Άλλο αιρετικός και άλλο δογματικός

Δεν θα έλεγα ότι είμαι και ο πλέον κατάλληλος να μιλήσει για τα θέματα που αφορούν την Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου. Δεν παρακολουθώ από κοντά το ρεπορτάζ, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα, όμως η αλήθεια είναι ότι ορισμένες καταστάσεις μου προκαλούν εντύπωση και ενίοτε έντονο προβληματισμό. Φαντάζομαι πως δεν κομίζω γλαύκας εις Αθήνας με αυτά που θα πω, αλλά θεωρώ ότι ο ομοσπονδιακός εκλέκτορας πρέπει να εξηγήσει, το να δικαιολογήσει μου ακούγεται βαρύτερο, κάποιες από τις επιλογές του.

Πριν γίνω αναλυτικότερος θα ήθελα να προσθέσω πως θα ήταν άδικο εκ μέρους μου να μην του πιστώσω την επιστροφή της ομάδας στην κανονικότητα που μας είχε συνηθίσει μετά το έπος της Πορτογαλίας. Ναι δεν πήγε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας το περασμένο καλοκαίρι, όμως έδειξε ένα αρκετά σοβαρό πρόσωπο στα προκριματικά και άφησε πίσω την εικόνα του αγωνιστικού ανέκδοτου που είχε επί, αλλά και μετά, τη λαίλαπα Ρανιέρι.

Πρώτο ζητούμενο η σοβαρότητα που δείχνει η ομάδα. Σε αυτόν τον τομέα ο Σκίμπε παίρνει πολύ καλό βαθμό. Σε μια νέα, για πολλούς αμφιλεγόμενη διοργάνωση, οι διεθνείς μπήκαν με την πρέπουσα συνέπεια στο γήπεδο στην πρεμιέρα και πήραν τη νίκη. Αν μάλιστα σήμερα ντουμπλάρουν τα θετικά αποτελέσματα επικρατώντας της Ουγγαρίας στο άδειο Groupama Arena, λόγω τιμωρίας των γηπεδούχων, θα έχουν κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα για να καταλάβουν την πρώτη θέση του ομίλου που οδηγεί τόσο στην επόμενη φάση όσο και στην ανώτερη κατηγορία.

Δεύτερο ζητούμενο η διαχείριση του αγώνα. Εδώ οι ενστάσεις δεν είναι λίγες. Απέναντι σε μια μέτρια, για να μην πω κακή ομάδα, ο Γερμανός προπονητής παρουσιάστηκε περισσότερο φοβικός απ’ ότι ίσως έπρεπε. Προσπάθησε να διατηρήσει το ισχνό 1-0 κάνοντας με τις αλλαγές του την Εθνική πιο άτολμη και κυρίως μπερδεμένη. Ακόμα ψάχνω να βρω τι ακριβώς παίζαμε στο μεγαλύτερο μέρος του δευτέρου ημιχρόνου.

Η τρικυμία του πάγκου πάντα μεταφέρεται στον αγωνιστικό χώρο και επηρεάζει τους παίκτες και το σύνολο. Τρίτο και τελευταίο η αξιοποίηση του υπάρχοντος δυναμικού. Δεν θα μπω ποτέ στη διαδικασία αν έπρεπε να προβεί σε άλλες κλήσεις, πάντα για τους φιλάθλους οι απόντες είναι οι καλύτεροι, όμως θα σταθώ σε δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις. Στην περίπτωση του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου και σε αυτή του Οδυσσέα Βλαχοδήμου.

Ο Λάζαρος ήταν από τους κορυφαίους παίκτες του περυσινού πρωταθλήματος βοηθώντας σε πολύ μεγάλο βαθμό την ΑΕΚ να φθάσει στην κατάκτηση του. Φέτος με την φανέλα του Ολυμπιακού πια, έχει ξεκινήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Ευρώπη σκοράρει και δείχνει με την παρουσία του ότι παραμένει κομβικός στο υψηλότερο επίπεδο των απαιτήσεων.

Ο Σκίμπε τόσο πέρυσι όσο και στην τρέχουσα σεζόν μοιάζει σαν του κάνει καψόνια. Τον καλεί και τον αγνοεί επιδεικτικά. Το γεγονός ότι δεν διαθέτει άλλους ποδοσφαιριστές σαν τον εξτρέμ των ερυθρόλευκων κάνει την εν λόγω συμπεριφορά να μοιάζει δογματική απέναντι στον παίκτη. Ο Βλαχοδήμος από την άλλη, μαζί με τον Μπάρκα, είναι ότι καλύτερο διαθέτουμε στη θέση του τερματοφύλακα ως χώρα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ο μικρός έχει κληθεί και μάλιστα έχει βρεθεί σε αποστολές των Ελπίδων της Γερμανίας όποτε ο κίνδυνος να χαθεί για την ελληνική ομάδα είναι ορατός. Δεν ξέρω αν το ίδιο το παιδί έχει μέσα στο μυαλό του επιλέξει την Γερμανία, αν όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε ο Γερμανός τεχνικός εγκληματεί εις βάρος της χώρας που τον αμείβει για να προσφέρει τις υπηρεσίες του όχι μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον του ποδοσφαίρου της.