Το πάρτι συνεχίζεται

Τι να πει κανείς; Είναι στιγμές που τα λόγια χάνουν το νόημα τους. Ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός του τριφυλλιού δεν περίμενε, πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, αυτό που γίνεται. Τρεις αγωνιστικές με δύο εκτός έδρας ματς, σε έδρες που χαρακτηρίζονται από τις πιο δύσκολες πλην μεγάλων και ισάριθμες νίκες. Μάλιστα όχι απλές νίκες ή τυχαία αποτελέσματα, αλλά νίκες με πειστικές εμφανίσεις, παραγωγή ευκαιριών, ωραίο ποδόσφαιρο και θέαμα. Έχοντας πετύχει επτά γκολ σε τρία ματς, αλήθεια πιστεύετε ότι τελικά η αναγκαιότητα απόκτησης επιθετικού ήταν τόσο μεγάλη;

Από την πρώτη στιγμή της απόκτησης του Μακέντα είχα εκφράσει τις αμφιβολίες μου για το αν η ομάδα χρειάζεται να σπαταλήσει τη μοναδική δυνατότητα μεταγραφής έμπειρου παίκτη προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο λόγος; Ο τρόπος που παίζουν τα χαφ του Παναθηναϊκού βοηθάει την ομάδα να βρει σκορ από πολλούς διαφορετικούς παίκτες. Αν προσθέσει κανείς σε αυτό και το γεγονός ότι οι Βέργος και Καμπετσής δεν έχουν μπει ακόμα ουσιαστικά στην ενδεκάδα για να κριθούν, πραγματικά αναρωτιέμαι τι μπορεί να προσφέρει ένας επιθετικός του επιπέδου του Ιταλού. Κατά τη γνώμη μου θα ήταν προτιμότερο να προχωρήσουν οι πράσινοι σε μία προσθήκη παίκτη για τα μετόπισθεν, αφού εκεί οι ποιοτικές και έμπειρες λύσεις είναι λίγες στο φετινό ρόστερ.

Στο αγωνιστικό τώρα και η σημερινή εμφάνιση ήρθε να πιστοποιήσει την πολύ καλή δουλειά που γίνεται από το Γιώργο Δώνη και τους συνεργάτες του. Ο Έλληνας τεχνικός έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα άκρως ανταγωνιστικό σύνολο, το οποίο μπορεί να μην έχει το βάθος, τις εμπειρίες, το ταλέντο και τις ικανότητες σε όλες τις θέσεις, όμως ποντάροντας στα νιάτα, τον ενθουσιασμό των μικρών και τη θέληση των μεγάλων που απέμειναν να παίξουν για τον Σύλλογο, έχει φτιάξει μια ομάδα που μπορεί να πετύχει με ευκολία το βασικό της στόχο. Όταν λέμε βασικό στόχο, για να μην ξεχνιόμαστε, εννοούμε την άνετη και χωρίς προβλήματα παραμονή στη Superleague. Τα δύο επόμενα παιχνίδια με Λεβαδειακό και ΠΑΣ είναι κομβικά για τη συνέχεια. Εάν το τριφύλλι κάνει το 2 στα 2 τότε μπορεί να μπει στα πολύ δύσκολα της επόμενης πεντάδας χωρίς ιδιαίτερο άγχος και προβληματισμό.

Οι αγωνιστικές που ακολουθούν, μετά τα δύο αυτά παιχνίδια, με εξαίρεση το εντός έδρας ματς με τον Πανιώνιο, είναι με αντιπάλους δύσκολους, ανώτερους και διεκδικητές του τίτλου. Δεν λέω ότι το τριφύλλι είναι έτσι κι αλλιώς χαμένο πριν γίνουν τα ματς, αλλά αντικειμενικά ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει επικίνδυνα. Ο λόγος που επαναλαμβάνω είτε γράφοντας, είτε λέγοντας στο ραδιόφωνο όλα τα παραπάνω, είναι γιατί θεωρώ πολύ εύκολο σε μια συνθήκη σαν αυτή που ζει ο Παναθηναϊκός να αλλάξουν όλα μέσα σε λίγες εβδομάδες. Τα κεφάλια κάτω λοιπόν, η χαρά μεγάλη για τα παιδιά του Δώνη, αλλά αν τα φορτώσουμε με δυσθεώρητες προσδοκίες, τότε κινδυνεύουμε να τα «χάσουμε» ως μέλη ενός μελλοντικού κανονικού και πρωταθλητή Παναθηναϊκού.