Πίστη, Αγάπη κι Ελπίδα…

Έγινε και το τρίτο βηματάκι. Ο Άρης νίκησε το Λεβαδειακό με την ποιότητά του και τη δύναμη της έδρας του.

Η ομάδα του Πάκο Ερέρα έβγαλε νέους πρωταγωνιστές. Ο Μπρούνο Γκάμα κι ο Νικολά Ντιγκινί δεν ήταν καλά, ο Ματίγια κι ο Μπάσα έβγαλαν κούραση στο δεύτερο μέρος, αλλά ο Κουέστα έβγαζε και τα έξω, ο Ματέο έκανε γκολ και ασίστ κι ο Γιουνές έκανε εκτός από το γκολ τα πάντα σε όλο το πλάτος της επίθεσης.

Ο Άρης είναι καλός, αλλά δεν είναι όσο καλός μπορεί και είναι απλώς φυσιολογικό, όσο και το ότι μια ομάδα με πολύ καλή ατομική ποιότητα, μπορεί να κερδίσει τη Λαμία, την ΑΕΛ και το Λεβαδειακό.

Είναι η πιο νέα ομάδα από τις τρεις στην κορυφή της βαθμολογίας. Έβαλε για 15 λεπτά έναν χαφ που προορίζει για βασικό και περιμένει ότι θα θωρακίσει το χώρο ευθύνης του και δεν έχει δει ακόμη να αγωνίζονται δυο ακόμη παίκτες που επέλεξε: Έναν διεθνή πολύπειρο στόπερ κι έναν μεσοεπιθετικό με χαρακτηριστικά κλασικού δεκαριού που σε ματς εντός έδρας σαν αυτό της Δευτέρας είναι ως και απαραίτητος.

Όσο προσγειωμένος πρέπει να –θυμάται ότι πρέπει να- είναι μετά το απόλυτο στο ξεκίνημα, άλλο τόσο άνετα πρέπει να αισθάνεται με τις διαπιστώσεις για τους τομείς στους οποίους χρειάζεται βελτίωση: Αλίμονο αν δεν χρειαζόταν, μια ομάδα με 18 νέους στο ρόστερ και διάρκεια ζωής περίπου έντεκα… εβδομάδες.
Γιορτή χθες. Σοφίας, Πίστης, Αγάπης κι Ελπίδας. Γιορτή και στο Χαριλάου για την ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Η ομάδα χτίζει το χαρακτήρα και την αυτοπεποίθησή της και το κάνει με νίκες στο πρώτο κομμάτι της σεζόν. Νομίζω μόνον όποιος δεν θέλει να το δει, διαφωνεί με το ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της. Χτίζει την πίστη στις δυνατότητές της.

Ο Άρης, είναι ο ορισμός της ποδοσφαιρικής αλεγκρίας στο πρωτάθλημα μέχρι σήμερα, γιορτή στο Καυτανζόγλειο και το Χαριλάου, πάρτι στη Λαμία από το κοινό του, που παίρνει τα ερεθίσματα από την πρώτη στιγμή και επιστρέφει εντόκως την αγάπη του.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Οι κιτρινόμαυροι, πυροδότησαν την ελπίδα. Στο κοινό τους, για τα όνειρα που άντεξαν, στα χρόνια της υπομονής και ζωντανεύουν ήδη μετά από τρεις αγωνιστικές, αφού Δευτεριάτικα γέμισαν το γήπεδο σε ματς με το Λεβαδειακό. Αλλά και στην υπόλοιπη φίλαθλη κοινή γνώμη που έχει τη σοφία να αναγνωρίσει ότι πίσω από την καλή εκκίνησή του, κρύβεται η μια και μόνη πιθανότητα να γραφτεί φέτος μια ιστορία που θα δώσει υπεραξία σ’ ένα πρωτάθλημα που βρωμούσε διαφθορά και ήδη ζέχνει εξυγίανση. Σε τρεις αγωνιστικές: Ακυρωθέν ένα κανονικό γκολ του Γιουνές, πέναλτι στο Γκάμα που δεν δίνεται και ανύπαρκτο πέναλτι στο Δεληζήση.