Πολιτική από τα Lidl, κόντρα στους κανονισμούς FIFA, FIFpro

Η απόφαση της ΠΕΕΟΔ, που τελειώνει και τυπικά το (εξ αρχής ξεκάθαρο) ζήτημα του πού ανήκει ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Αλλα πράγματα, ωστόσο, προκαλούν. Και κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τη στόχευση της ΑΕΚ στο θέμα.

Ολο αυτό το διάστημα, ο απλός παρατηρητής της υπόθεσης Χριστοδουλόπουλου, παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τους πανηγυρικούς επικοινωνιακούς κρότους του συστήματος ΑΕΚ. Και να σου τα περί «φοβερής ντρίμπλας» του Λυσάνδρου για τη μη διεκδίκηση του παίκτη, αλλά μόνο για την προσπάθεια τιμωρίας του και αποζημίωσης από τον Ολυμπιακό. Και να σου η «φοβερή έκπληξη» με τα (και καλά) δανεισμό και οψιόν αγοράς από τη Βερόνα. Και να σου η… βεβαιότητα ότι η ΑΕΚ θα δικαιωθεί, γιατί εμφάνισε ένα έγγραφο του 2016, με υπογραφή ανθρώπου που δεν βρίσκεται στο οργανόγραμμα της ΠΑΕ εδώ και σχεδόν δύο χρόνια…

Το τι θα συμβεί με την υπόθεση του Λάζαρου είναι σαφές από την πρώτη στιγμή. Από to10.gr είχε καταγραφεί με σαφήνεια ότι ο παίκτης ήταν ελεύθερος και πως η ΑΕΚ είχε… λερωμένη τη φωλιά της. Εκείνο που προκαλεί αίσθηση είναι πώς οι εξαιρετικοί νομικοί της Ενωσης, δεν αντιλήφθηκαν ότι με την πολιτική από τα… Lidl που ακολούθησαν, επί της ουσίας αναιρούσαν τη ρητορική και τα επιχειρήματά τους. Διότι η ΑΕΚ, αν και διατεινόταν ότι έχει συμβόλαιο με τον Λάζαρο, δεν θέλησε να τον διεκδικήσει, αλλά μόνο να τον… τιμωρήσει. Πώς, όμως, θα… δικαιωνόταν για το (ούτως ή άλλως άκυρο) συμβόλαιο και από την άλλη θα «δικαιωνόταν» με τιμωρία παίκτη και Ολυμπιακού; Είναι μια ερώτηση με ξεκάθαρη απάντηση: Δεν γινόταν να δικαιωθεί.

Επί της ουσίας η ΑΕΚ αποδέχεται ότι ο Λάζαρος δεν έχει συμβόλαιο μαζί της (γιατί δεν τον διεκδικεί), το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να τον… εκδικηθεί, να τον τιμωρήσει (παρότι έχει κάνει καθ’ όλα σύννομες κινήσεις) και επί της ουσίας να σηκώσει επικοινωνιακή σκόνη, ώστε να μην φανεί ότι έχασε με κάτω τα χέρια. Κάτι, βεβαίως, που έχει ήδη συμβεί από τη στιγμή που ο παίκτης επέλεξε τον Ολυμπιακό, αντί να παραμείνει στην αγκαλιά της ανοιχτοχέρας Ενωσης.

Επίσης, θα πρέπει να αναφέρουμε κάτι ακόμη. Ο Λάζαρος και ο Ολυμπιακός, έχουν μαζί τους στη συγκεκριμένη υπόθεση, τόσο τη FIFA όσο και τη FIFpro. Την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου και τη Διεθνή Ομοσπονδία Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών, οι οποίες έχουν ξεκάθαρους, αυστηρούς κανόνες, που ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ έχουν στόχο την προστασία του ποδοσφαιριστή. Όχι, φυσικά για να τον σώσουν στην παρανομία, αλλά για να τον δικαιώσουν από κάθε μορφής εργατική αδικία ή παγίδα που μπορεί να του στηθεί. Με την εκδικητική στάση της απέναντι στον Χριστοδουλόπουλο, λοιπόν, η ΑΕΚ φρόντισε να βάλει απέναντί της ένα τσουβάλι κανονισμούς για τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών. Και αυτό είναι κάτι που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα επηρεάσει για τους Κιτρινόμαυρους, στην εξέλιξη της υπόθεσης…

Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με την επικοινωνιακή σκόνη που σήκωσε η κιτρινόμαυρη ΠΑΕ και τα προσκείμενα σε αυτήν Μέσα, είναι σαφές ότι έγινε για λόγους εντυπωσιασμού. Μάλιστα, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε την Ενωση να υποστηρίζει δημόσια και επίσημα ότι συστρατεύεται με τα δημοσιεύματα από τα… δάση του Αμαζονίου, που λοιδορούν αόριστα δικαστικούς μέλη της Επιτροπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών της ΕΠΟ για δήθεν διαρροή της απόφασης.

Όπως και να έχει, όση σκόνη κι αν συνεχίσει να σηκώνει η ΑΕΚ για το θέμα του Χριστοδουλόπουλου, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και φαίνονται από την απόφαση της ΠΕΕΟΔ. Τα υπόλοιπα στο Διαιτητικό. Εκεί όπου δεν κρίνεται μόνον ο Λάζαρος, αλλά και η ΑΕΚ. Διότι οι Κιτρινόμαυροι θα κληθούν να εξηγήσουν πώς, με ποια λογική και βασιζόμενοι σε ποια επιχειρηματολογία παρουσιάζουν ένα συμβόλαιο υπογεγραμμένο από διευθύνοντα σύμβουλο που έχει αποχωρήσει από την εταιρεία ΑΕΚ από διετίας και επιμένουν ότι είναι νόμιμο. Ενώ όπως αποφάσισε και η ΠΕΕΟΔ, η παρουσίασή του αποτελεί κατ’ ουσίαν μονομερή ανανέωση. Η οποία, βεβαίως, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητά από τη FIFA. Τα υπόλοιπα είναι για το πεινασμένο για παραμύθια πόπολο.