν άλογο. Έχασε το πέναλτι όμως κι ένα τετ α τετ, καλώς ή κακώς η μάζα κρίνει τα πράγματα πιο μπακαλίστικα κι επιφανειακά..

Τα αξιακά επίπεδα που προανέφερα είναι απολύτως μετρήσιμη έννοια κι έχει να κάνει με το ταβάνι του καθενός, δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα όμως όταν η προσέγγιση είναι συγκριτική.

Τα 200 χιλ. με μια Ferrari μοιάζουν με περίπατο, με το Citroen 2sv έτσι και ξεπεράσεις τα 80 θα νομίσεις πως πετάς, θα παρατήσεις το τιμόνι αγκαλιάζοντας πόρτες και παράθυρα μην τα πάρει ο αέρας

Ο Μάτος κι ο Βιειρίνια για παράδειγμα είναι ποδοσφαιριστές του 8, τις ημέρες που θα πιάσουν 5 θα φαίνονται μέτριοι..

Ο Βλαχοδημητρόπουλος κι ο Κουτσογιαννόπουλος της χάρτινης που έχουν ταβάνι το 3, πιάνοντας τα πικ τους θα σου προκαλέσουν θαυμασμό και θα μονολογείς «ματσάρα κάνουν τα παλικάρια», ενώ για τον Μάτος και τον Βιειρίνια  θα λες πως δεν είναι στη μέρα τους.

Παρά την οφθαλμαπάτη της ανόμοιας ταξινόμησης όμως, το 5άρι παραμένει ανώτερο του 3 και θα αρκεί για να κάνει τη διαφορά.

Το 5άρι του μέτριου Μάτος και Βιεϊρίνια λοιπόν,  θα είναι πιο παραγωγικό και ουσιαστικό από το 3άρι του Βλαχοδημητρόπουλου κι του Κουτσογιαννόπουλου, απλά δε θα το καταλαβαίνεις καθώς υπάρχει διαφορετικό μέτρο σύγκρισης για τον καθένα.

Στο μεταξύ όπως με ενημερώνουν από το control, στη χάρτινη δεν υπάρχουν ποδοσφαιριστές Βλαχοδημητρόπουλος και Κοτσογιαννόπουλος, ζητώ συγγνώμη για το λάθος, συμβαίνουν κι αυτά.

Μήπως υπάρχουν όμως ο Λαμπρόπουλος κι ο Γαλανόπουλος, που ανέφερα στην αρχή;

Υπομονή μέχρι το Γενάρη, να δούμε τι ψάρια θα πιάσει ο Αλφόνσο και ποιος ξέρει! Ίσως καταφέρει να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα…

ΥΓ. Για να εικονογραφήσεις τις επόμενες ημέρες στο χάρτινο στρατόπεδο, δεν απαιτείται φαντασία. Ο Τζάμπας θα επισκεφτεί το εργοτάξιο της Αγιά Σοφιάς για να επιθεωρήσει τα έργα, με τα ρεπορτάζ για τις λεκάνες και τα καζανάκια στις τουαλέτες που τοποθετούνται να δίνουν και να παίρνουν. Καπάκι θα έρθει και το αποκλειστικό, για πρόταση ύψους 62 εκατ. ευρώ που είχε φτάσει την τελευταία μέρα των μεταγραφών για τον Μάνταλο από κορυφαίο κλαμπ της Σουαζιλάνδης, απορρίφθηκε όμως χωρίς να συζητηθεί…

ΥΓ1. Ο Αλφόνσο που ανέφερα στο κείμενο δεν υπάρχει, ο Μπάμπης από τη Νίκαια είναι που δούλευε βουλκανιζατέρ. Ο Τζάμπας τον βάφτισε Αλφόνσο για να πουλάει μούρη στην υψηλή κοινωνία, όπως βάφτισε και τον εαυτό του επενδυτή ΠΑΕ.

ΥΓ2. Συγκλονιστικός ρεπόρτερ Πατατάκιας σήμερα το πρωί, με το ψαγμένο απόφθεγμα «δοκάρι και μέσα μάγκας, δοκάρι και έξω…». Αναμένω καπάκι ανάλυση για το «αποδυτήρια και μέσα πρωταθλητής, αποδυτήρια και έξω, δίμπαλο και κόντρα δίμπαλο».

MUST READ

Απευθείας στη League phase του Champions League: Πως ο Ολυμπιακός έφερε στα μέτρα του το πιο μεγάλο κόλπο της χρονιάς

YΓ3. Πως το είπε ο Ουζουνίδης πως «το σημερινό παιχνίδι δείχνει κάτι πολύ απλό, όποιος βάζει τα γκολ κερδίζει». Ορίστε;