Μια προσέγγιση, δύο αποτελέσματα

Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν σηκώνει… διαπραγμάτευση. Παίρνεις ότι σου δώσει το ματς. Με δύο λόγια: Οτιδήποτε μακριά από την ήττα που επί της ουσίας θα ξαναφέρει στο προσκήνιο την ίδια περσινή ιστορία. Τότε που το «διπλό» της Σπόρτινγκ στο Καραϊσκάκη ολοκλήρωσε το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ από την πρώτη και όλας αγωνιστική της φάσης των ομίλων. Τότε που όλα τελείωσαν σε ένα βράδυ.

Δεν είναι λιγότερη από τους Πορτογάλους η ομάδα του Σετιέν. Πιθανότατα μάλιστα να είναι και καλύτερη στη φετινή της εκδοχή και ας μην την δικαιώνουν τα πρώτα αποτελέσματα της σεζόν. Μια πολύ ενδιαφέρουσα ποδοσφαιρική ιδέα που φέτος κατασκευάστηκε για να χωρέσει στην πρώτη τετράδα της Ισπανίας. Για να αφήσει πίσω τη Βαλένθια και όπως πέρσι την μισητή για εκείνην Σεβίλλη. Για να σκαρφαλώσει σε εκείνο το επίπεδο των εσόδων που εν πολλοίς θα αλλάξει και το μέλλον της. Ένα κλικ μακριά είναι.

Από τα πιο φιλόδοξα project της εποχής μας. Με έναν προπονητή που ο Ερνέστο Βαλβέρδε τον θεωρεί ως έναν από τους καλύτερους της Ισπανίας. Με ποδοσφαιριστές σαν τον Λο Σέλσο που η Αργεντινή τον περιμένει να ακουμπήσει πάνω τις ελπίδες της για το… επόμενο Μουντιάλ, τον Κανάλες, τον πολύπειρο Γκουαρδάδο, τον Γουίλιαμ Καρβάλιο που ευτυχώς δεν θα ξαναδεί από κοντά το Καραϊσκάκη κλπ.  Και όσο για το παιχνίδι; Ένα πολύ σύγχρονο 3-4-2-1 με πίεση ψηλά και παγίδες στην πρώτη ζώνη του αντιπάλου, με μεγάλες κατοχές μπάλας, με ποδόσφαιρο κυριαρχίας.

Από πολύ δύσκολη πίστα ξεκινά ο Ολυμπιακός τη περιπέτεια του στους ομίλους. Το δυσκολότερο 90άλεπτο του γκρουπ, μέσα Σεπτέμβρη στο Καραϊσκάκη. Αυτά όμως δεν τα διαλέγεις. Τα μετράς και… συνεχίζεις. Ότι δηλαδή δεν έκανε πέρσι ο Μπέσνικ Χάσι σε εκείνο το καταστροφικό βράδυ που οι… σφεντόνες της Σπόρτινγκ μπούκαραν στην περιοχή των Ερυθρόλευκων με όποιο τρόπο ήθελαν. Ακόμη και με τον δίμετρο στόπερ τους, τον Κόατες να κλέβει τη μπάλα στη μεσαία γραμμή και να φτάνει στο τετ α τετ με τον Καπίνο.

Είναι άλλο πράγμα να αντιλαμβάνεσαι τον συντελεστή δυσκολίας και με βάση αυτόν να προσπαθείς να σχηματίσεις ένα σενάριο νίκης. Και άλλο να επενδύεις στην… επιστημονική φαντασία θεωρώντας πως αν ανοίξεις το γήπεδο σε έναν αντίπαλο στα κυβικά της Σπόρτινγκ εκείνη σοκαρισμένη από το θράσος σου θα κάνει ένα βήμα πίσω. Έχει σημασία καμιά φορά ακόμη και ο τρόπος της ήττας.

Τέλος πάντων τα περσινά πλέον δεν έχουν σημασία. Τα αυριανά είναι που θα αποτελέσουν την πυξίδα της νέας αυτής προσπάθειας. Και ο Πέδρο Μαρτίνς ως τώρα στο δείγμα γραφής που έχει καταθέσει κάθε άλλο παρά με τη… φαντασία προσεγγίζει τους αντιπάλους του. Πήρε το μάξιμουμ ο Πορτογάλος στα ματς με τη Λουκέρνη και τη Μπέρνλι στο Καραϊσκάκη. Στον τρόπο προσέγγισης, στο διάβασμα του αντιπάλου, στον τρόπο με τον οποίο έλεγξε τις αναμετρήσεις. Και αν οι Ελβετοί δεν ήταν ακριβώς στο ίδιο επίπεδο, η Μπέρνλι έστω με διαφορετικό στιλ ήταν μεγάλο εμπόδιο.

Σε αυτά τα ματς ο Ολυμπιακός μεγαλύτερο μπελά βρήκε από τον Σλοβένο διαιτητή Βίντσιτς κόντρα στους Άγγλους παρά από το ποδόσφαιρο της 3ης της Ελβετίας και την 7ης της Πρέμιερ Λιγκ. Δεν συνέβη τυχαία. Συνέβη διότι ο Πορτογάλος σχεδίασε με ρεαλισμό. Κάτι τέτοιο αναμένεται και απόψε. Υποχρεώνεται από το πρόγραμμα να προχωρήσει σε αρκετές αλλαγές, αλλά και πάλι έχει τις λύσεις για να μπορέσει να δει να γίνεται πράξη η ιδέα του. Το «φόρτωμα» στις δύο πτέρυγες εκεί που οι Ισπανοί με τον τρόπο που παίζουν είναι ευάλωτοι στο transition, αλλά και στο παιχνίδι υπομονής πίσω από τη μπάλα που θα δημιουργήσει ακριβώς τέτοιες προϋποθέσεις.

Με νίκη οι Ερυθρόλευκοι γίνονται από το πρώτο βράδυ κουμανταδόροι σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο. Με έναν βαθμό παραμένουν ζωντανοί και περιμένουν να δουν πως θα εξελιχθεί η κατάσταση. Στην πραγματικότητα παίζουν για δύο αποτελέσματα.

MUST READ

Δεν... βλέπει Ταβάρες και Λεσόρ: Ο Μιλουτίνοφ είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της Euroleague (vids)

ΥΓ. Έπειτα από πόσα χρόνια θα συναντηθούν στον ίδιο Ερυθρόλευκο διάδρομο ο Τοροσίδης με τον Φετφατζίδη;