Είναι νωρίς ακόμα ή μήπως όχι;

Το τριήμερο που πέρασε ήταν πολύ κακό για τα ελληνικά χρώματα. Με μόλις μια ισοπαλία σε τρία ματς η συγκομιδή δεν ήταν η καλύτερη. Το ερώτημα είναι θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά τα πράγματα; Για τους δύο Δικέφαλους όχι. Άγιαξ και κυρίως Τσέλσι δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ για τα δόντια μας. Οι Ολλανδοι ξεγύμνωσαν τις αδυναμίες του κιτρινόμαυρου ρόστερ, ενώ οι Λονδρέζοι απέδειξαν ότι ανήκουν σε αυτό που ονομάζουμε ποδοσφαιρική ελίτ της Ευρώπης. Ακόμα και χωρίς τον μεγάλο τους ηγέτη, Εντίν Αζάρ, παίζοντας μια ταχύτητα πιο κάτω απ΄ότι συνήθως όποτε ήθελαν έκαναν φάση για γκολ. Το γεγονός ότι το σκορ έμεινε στα επίπεδα του 0-1 μάλλον συμπτωματικό ήταν. Για τον Ολυμπιακό όμως δεν ήταν το ίδιο. Οι ερυθρόλευκοι είχαν απέναντι τους την ομάδα με την οποία, θεωρητικά, θα παλέψουν για την πρόκριση έχοντας ως δεδομένο ότι στον όμιλο υπάρχει και το μεγαθήριο που ονομάζεται Μίλαν. Αν λοιπόν υπάρχει ικανοποίηση για τη χθεσινή εικόνα της ομάδας πάω πάσο.

Ο Μαρτίνς φοβήθηκε ίσως περισσότερο απ΄ότι έπρεπε το ματς. Ο Ολυμπιακός κατέβηκε » χτυπημένος» από ένα φοβικό σύνδρομο, που του εμφύσησε ο ίδιος ο προπονητής του. Ο Πορτογάλος δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να πάθει ότι ο Χάσι πέρυσι τέτοιο καιρό. Μια ήττα χθες θα ισοδυναμούσε με μισό και βάλε αποκλεισμό. Κοιτώντας επομένως τα απόνερα της αναμέτρησης από αυτή την οπτική γωνία τότε το Χ είναι ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η επόμενη αγωνιστική φέρνει την ομάδα στο Μιλάνο και λογικά οι πιο πολλοί θεωρούν ότι το βασικό ζητούμενο είναι οι έξι πόντοι με την συμπαθή Ντουντελάνζ. Το κακό που προκύπτει από χθες είναι ότι για να περάσεις πλέον επιβάλλεται να κάνεις αποτέλεσμα στην Ισπανία. Δύσκολο, αλλά όχι απίθανο. Το βασικό θέμα που προκύπτει, κατά τη γνώμη μου, είναι η αγωνιστική εικόνα των παικτών του Ολυμπιακού. Η Μπέτις είναι ναι μεν ισπανική ομάδα, αλλά δεν είναι ούτε Μπαρτσελόνα, ούτε Ρεάλ, ούτε Ατλέτικο, για να έχει τέτοια επίπεδα κατοχής μέσα στο Φάληρο. Οι γηπεδούχοι δεν μπορούσαν να αλλάξουν τέσσερις πάσες στη σειρά. Μπορεί να είχαν δύο ευκαιρίες από αυτές που χαρακτηρίζονται κλασικές, αλλά αυτό έλειπε. Δηλαδή μια ομάδα με τέτοια εμπειρία ως Σύλλογος, με ποιότητα σε όλες τις γραμμές της και με τεράστιες επιτυχίες στο παρελθόν απέναντι σε πολύ μεγάλα club επιχαίρει για δύο ευκαιρίες και παιχνίδι πίσω από τη σέντρα;

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Το άλλοθι της μη έτοιμης ομάδας και των πολλών νέων παικτών έχει μια κάποια βάση, αλλά δεν μπορεί να τα κρύβει όλα. Το να βάζεις το πρόβλημα κάτω από το χαλί είναι εύκολο. Είναι σίγουρο όμως ότι θα το βρεις ξανά μπροστά σου και μάλιστα μεγαλύτερο. Ο χθεσινός Ολυμπιακός δεν ήταν καλός, ήταν αποκαρδιωτικός. Με εμφάνιση μικρής ομάδας κόντρα σε μεγάλη δεν είναι λογικό να πανηγυρίζεις λες και πέτυχες κάποιο στόχο. Ο Ολυμπιακός μετά από οκτώ επίσημα ματς, πέντε στην Ευρώπη και τρία στο πρωτάθλημα, εμφανίζει τα ίδια ζητήματα όποτε βρει απέναντι του ένα σύνολο σχετικά οργανωμένο ή που έχει, πιο σωστά, τη δυνατότητα να κυκλοφορεί τη μπάλα με άνεση και σχέδιο. Πρώτον επιθετικά δεν έχει τον παίκτη σημείο αναφοράς. Ο Χασάν δεν είναι αυτό που λέμε στράικερ επιπέδου, ο Γκερέρο δεν είναι κλασικός φουνταριστός και ο Ανσαριφάντ… στη Νότιγχαμ. Δεύτερον στην άμυνα δεν φαίνεται να υπάρχει ο παίκτης με τα διαφορετικά χαρακτηριστικά.που να ξεχωρίζει. Βούκοβιτς, Μεριά και Μιράντα είναι πανομοιότυπα στόπερ. Ακόμα και ο Σισέ που αυτή τη στιγμή δεν υπολογίζεται είναι το ίδιο πράγμα. Δυσκολεύονται στην πίεση, υστερούν σε ταχύτητα και τεχνική. Δεν ξέρω αν θα το πληρώσει η ομάδα αυτό όμως σίγουρα θα της δυσκολέψει τη ζωή. Κλείνοντας το συμπέρασμα είναι κατά τη γνώμη μου ότι ο Ολυμπιακός προβληματίζει. Τα επόμενα παιχνίδια είναι κομβικά. Τα δύο ντέρμπι με ΠΑΟΚ εντός και ΑΕΚ εκτός και το ευρωπαϊκό ταξίδι στο Μιλάνο θα δείξουν πολλά. Η χθεσινή εικόνα της ομάδας χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου. Μοναδική εξαίρεση σε όλα τα παραπάνω ο κόσμος, που εμφανίζει ωριμότητα και υπομονή, στοιχεία που δεν είναι συνηθισμένα για τον Σύλλογο. Το να μην υπάρχουν γκρίνιες και φωνές μετά από μια τέτοια εμφάνιση εντός έδρας το λες και πρόοδο. Ας περιμένουμε μέχρι τα επόμενα…