Με διαιτητή βγαλμένο από… Χάρι Πότερ!

Εξι μήνες και κάτι ψιλά έπειτα από εκείνο το αλησμόνητο ματς στην Τούμπα (που διαρκεί ακόμα για αρκετούς) και τέσσερις έπειτα από το συναπάντημά τους στον τελικό του Κυπέλλου, ο πήχης των προσδοκιών μου περιορίζεται στο να αρχίσει και να ολοκληρωθεί ομαλά το ΠΑΟΚ – ΑΕΚ και ει δυνατόν να μιλάμε, εκεί γύρω στις 10.30 το βράδυ, μόνο για ότι ποδοσφαιρικό θα παράξουν ή δεν θα παράξουν οι δικέφαλοι στο χορτάρι…

Επί χόρτου ο Μπορμπαλάν τον Μάιο τους… συμμάζεψε (επί χάρτου τα μέτρα ασφαλείας ήταν ως συνήθως για γέλια και για κλάματα)! Δεν ξέρω αν θα το καταφέρει και ο Γκεστράνιους (σαν βγαλμένο από τις ιστορίες του Χάρι Πότερ είναι το επίθετο του Φινλανδού διαιτητή), ωστόσο, για οτιδήποτε σφυρίξει ή δεν σφυρίξει, τουλάχιστον θα αποφύγουμε την καχυποψία, τα σχόλια και τα συμπαρομαρτούντα…

Θαρρώ πως στον ΠΑΟΚ αναμένουν την αναμέτρηση όχι ως ένα από τα πολλά φετινά ντέρμπι στον μαραθώνιο του πρωταθλήματος αλλά ως μέσο απόδειξης ότι κακώς δεν πήραν πέρσι το πρωτάθλημα. Κι αν αποδειχθεί έτσι, νόμιζω ότι φορτώνονται παραπάνω πίεση από την αναγκαία, ικανή να τους αποπροσανατολίσει σε περίπτωση που το αποτέλεσμα όσο θα κυλάει το ματς δεν θα είναι το ευκταίο…

Οποια ομάδα κι αν νικήσει απόψε (αν νικήσει κάποια) θα αποκτήσει απλώς ένα ελαφρύ, ελαφρύτατο προβάδισμα στη βαθμολογία. Βρισκόμαστε μόλις στην 4η αγωνιστική και π.χ. πέρσι τέτοιο καιρό (και λίγο αργότερα) ο Ολυμπιακός έχανε από την ΑΕΚ αλλά έβγαινε πρωταθλητής χειμώνα αργότερα, ο ΠΑΟΚ έχανε από την ΑΕΚ αλλά κατόπιν στην Τούμπα την υποδέχτηκε πρωτοπόρος κ.ο.κ…

Υπ’ αυτό το πρίσμα κάθε είδους υπερβολή πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τον αγώνα μόνο αρνητικές συνέπειες δύναται να επιφέρει. Στον αντίποδα, όσο πιο ψύχραιμα προσεγγιστεί και από τις δύο ομάδες το όποιο διακύβευμα, τόσο θα αυξηθούν οι πιθανότητές τους να το πετύχουν…

Αλλωστε, δεν έχουν και πολλά να κρύψουν η μία από την άλλη και οι δύο απ’ όλους μας. Εχουν ήδη δώσει 10 και 8, αντίστοιχα, επίσημα ματς με αντιπάλους (στην Ευρώπη) από υψηλότερα ράφια ώστε να βάλουν ένταση στο 100% και να δείξουν προτερήματα και αδυναμίες. Σχεδόν πάνοπλες θα παραταχθούν, ευκαιρία λοιπόν να προσφέρουν ποδόσφαιρο κι όχι… παραποδόσφαιρο (έστω η αναλογία να κλίνει υπέρ της μπάλας κι όχι των δηλώσεων)…

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ο νευραλγικός χώρος της μεσαίας γραμμής θα έχει Μαουρίτσιο – Βέρνμπλουμ για τον Λουτσέσκου και αναγκαστικά (λόγω προβλήματος του Αλεφ) Σιμόες – Γαλανόπουλο για τον Ουζουνίδη. Μου μοιάζει παράδοξο που θα ξεκινήσει ο Σουηδός, ο οποίος γενικά δεν είναι ακόμα έτοιμος και φάνηκε και την Πέμπτη, αλλά όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Ετσι κι αλλιώς, πάντως, τα όποια δίδυμα των αμυντικών χαφ των δύο ομάδων δεν είναι και οι πιο δυνατοί τους κρίκοι…

Για την Ενωση είναι πλεονέκτημα που Λιβάγια, Μπακασέτας και Λόπεζ έχουν εντελώς γεμάτες μπαταρίες, όπως και οι Κρέσπο, Μάτος για τους Θεσσαλονικείς. Η καλή κυκλοφορία στην κατοχή μέσω Μάνταλου – Μπακασέτα – Λιβάγια, τα ανεβάσματα του αριστερού μπακ και το ξεπέταγμα Κλωναρίδη στον κενό χώρο οι (γνωστοί) άξονες που θα ποντάρει ο Μαρίνος, ενώ το πλάτος και η πίεση ψηλά με Βιεϊρίνια – Μάτος να πλαισιώνουν τον Πέλκα όταν ψάχνει ποιος εκ των μπροστινών ακραίων (Ελ Καντουρί, Ζαμπά, Λημνιός) θα κόψει για να δημιουργηθεί φάση (και) με τον Πρίγιοβιτς συνιστούν το πολλάκις αποτελεσματικό σχέδιο του Ραζβάν…

Επιλογές από τον πάγκο; Τόσες πολλές για τον ΠΑΟΚ που δεν χώρεσε στην αποστολή ο Ουαρντά! Λιγότερες και κυρίως αμυντικογενείς για την ΑΕΚ! Συμπέρασμα (άντε να κάνω πρόβλεψη): Θα σκοράρει έκαστη από μια φορά. Κι όποια βρει και δεύτερο γκολ θα έχει να λέει μετά…

ΥΓ.: Στους πανηγυρισμούς το βράδυ της Δευτέρας για το «τρία στα τρία» και την κορυφή της βαθμολογίας, έπειτα από το 2-0 του Αρη επί του Λεβαδειακού, εγώ έγραφα κόντρα στο ρεύμα και επεσήμανα δυσλειτουργίες των κίτρινων που ήταν για πρώτη φορά τόσο εμφανείς σ’ εκείνο το ματς, παρά τη νίκη! Ε, προσθέτοντας και την καλύτερη ανασταλτική λειτουργία του ΠΑΣ απ’ ότι μπορούν οι Βοιωτοί, δεν προκαλεί έκπληξη η ήττα (ούτε η ισοπαλία θα προκαλούσε, αν τυχόν δεν είχαμε το αυτογκόλ). Το φυσιολογικό είναι να ψάχνει για αρκετές εβδομάδες ακόμα τις ισορροπίες και τις εύρυθμες λειτουργίες της μια ομάδα με τόσα νέα πρόσωπα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, όπως ο Αρης. Το «μη φυσιολογικό» ήταν το υψηλό επίπεδο απόδοσης που είχε πιάσει στις δύο πρώτες αγωνιστικές, πριν από τη διακοπή…