Είμαστε τυχεροί που ο «μικρός μάγος» βρέθηκε στον Παναθηναϊκό των προβλημάτων και έχουμε την ευκαιρία να απολαμβάνουμε το υπέροχο αριστερό του πόδι κάθε Κυριακή.
Ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται ο Γιάννης Μπουζούκης θυμίζει άλλες εποχές. Τότε που το ποδόσφαιρο ήταν περισσότερο… αλάνας. Που οι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές πρόσφεραν απλόχερα θέαμα. Που νοιάζονταν για το πως θα ικανοποιήσουν το κοινό που έχει πληρώσει εισιτήριο για να τους δει.
Χθες το βράδυ ο Γιώργος Χελάκης, στη διαδικτυακή κυριακάτικη εκπομπή του to10.gr, έλεγε πως ο Παναθηναϊκός έχει να βρει τόσο καλό αριστεροπόδαρο χειριστή της μπάλας από την εποχή του Πάρη Γεωργακόπουλου. Ομολογώ πως έχω ακούσει τόσα για τον Γεωργακόπουλο, που τον έχω τοποθετήσει στα επίπεδο ενός ποδοσφαιρικού μύθου. Για όσους δεν τον έχουμε δει, ο μύθος του μεγαλώνει.
Τον μικρό έχουμε την τύχη να τον βλέπουμε. Τα δεκάδες προβλήματα του Παναθηναϊκού τον έφεραν στην ενδεκάδα του κι εκείνος μας κάνει να απολαμβάνουμε το ποδόσφαιρο κάθε φορά που η μπάλα είναι στα πόδια του. Την κολλάει στο αριστερό του, τρέχει μαζί της χωρίς να χάνει την αίσθηση του χώρου, παίζει με το κεφάλι ψηλά, κρατάει την μπάλα όσο και όταν χρειάζεται. Και είναι πολλές οι φορές που παίζει για την… πάρτη του.
Αυτό το στοιχείο κάνει το παιχνίδι του ακόμα πιο γοητευτικό. Οι σπουδαίοι παίκτες θα κάνουν και μια ενέργεια παραπάνω. Και ο Μπουζούκης έχει όλα τα φόντα να γίνει ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής.
Στο φινάλε της σεζόν που διανύουμε, ο Μπουζούκης θα μπει στην καλύτερη ενδεκάδα του πρωταθλήματος, πιθανότατα θα αναδειχτεί καλύτερος νέος παίκτης και δεν αποκλείεται στα χέρια του να έχει προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού. Δεν το υποθέτεις. Το λες με σιγουριά. Όταν ο παίκτης είναι καλός και ποιοτικός, δε χρειάζεται παρά 2-3 αγώνες του για να το καταλάβεις.
Το μεγαλύτερο ζήτημα και ερωτηματικό για τον 18χρονο, όπως και για όλα τα νέα παιδιά του Παναθηναϊκού, είναι να κρατηθούν στο έδαφος. Γίνεται ακόμα πιο δύσκολα διαχειρίσιμο, όταν κερδίζουν και είναι πρωταγωνιστές οι ίδιοι. Βλέπουν πρωτοσέλιδα, τίτλους στα μεγαλύτερα αθλητικά portals, αφιερώματα για τη ζωή και την καριέρα του. Είναι δύσκολο για ένα παιδί να το διαχειριστεί. Πρέπει να γίνει διπλή δουλειά πάνω του. Μαζί με την αγωνιστική βελτίωση και εξέλιξη, χρειάζεται και αρκετή δουλειά στην ψυχολογία του για να μην πάει μια καριέρα χαμένη.
Ο Μπουζούκης δείχνει πως είναι ένα παιδί χαμηλών τόνων, που τα μυαλά του δεν παίρνουν αέρα. Αγαπάει το ποδόσφαιρο και το έχει δείξει από πολύ μικρή ηλικία. Από τότε που τον απέρριπταν σε δοκιμαστικά που είχε κάνει κι εκείνος επέστρεφε για να τους αποδείξει πως έχουν κάνει λάθος. Τυχερός ο Παναθηναϊκός που το ανακάλυψε πρώτος. Τυχεροί κι εμείς, γιατί στον Παναθηναϊκό το έφεραν έτσι οι συνθήκες που τον βλέπουμε κάθε Κυριακή.
Αν ήταν σε οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ομάδα, με την πίεση του πρωταθλητισμού και τα εκατομμύρια για μπάτζετ, πιθανότατα δεν θα βρισκόταν ούτε σε αποστολές.
ΥΓ: Τρία στα τρία, δύο εκτός έδρας νίκες, εφτά γκολ χωρίς ακόμα το βασικό σέντερ φορ στο γήπεδο, δύο γκολ παθητικό (το ένα με πέναλτι), όμορφο και γρήγορο ποδόσφαιρο. Τρένο…