Ο Κώστας Καίσαρης γράφει γιά το φαινόμενο-Κατερίνα Νοτοπούλου. Γιά τις «δράσεις αλληλέγγυης», το ενδεχόμενο να δούλευε γκαρσόνα σε μπαρ και την Ελλάδα προ Σύριζα, που ήταν χωρισμένη σε Βορρά και Νότο.
ΠΡΩΤΟ τραπέζι πίστα, η Κατερίνα στην Έκθεση. Με κόκκινο κουστούμι της φωτιάς. Σαν υπουργός Μακεδονίας Θράκης θα μπορούσες να τη πεις και οικοδέσποινα. Κατά συνέπεια, μπορούσε να φορέσει ότι γουστάρει για να ξεχωρίσει και να κάνει μπαμ. Σε βλέπουν και φρενάρουμε και σταματούν τα τραμ. Κι έχουνε πέσει όλοι απάνω στο φουκαριάρικο το κορίτσι να το φάνε. Όχι για τη διαδρομή της και τον πολιτικό της λόγο. Αλλά επειδή είναι νέα ωραία κι έγινε στα 30 της υπουργός.
Τόσο κακός είναι ο κόσμος. Εκεί ακριβώς όμως βρίσκεται το θέμα. Στα 28, πρώτη της δουλειά διευθύντρια του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Στα 30, δεύτερη δουλειά υπουργός. Η τρίτη της δουλειά ποια θα είναι; Είναι ένα ζήτημα αυτό. Όταν ο Αλέξης σε κάνει στα 30 σου υπουργό, όταν πας 35 τι θα γίνεις; Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Προς τα πάνω θα πάει η καριέρα της με τόσα προσόντα.
Δεν γίνεται να πάει προς τα κάτω. Ψυχολογία έχει σπουδάσει η Νοτοπούλου, αλλά στο βιογραφικό της, ένα ένσημο δεν αναφέρεται. Αντιθέτως περιγράφεται η συμμετοχή της στα κινήματα και στις δομές αλληλεγγύης, «υλοποιώντας καμπάνιες και δράσεις αλληλεγγύης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο».
ΤΕΛΕΙΩΝΕΙΣ τις σπουδές σου, το ρίχνεις για τρία-τέσσερα χρόνια στην αλληλεγγύη, δεν έχεις όπως είπαμε ούτε ένα ένσημο και περιμένεις μέχρι τα 28 σου να πιάσεις την καλή. Και, ω του θαύματος, την πιάνεις.Όταν εμφανίζεται το πριγκηπόπουλο του παραμυθιού, που ακούει στο όνομα Αλέξης. Εκτιμάει τη συμμετοχή σου στις «δράσεις αλληλεγγύης» και σε κάνει διευθύντρια του γραφείου του στη Θεσσαλονίκη.
Κι εν συνεχεία υπουργό. Κι επειδή αυτή η «αλληλεγγύη» μου χτύπησε στο μάτι, ανατρέχω στο βιογραφικό μίας ακόμη επιφανούς προσωπικότητας. Της Άννας Νταλάρα-Ραγκούση. Όπου μεταξύ των άλλων, όπως η ίδια αναφέρει, «συμμετείχε ενεργά σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης». Ιδού λοιπόν το διαβατήριο στην επιτυχία. Με μία-δύο δράσεις ή «εκδηλώσεις αλληλεγγύης» γίνεσαι με τη μία υπουργός. Και για να τα λέμε όλα, η Άννα με σύζυγο ολόκληρο Νταλάρα, με οικογενειακούς φίλους να μπαινοβγαίνουν σπίτι της Κόκκαλη, Ψυχάρη, Πάγκαλο, κατάφερε να γίνει υπουργός στα 56 της. Το Κατερινάκι, έγινε στα 30.
ΚΙ ΑΥΤΗ είναι η θεμελιώδης διαφορά του Σύριζα από το ΠΑΣΟΚ. Ο οποίος Σύριζα, δεν αρκείται στο να αντιγράφει το ΠΑΣΟΚ. Το εξελίσσει. Το πάει ένα βήμα παραπέρα. Αν έχεις διατελέσει αλληλέγγυα σε κάνει υπουργό από τα 30 σου. Δεν περιμένεις μέχρι τα 56. Σε ηλικία εμμηνόπαυσης. Όσοι έχετε κορίτσια της παντρειάς, ρίχτε μέσα στο βιογραφικό μία «αλληλεγγύη».
Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Να δούμε όμως και τη δικιά της οπτική γωνία. Και πες, ότι ήθελε να κολλήσει ένσημα. Να δουλέψει τίμια με τα προσόντα της. Χωρίς να τη χρεωθεί το κόμμα με 108. Θα έβρισκε δουλειά στο επάγγελμά της; Πόσοι βρίσκουν δουλειά και ζουν τίμια με τα προσόντα τους σήμερα; Γκαρσόνα θα κατέληγε, με βάση τα φυσικά της προσόντα. Σε καμιά καφετέρια, η σε κανένα μπαρ. Η σε κανένα Περίπτερο, σε Εκθέσεις, για τον ίδιο λόγο. Με το κάθε μαλάκα να της τη πέφτει. Αν είναι λοιπόν να δουλεύεις κάπου, επειδή είσαι μπάνικη και να στη πέφτει ο κάθε χλιμίτζουρας, καλύτερα Υπουργός στο Μακεδονίας Θράκης, παρά γκαρσόνα σε καφετέρια.
Η ΟΠΟΙΑ Νοτοπούλου, στη συνέντευξη που έδωσε στην πάντα φιλόξενη (για τους υπουργούς) συχνότητα της ΕΡΤ, είπε τη μεγάλη κουβέντα: «Θα ήταν τιμή μου, αν είχα εργαστεί σαν καθαρίστρια». Και ποιος την εμπόδισε; Η γνωστή ιστορία. Που αντί να πάει να δουλέψει ως ψυχολόγος στο αντικείμενό της, προσλήφθηκε σαν καθαρίστρια στον δήμο Θεσσαλονίκης για να απασχοληθεί τελικά στο Περίπτερο Τουρισμού.
Και ξεπερνάω την κομπίνα του πράγματος. Κι επανέρχομαι στα απαράδεκτα σεξιστικά σχόλια. Προφανώς και δε σε παίρνουνε στο Περίπτερο Τουρισμού, επειδή έχεις σπουδάσει ψυχολογία. Ούτε «δράσεις αλληλεγγύης» χρειάζονται γι αυτή τη δουλειά, ούτε πτυχία. Άλλα είναι, τα προσόντα που απαιτούνται. Τις ψηλές και τις όμορφες κοπέλες βάζουν στα περίπτερα. Στα τραπεζάκια με τα προσπέκτους. Να χαμογελάνε στον πελάτη.
Για να έχει ένα κίνητρο ο επισκέπτης να κάνει στάση. Αν βάζανε τίποτα χοντρές, τίποτα κοντές, που παίζουνε πίβοτ στην εθνική νάνων, ποιος θα σταμάταγε να πάρει φυλλάδια; Ουδείς. Ολόκληρος πρωθυπουργός, χαριτολογώντας και σχολιάζοντας τις κοπέλες του περιπτέρου του ΠΑΟΚ στη ΔΕΘ, σημείωσε με νόημα: «Έχει ομορφύνει ο ΠΑΟΚ!».
Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η αλήθεια. Δεν το πήρανε το Κατερινάκι στον Τουρισμό του δήμου Θεσσαλονίκης γιά τα πτυχία του. Την πήρανε επειδή ήτανε μπάνικια. Αν και κατά την προσωπική μου άποψη , το ωραία είναι συζητήσιμο. Τη φρεσκάδα των 30 της χρόνων την έχει. Ωραία, δεν τη λες.
ΕΚΕΙ όμως που σηκώνεις τα χέρια ψηλά και παραδίνεσαι αμαχητί, είναι με τον πολιτικό λόγο της Κατερίνας: «Το κράτος των Αθηνών, έκοβε για χρόνια την Ελλάδα στα δύο σε Βορρά και Νότο. Το κράτος των Αθηνών ήθελε μία Θεσσαλονίκη υποβαθμισμένη και υπό».
Κατάλαβε το κοριτσάκι τι είπε; Δηλαδή ο Αλέξης έκανε υπουργό μία κοπελίτσα τριάντα χρονών, για να μας πει αυτά που λέει ο Πανίκας Ψωμιάδης εδώ και τριάντα χρόνια; Αυτά που λένε οι πολιτικάντηδες της Βορείου Ελλάδος,στα βόδια τους ψηφοφόρους. Αυτά που λέγανε τόσα χρόνια τώρα, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Ορφανός και οι λοιποί Μακεδονομάχοι. Αυτά που λέει ο Άνθιμος για «το κράτος των Αθηνών», έρχεται να τα επαναλάβει η δήθεν αριστερή και «αλληλέγγυα» Κατερίνα.
ΤΙ έρχεται και σου λέει μέσα στα μούτρα σου το Κατερινάκι; «Για τόσο βλάκα σε έχω, Θεσσαλονικιέ. Για τέτοιο κορόιδο περιοπής. Για βαζιβουζούκο. Γι αυτό και θα σου πω, αυτό που θέλεις ν’ ακούσεις. Το παραμύθι για το κράτος των Αθηνών που σε έχει στην απέξω. Που δίνει τα πρωταθλήματα σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Που φτιάχνουν μετρό για την πάρτη τους κι εμείς το κόβουμε με το πόδι. Άντε εσύ περπάτα με τα δωδεκάποντα στην άσφαλτο». Αυτά ήρθε να μας πει η νέα, ωραία και «αλληλέγγυα» Κατερίνα. Γι αυτό ήρθε η πρώτη φορά αριστερά;
Για να επαναλάβει αυτά που λέει ο τράγος ο Άνθιμος. Ποιον επηρεάζουν όμως οι παπάδες τη σήμερον ημέρα; Πέραν όσων βρίσκονται στη κρίσιμη ηλικία, μεταξύ ογδόντα και θανάτου; Όταν τα λέει αυτά, ο Τραχανοπλαγιάς ο Πανίκας ο Ψωμιάδης γελάει ο κόσμος. Το να τα λένε οι Μακεδονομάχοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχει ως αποτέλεσμα οι νεολαίοι να έχουν φαγούρα στον καβάλο. Όταν τα λέει η Κατερίνα η υπουργάρα από την κορυφή μέχρι τα νύχια, έχουν αξία. Έχουν βαρύτητα.
ΤΟ να πεις ντροπή είναι λίγο. Περί αηδίας πρόκειται. Αναγούλα σε πιάνει. Να τα βγάλεις όλα. Να βγαίνει στην τηλεόραση ένα κοριτσάκι τριάντα ετών. Που το κάνανε υπουργό, σ’ ένα υπουργείο-σφραγίδα. Σ’ ένα υπουργείο μαϊμού, που φέρει την ονομασία Μακεδονίας-Θράκης και δεν έχει την παραμικρή, την ελάχιστη αρμοδιότητα. Ένα κόμμα υποτίθεται αριστερό.
Και βγαίνει αυτό το κοριτσάκι, στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του, ως υπουργού αριστερής υποτίθεται κυβέρνησης, να μας πει τι; Γιά το κράτος των Αθηνών, που είχε χωρίσει την Ελλάδα στα δύο. Μιλάμε για ξεφτίλα. Για κατάντημα. Για αίσχος. Να βάζουν ένα κοριτσάκι να παριστάνει την υπουργό και να λέει σαχλαμάρες. Ανοησίες περί του κράτους των Αθηνών.
Στη μουσική επιλογή Canned Heat & Clarence Gatemaouth, live at Montreux