Οι φίλοι του Παναθηναϊκού έχουν ήδη να κάνουν συγκρίσεις ανάμεσα στους Λάνγκφορντ και Τζέιμς
Ο Κιθ Λάνγκφορντ έκανε τα πρώτα του παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, έδειξε τι μπορεί να κάνει και ήδη έχουν αρχίσει οι συγκρίσεις των φίλων της ομάδας με ποιόν άλλον; Τον Μαϊκ Τζέιμς.
Ο νυν παίκτης της Αρμάνι Μιλάνο, που πέρσι επέστρεψε και βοήθησε σημαντικά τους πράσινους να πάρουν το πρωτάθλημα έχει μπει στη… ζυγαριά με τον συμπατριώτη του.
Πρέπει να σημειωθεί πως δεν έχουμε δει ακόμα τον Λάνγκφορντ με τον Παναθηναϊκό πλήρη, αλλά σε κάθε περίπτωση τα πρώτα «δείγματα γραφής» είναι χαρακτηριστικά για τον τύπο παίκτη που θα έχει στα χέρια του φέτος ο Πασκουάλ.
Το κύριο χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το αγωνιστικό προφίλ των δυο παικτών είναι το γεγονός ότι ο Λάνγκφορντ εκτός από σκόρερ είναι και δημιουργός.
Η ανάγκη που προέκυψε με την απουσία πλέι μέικερ στην Κύπρο, ανάγκασε τον Αμερικανό να υποδυθεί και τον οργανωτή. Εκεί λοιπόν έδειξε πως μπορεί να ανταποκριθεί. Όχι προφανώς να διαπρέψει, αλλά σίγουρα η εικόνα του ήταν τελείως διαφορετική σε σχέση με εκείνη του Τζέιμς.
Κι αυτό διότι ο δεύτερος ήταν προφανές πως είχε στη φύση του πρώτα να σκέφτεται το σκορ και μετά τα υπόλοιπα. Έβγαινε στον αιφνιδιασμό και είχε από πριν αποφασίσει πως θα τελειώσει τη φάση πάση θυσία και με οποιονδήποτε τρόπο.
Φυσικά τις –συντριπτικά- περισσότερες φορές το κατάφερνε. Άλλωστε το άλμα και η ταχύτητά του –ασύγκριτα σε σχέση με τον Κιθ- του έδιναν αναμφισβήτητο πλεονέκτημα.
Δεν είχε όμως στο μυαλό του την πάσα. Αυτή η τρέλα όμως ήταν κάτι που έδινε στον Παναθηναϊκό τον αιφνιδιασμό του απρόβλεπτου, έστω κι αν οι προσπάθειες αυτές γίνονταν έξω από το γενικότερο πλάνο.
Ηταν μια συνθήκη την οποία είχαν αποδεχθεί οι πάντες και ο Πασκουάλ απλώς προσπαθούσε να την… διαπραγματευθεί. Άλλοτε το κατάφερνε, άλλοτε όχι.
Από εκεί και πέρα υπάρχει τελείως διαφορετική συμπεριφορά στην άμυνα. Ο Λάνγκφορντ προσπαθεί να πιέσει τον αντίπαλο με το κορμί του και τα σωματικά προσόντα του. Στα μις – ματς αντιδρά πιο αποτελεσματικά και τοποθετεί σωστά το κορμί του επιμένοντας να κρατά τη θέση του.
Ο Τζέιμς υστερώντας σε όγκο, γινόταν εύκολη λεία απέναντι σε ψηλότερο παίκτη και το φάουλ ήταν η πρώτη του ενέργεια. Αυτό ανάγκαζε τον προπονητή του να στήνει εφεδρείες ή να καταφεύγει σε απανωτές αλλαγές μαρκαρισμάτων για να τον καμουφλάρει, προκαλώντας ανισορροπία στην αμυντική του διάταξη.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για παίκτες με πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά, αλλά με ένα κοινό και ίσως το πιο σημαντικό: Την απίστευτη επαφή με το καλάθι και αυτό είναι που στο τέλος-τέλος έχει και την μεγαλύτερη χρησιμότητα.