Άστο, πάμε στον επόμενο

Το μεγαλύτερο κέρδος για τον Άρη σε αυτές τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος δεν είναι ούτε η πρώτη θέση της βαθμολογίας, ούτε το απόλυτο των νικών, ούτε οι 12 βαθμοί που έχει συγκεντρώσει. Το πιο σημαντικό για τον Δημήτρη Σπανό και τους ποδοσφαιριστές του, είναι ότι έχουν αρχίσει σιγά σιγά να περνάνε υποσυνείδητα μηνύματα στις υπόλοιπες ομάδες ότι είναι …αχτύπητοι.

Αυτό χτίζεται ακόμα περισσότερο με νίκες όπως αυτή με τον Εργοτέλη, όταν δηλαδή βλέπουν παίκτες και προπονητές των άλλων ομάδων ότι ο Άρης δεν χάνει βαθμούς ούτε καν όταν βρίσκεται πίσω στο σκορ με δυο γκολ διαφορά. Είναι μεγάλη υπόθεση. Ξεκάθαρα πράγματα, κανείς δεν πρόκειται να χαριστεί ούτε να κάτσει να χάσει. Όταν όμως περνάς στον άλλον το μήνυμα ότι δεν έχει να κερδίσει κάτι από σένα, παρά μόνο τα εύσημα για μια καλή εμφάνιση, αυτό αρχίζει να λειτουργεί. Είναι ανθρώπινο.

Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για ομάδες από την μέση του βαθμολογικού πίνακα και κάτω. Ο Άρης είναι αυτός που με την απόδοση του και μεγαλώνοντας το σερί νικών, μπορεί να τις βάλει σε αυτό το …τρυπάκι. Το αντίθετο, δηλαδή, από ότι έγινε την περσινή αγωνιστική περίοδο. Ο Άρης είχε ξεκινήσει με μια ισοπαλία στην Αναγέννηση Καρδίτσας και συνέχισε φέρνοντας 1-1 με τον Αιγινιακό στο Κλεάνθης Βικελίδης.

Δίνοντας συγχρόνως δικαιώματα σε όλες τις αντίπαλες ομάδες να θεωρούν ότι μπορούν να αποσπάσουν θετικό αποτέλεσμα απέναντι του. Τα κατάφεραν, μάλιστα, ουκ ολίγες φορές. Με τον Άρη, πάντως, να μην φαίνεται διατεθειμένος φέτος να επαναλάβει τις …αγαθοεργίες.