Βρίσκει αληθινό θησαυρό στη δεξαμενή των δανεικών!

Σε αυτό το ξεκίνημα της νέας του ομάδας ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει αρκετά πράγματα, όμως υπάρχει κάτι που θα το ξεχωρίσουμε γιατί πιστεύουμε ότι αξίζει να υπογραμμιστεί δεόντως.

Οι ερυθρόλευκοι έχουν αξιοποιήσει σε αρκετά μεγάλο βαθμό τη δεξαμενή των δανεικών παικτών, οι οποίοι σε αυτήν την «επιστροφή» τους στο Ρέντη δικαιώνουν τη συγκεκριμένη επιλογή των ανθρώπων του συλλόγου.

Ο Ανδρέας Γιαννιώτης αποτελεί μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, αφού η συγκυρία δεν τον βοήθησε να βρεθεί κάτω από την εστία του Ολυμπιακού στο πρόσφατο παρελθόν. Ακόμη και στην προηγούμενη εκδοχή, όταν επρόκειτο να διεκδικήσει κάποια παιχνίδια ως «αναπληρωτής» του Καπίνο, βρέθηκε στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου στον Ατρόμητο, δίνοντας τη θέση του στον Σίλβιο Προτό και η συνέχεια της ιστορίας (τους) είναι γνωστή σε όλους μας.

Πάει να πετύχει κάτι πολύ δύσκολο ο Γιαννιώτης, καθώς η ερυθρόλευκη εστία έχει διαφορετικά «μέτρα» από τις άλλες, όμως στο ματς με την Μπέτις είχε καθοριστική συμμετοχή και ήταν ένας εκ των βασικών συντελεστών για το «μηδέν» στην άμυνα.

Κάτω από την εστία πλησιάζει σχεδόν το άριστα και αυτό που μένει είναι να βελτιώσει τις εξόδους του και να γίνει καλύτερος με την μπάλα στα πόδια-παιχνίδι με παιχνίδι μας δείχνει την πρόοδό του και σε αυτούς τους τομείς.

Κοντά του βρίσκεται στο αριστερό άκρο της άμυνας ο Κώστας Τσιμίκας που έχει έρθει κι αυτός για να «μείνει» και η εκκίνηση σε αυτή τη δεύτερη θητεία του στο Ρέντη είναι εντυπωσιακή. Από νωρίς μπόρεσε να συνεργαστεί με τον Ποντένσε, ενώ στην πρεμιέρα του Γιουρόπα είχε καθοριστικό τάκλινγκ-κόψιμο, την ώρα που ο αντίπαλός του είχε «οπλίσει» για να εκτελέσει. Ακόμη και στη φάση της αποβολής του απέτρεψε μία δύσκολη κατάσταση για τον Ολυμπιακό και αν συνεχίσει με αυτόν το ρυθμό, τότε σύντομα από την Ελπίδων θα περάσει στην Εθνική Ανδρών, εκτός αν ο Σκίμπε μείνει με τις… αναμνήσεις-ή μείνει ο ίδιος ανάμνηση.

Ο Μπουχαλάκης δεν πήγε με δανεισμό στην Νότιγχαμ, ωστόσο πήγε και ήρθε, όπως και ο Γιαννιώτης, για την επιστροφή του οποίου παραχωρήθηκε ο Ρισβάνης στον Ατρόμητο. Ο δεύτερος Ανδρέας έχει πετύχει στο ρόλο που του έχει αναθέσει ο Μαρτίνς, να συνδέσει τις γραμμές και να κόψει μέτρα από τον Φορτούνη για αυτό και δεν βγαίνει με τίποτα από την ενδεκάδα, παρά μόνο υπό το φόβο της δεύτερης κίτρινης κι ας περιμένει στον πάγκο ένας παίκτης όπως ο Νάτχο. Αξιοποιεί λοιπόν τους δανεικούς του ο Ολυμπιακός δίνοντάς τους τη «δεύτερη ευκαιρία» και αυτοί έχουν το κίνητρο για να την εκμεταλλευτούν.

Κι επειδή ασχοληθήκαμε μόνον με τους Έλληνες ας μην ξεχάσουμε και τον Γιάγκος Βούκοβιτς, που πήγε κι αυτός στην Ιταλία και γύρισε για να γίνει ο βασικός στόπερ του Ολυμπιακού. Ίσως να είναι και θέμα συγκυρίας, όμως αν διαθέτεις την αξία, τότε αργά ή γρήγορα θα σε δικαιώσει η μπάλα.

Σε όλα αυτό προσθέστε και τον αστερίσκο του Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος είναι προπονητής που ξέρει να αξιοποιεί τους παίκτες του. Συνήθως το εύκολο είναι να «τελειώσεις» κάποιον, όμως για αυτό και θα ξεχωρίσει ένας προπονητής από τους προκατόχους του, όταν πετύχει το πιο δύσκολο…