Επέστρεψε και το… βροντοφώναξε!

Για να πω την αλήθεια μου, η «γκέλα» στην Ξάνθη ήταν ένας από τους λόγους που το χθεσινό ματς στο «Σαν Σίρο» προκαλούσε μια ανεξήγητη αισιοδοξία.

Είναι βλέπετε αυτό το DNA της ΑΕΚ που την θέλει να κάνει το απίθανο μετά από «στραβές» ή το ακριβώς ανάποδο, χύνοντας την καρδάρα με το γάλα έπειτα από ένα μεγάλο αποτέλεσμα και ένα κλίμα ενθουσιασμού.

Και χθες ήταν μια τέτοια βραδιά. Η ΑΕΚ πήγε στην Ιταλία με στόχο, για τους… απ’ έξω, μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Αλλά για τον προπονητή, τους παίκτες και όσους βρίσκονται στην ομάδα, για αποτέλεσμα. Και το πήρε! Παλικαρίσια, απόλυτα δίκαια και μάλιστα με εμφάνιση, που μετά το ματς, έκανε αρκετούς εντός Ένωσης, να κάνουν λόγο και για τεράστια ευκαιρία που χάθηκε, για νίκη!

Κάτι που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, αφού η εμφάνιση της ΑΕΚ στο Μιλάνο είχε ότι φανταζόταν σε ένα ονειρικό σενάριο, ο μέσος οπαδός της. Ψυχή, πάθος, θάρρος, αποφασιστικότητα και πλάνο.

Η ομάδα του Χιμένεθ μπήκε από το πρώτο λεπτό του ματς στο γήπεδο, δείχνοντας πως δεν πήγε στην Ιταλία για την… εμπειρία. Ήθελε αποτέλεσμα και όπως αποδείχθηκε, ήξερε και πώς να το πάρει.

Μπαίνοντας πλέον για τα καλά σε τροχιά πρόκρισης και περιμένοντας την Μίλαν στο ΟΑΚΑ σε ένα ματς που θα κρίνει όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, ακόμα και την πρώτη θέση του ομίλου.

Ο Χιμένεθ πέτυχε διάνα με την επιλογή του 3-5-2 που του βγήκε στον απόλυτο βαθμό, δικαιώθηκε στο 100% για τα ρίσκα που πήρε με την χρησιμοποίηση του Τζανετόπουλου σε ρόλο λίμπερο (σ. σ. που ίσως να είναι και η θέση που ταιριάζει περισσότερο τελικά, βάσει των χαρακτηριστικών του) και του σούπερ Μπακάκη σε ρόλο αριστερού στόπερ, ενώ παίρνει άριστα και στο κοουτσάρισμα.

Με την διαχείριση που έκανε στο παιχνίδι, ακόμα και τις στιγμές της έντονης πίεσης της Μίλαν, να είναι υποδειγματική. Η δύο της άμυνας που αναφέραμε παραπάνω, μαζί με τον Βράνιες, αλλά και τους Γκάλο, Λόπες, φρόντισαν να κρατήσουν την Μίλαν μακριά από την περιοχή.

Έχοντας τεράστιες βοήθειες από τον Σιμόες και τον Γιόχανσον (σ. σ. ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του στο δεύτερο μέρος, παρότι ξεκίνησε νευρικά το ματς), αλλά και από τους υπόλοιπους.

Ενώ όταν η Μίλαν έβρισκε τους τρόπους να διασπάσει αυτή την καλοδουλεμένη ζώνη άμυνας, υπήρχε ο Ανέστης. Ο διεθνής τερματοφύλακας ήταν μακράν του δεύτερου ο καθοριστικότερος παίκτης του αγώνα, κάνοντας το ματς της ζωής του και γλιτώνοντας, σε τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις την ΑΕΚ, από βέβαιο γκολ.

Με δύσκολες, μάλιστα, επεμβάσεις. Σε μια βραδιά που σίγουρα του ανήκει και που την ήθελε, κυρίως για λόγους ψυχολογίας, πολύ. Και είναι ιδιαίτερα θετικό για τον ίδιο αλλά και την ΑΕΚ, το πώς το διαχειρίστηκε όλο αυτό, μετά το τέλος του αγώνα. Δείχνοντας πως πατά γερά στα πόδια του και πως το μόνο που τον απασχολεί, είναι η δουλειά του κάτω από τα δοκάρια. Που και χθες την έκανε καλά.

Όλοι όσοι αγωνίστηκαν έδωσαν τα πάντα και δεν υπήρξε κανείς που να υστέρησε. Με την ισορροπία στο γήπεδο να κρατιέται αρμονικά και την ΑΕΚ να παίρνει τεράστιες βοήθειες και από τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο.

Αφού τόσο ο Αραούχο, όσο και ο Μπακασέτας, όχι μόνο έκαναν την… δουλειά που τους ανατέθηκε, αλλά φρόντισαν ώστε να τους «αισθανθεί» και για τα καλά ο Ντοναρούμα. Που είναι ο βασικότερος λόγος, που η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να βρει και ένα γκολ στο «Σαν Σίρο», παρότι το διεκδίκησε. Με πάθος και πείσμα, όπως αγωνίστηκε και στα 95 λεπτά.

Πλέον, το μήνυμα της… επιστροφής, έφτασε και στην Ευρώπη. Με την ΑΕΚ να βροντοφωνάζει χθες πως επέστρεψε και στον ευρωπαϊκό χάρτη. Κάτι, που αναμφίβολα το χρειάζεται και που ακόμα έχει δρόμο για να το πετύχει στον απόλυτο βαθμό.

MUST READ

H «πτώση» του Ομπράντοβιτς: Τα 23 εκατομμύρια της Παρτιζάν και το... 2-8 (vids)

Όμως θα το πετύχει. Διότι όπως έδειξε και χθες, το «μέταλλο» παρέμεινε απαράλλαχτο, παρά τις δύσκολες διαδρομές που αναγκάστηκε να ακολουθήσει ο σύλλογος στο πρόσφατο παρελθόν. Που πλέον μπορεί να κοιτάζει μόνο μπροστά και μόνο με στόχο το παραπάνω βήμα. Που ίσως να έρθει και σύντομα.