Αμύνεσθαι περί πάτρις (και πάρτης)!

Η αίγλη της αντίπαλης ομάδας μεγάλη (αν και όχι η φόρμα της, παρότι -σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται- η Μίλαν a priori κόντρα σε ελληνικούς συλλόγους θα είναι το φαβορί)! Το κίνητρο για την (κάθε) ΑΕΚ από τα υψηλότερα μέσα σε οποιαδήποτε σεζόν. Η τακτική του Χιμένεθ, βάσει της φόρμας την συγκεκριμένη περίοδο, ιδανική. […]

Η αίγλη της αντίπαλης ομάδας μεγάλη (αν και όχι η φόρμα της, παρότι -σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται- η Μίλαν a priori κόντρα σε ελληνικούς συλλόγους θα είναι το φαβορί)! Το κίνητρο για την (κάθε) ΑΕΚ από τα υψηλότερα μέσα σε οποιαδήποτε σεζόν.

Η τακτική του Χιμένεθ, βάσει της φόρμας την συγκεκριμένη περίοδο, ιδανική. Η ομαδική απόδοση όσων πάτησαν το ιταλικό χορτάρι πολύ καλή. Η ατομική, ορισμένων εξ αυτών, εξαιρετική. Το τελικό αποτέλεσμα; Δεδομένων όλων των παραπάνω, θετικότατο!

Το συμπέρασμα; Δώσε στην Ενωση μοιρασμένη κατοχή μπάλας και αντίπαλο που δεν κλείνετε πίσω και μην τη φοβάσαι…

Κεφάλαιο “Ανέστης”: Οπως ακριβώς και πέρσι, με τα ίδια σκαμπανεβάσματα. Στη βραδιά του μπορεί να κρατήσει το εκάστοτε αποτέλεσμα και να είναι από διεκριθέντας έως MVP. Ομως, όσες τέτοιες βραδιές έχει, άλλες τόσες (συνήθως) του προκύπτουν με λάθη.

Δεν είναι ούτε για αποθέωση, ούτε βέβαια για το κρέμασμα που υπέστη μετά από τα Πηγάδια. Κι αν αρκεί στον “δικέφαλο” να ζει με τα κάμποσα προτερήματα και τις αρκετές αδυναμίες του, αυτό αφορά στο πορτοφόλι της ομάδας…

Κεφάλαιο “Τζανετόπουλος”: Με παρτενέρ που θα (του) δίνει την υπολειπόμενη ταχύτητα “κουμπώνει” φούστα μπλούζα. Και σε άμυνα των τριών (θα) διακρίνεται ακόμα περισσότερο…

Από τους υπόλοιπους, που έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιεί ως βασικούς ο Μανόλο, ιδιαίτερη μνεία χρίζει ο Μπακάκης. Για την ευπροσαρμοστικότητά του.

Είναι ποδοσφαιριστής που (μάλλον) δεν θα μπει ποτέ στο top των αναφορών ή των μετεγγραφών, αλλά που κάθε προπονητής θα ήταν ευτυχισμένος αν τον είχε διαθέσιμο…

Παρατήρηση: Το ευρωπαϊκό κουστούμι του 3-5-2 αποδίδει μεν λόγω της τακτικής των αντιπάλων που δεν αμύνονται στο 1/3 του γηπέδου, αλλά όσο ανεβαίνει ο δείκτης δυσκολίας (άλλο Μίλαν, άλλο Μπριζ π.χ.) τόσο απαιτούνται -ανάλογες με τις ανασταλτικές- παραγωγικές ικανότητες και δυνάμεις στο τρανζίσιον. Κι εκεί υστερεί η ΑΕΚ.

Ευτυχώς γι’ αυτήν στον όμιλο υστερούν περισσότερο η Αούστρια και η Ριέκα, με συνέπεια το όνειρο για συνέχεια και τον Φεβρουάριο να μην είναι μακρινό…

Και κάτι τελευταίο: Την τράπουλα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τραυματισμούς, τιμωρίες και ετοιμότητα μια χαρά την έχει ανακατέψει από τη μέση και πίσω ο Χιμένεθ. Ωστόσο, οι ανάγκες στη Super League, όπου η ΑΕΚ παίζει τον ρόλο της Μίλαν κι εκείνον της ΑΕΚ οι περισσότεροι αντίπαλοι, επιβάλλουν να αντιμετωπιστεί εξίσου το δυναμικό και από τη μέση και μπροστά…

ΥΓ.: “Πράσινος” χαλασμός για την τιμωρία του Μολέδο. Παρότι προβλέπεται, είναι απολύτως σύννομη, όσο κι αν ο σχετικός κανονισμός επισημάνθηκε πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα ότι θα δημιουργήσει πιο πολλά προβλήματα απ’ ότι θα λύσει.

Ακατανόητος, συνεπώς, ο θόρυβος. Για αποφάσεις που εδώ κι 1,5 χρόνο παίρνουν πλέον τακτικοί δικαστές! Σε μια ΕΠΟ που έτσι κι αλλιώς άλλαξε. Που έφυγαν όλοι οι “κακοί”. Δεν καταλαβαίνω…

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από