Η ώρα του (απο)χωρισμού

Γιώργος Κογκαλίδης 11.09.2018-14:57

Ακόμα και το φιλικό προς τον Γιώργο Βασιλακόπουλο ΚΚΕ, «φωνάζει» να ξεχωρίσουν το επαγγελματικό από το ερασιτεχνικό μπάσκετ.

Όσοι έχουμε δει -έστω και μια φορά- μπαλόνι, διαθέτουμε τη βιωματική εμπειρία της ευκολίας με την οποία επέρχεται το σκάσιμό του. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι το μπαλόνι (το λες και φούσκα), αρκεί μια μικρή τρυπούλα για να χάσει το σχήμα του και να μετατραπεί σε άχρηστο υλικό. Όπου «μπαλόνι» βάλτε την καθεστωτική αντίληψη των διοικούντων την ΕΟΚ κι όπου «μικρή τρυπούλα» βάλτε το εργόσημο κι έχετε την εικόνα.

Είναι γνωστό στους παροικούντες ότι το ΚΚΕ -εδώ και αρκετό καιρό- έχει (και πολύ καλά κάνει) αγαστές σχέσεις με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο. ΔΕΝ είναι αυτός ο λόγος που το Κομμουνιστικό Κόμμα ασχολήθηκε με το «εργόσημο» και βουλευτές του κατέθεσαν σχετική επερώτηση στη βουλή.

«… Το ζήτημα αφορά ανθρώπους, που προσφέρουν υπηρεσίες διαιτησίας, γραμματείας κλπ. και χωρίς αυτούς δεν μπορούν να διεξαχθούν τα λεγόμενα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα όλων των κατηγοριών των αθλημάτων.

Πολλοί που είναι ήδη εργαζόμενοι και ασφαλίζονται από την εργασία τους, μιλάνε για εργόσημο που δεν θα ‘χει αντίκρισμα, ενώ άλλοι είναι άνεργοι ή και φοιτητές, που παίρνουν ένα επίδομα, με το εργόσημο κινδυνεύουν να το χάσουν» αναφέρεται μεταξύ άλλων.

Εδώ (ορθώς) το ΚΚΕ κάνει λόγο για «ερασιτεχνικά πρωταθλήματα». Κι εξηγεί παρακάτω πως «… δεν μπορούν να στηρίξουν μηχανισμό λογιστηρίου, γιατί αυτό προϋποθέτει χρήμα και προσωπικό, που τα περισσότερα σωματεία δεν διαθέτουν. Επίσης δεν μπορούν να επιβαρυνθούν με επιπλέον κόστος, που προκύπτει από το εργόσημο, γιατί απλά θα μεταφερθεί και αυτό το βάρος στους γονείς».

Είναι πρόδηλο ότι από την ερώτηση του ΚΚΕ εξαιρούνται οι ΚΑΕ (αναφέρομαι μόνο στο μπάσκετ, αλλά εξίσου προφανές είναι ότι αφορά και στα υπόλοιπα αθλήματα), καθώς οι Ανώνυμες Εταιρίες έχουν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ λογιστήριο.

Τι συμβαίνει εδώ; Το ΚΚΕ διαχώρισε στην πράξη το επαγγελματικό από το ερασιτεχνικό μπάσκετ, συνεπώς και την επαγγελματική από την ερασιτεχνική διαιτησία. Δεν μπορεί ερασιτέχνες διαιτητές να διευθύνουν επαγγελματικούς αγώνες. Κι αν αυτό δεν σας καλύπτει, προσθέστε στη σκέψη σας και το παρακάτω:

Στα φιλικά παιχνίδια οι διαιτητές αμείβονται. Με εργόσημο, με τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, ή μαύρα κι αφορολόγητα; Οι διαιτητές ορίζονται (υποχρεωτικά) από την ΚΕΔ/ΕΟΚ και ΔΕΝ έχουν λάβει οδηγία για το πώς πρέπει να πληρώνονται. Αν πάλι έλαβαν, με χαρά θα ζητήσω συγνώμη από τους ΚΕΔάρχες και θα δημοσιοποιήσω στον ίδιο χώρο τη… νότα, την κατεύθυνση που δόθηκε.

Αλήθεια, αν κάποιοι παίρνουν «μαύρα» χρήματα, έχουν παρανομήσει αυτοί, το σωματείο που τους πλήρωσε, ο ΕΣΑΚΕ, η ΕΟΚ, η ΟΔΚΕ, η ΚΕΔ/ΕΟΚ που δεν μερίμνησαν; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Μην ψάχνετε, θα μπλέξουν οι διαιτητές, γιατί είναι εύκολοι στόχοι.

Είναι, λοιπόν, εμφανές -και από την ερώτηση του ΚΚΕ- ότι άλλος ο κόσμος του επαγγελματικού μπάσκετ, άλλος του ερασιτεχνικού. Πώς θα σταματήσεις έναν διαιτητή, που δηλώνει επαγγελματίας, που πληρώνει εργόσημο και φόρους, λόγω του ότι είναι 51 ετών; Ο ηλικιακός περιορισμός αντίκειται στις εθνικές και κοινοτικές κείμενες νομοθεσίες.

Κατά συνέπεια, ήρθε η ώρα του (απο)χωρισμού. Το μπάσκετ πρέπει να διαχωριστεί σε επαγγελματικό και ερασιτεχνικό και καθένας να αναλάβει τα του οίκου του. Δεν μπορεί τύποι που δηλώνουν ότι αμισθί βρίσκονται -εδώ και 40 χρόνια- στις θέσεις τους, να αποφασίζουν για λογαριασμό επιχειρηματιών κι επαγγελματιών. Δεν μπορεί να ορίζουν τους διαιτητές άνθρωποι οι οποίοι είναι (κατά δήλωσή τους) χομπίστες.

Όπως λέει κι ο Κώστας Πελετίδης «τελειώσαμε με τα καφεδάκια, ώρα να πάρει καθένας τον δρόμο του».