Δεν είμαστε εμείς θεματοφύλακες των χρημάτων των Αγγελόπουλων, ή των Γιαννακόπουλων, θέλουμε όμως τη μέγιστη απόδοση
Δεν έχουν περάσει 72 ώρες από τότε που ένας καλός φίλος μού μετέφερε μια… πληροφορία. Από τις εκατοντάδες που λαμβάνουμε κι οφείλουμε να αξιολογούμε, ώστε να μην την πατήσουμε «πεθάνουμε» κανέναν άνθρωπο (βλέπε Κώστα Γαβρά), να μην γίνουμε κομμάτι των «fake news». «Έχουν πρόβλημα οι Αγγελόπουλοι κι ετοιμάζονται να φύγουν».
Είναι καλός φίλος κι εν γένει αξιόπιστος, δεν είχε πρόθεση να με ρίξει σε… γκάφα. Κι η συγκεκριμένη «είδηση» κυκλοφορεί από πέρυσι. Θυμηθείτε ότι ειπώθηκε (εμμέσως πλην σαφώς) από επώνυμα χείλη, όταν οι ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού ζήτησαν βαθιές τομές στη διαιτησία. Δεν είναι, όμως, εδώ το θέμα.
Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι βάζουν άλλα 11.8 εκατομμύρια ευρώ στον Ολυμπιακό. Αν κάποια στιγμή θελήσουν να αθροίσουν τα χρήματα που έχουν δώσει για την αγάπη τους προς την ομάδα, ίσως να χρειαστούν… δραμαμίνες. Ανάλογες οικονομικές θυσίες (κι όχι επενδύσεις, από τη στιγμή που δεν υπάρχει προσδοκία κέρδους) έχει κάνει η οικογένεια Γιαννακόπουλου. Κι ο Δημήτρης θα χρειαστεί… δραμαμίνες.
Εδώ οφείλουμε, για να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας, να σημειώσουμε πως όσο… πονάνε τα 12 εκατομμύρια, άλλο τόσο μπορεί να πονάνε οι 120.000 ευρώ που θα βάλει ένας παράγοντας μικρομεσαίας ομάδας της Α1, ή οι 50-60.000 ευρώ που θα βάλει κάποιος στην Α2. Είναι πολλά χρήματα, από τα οποία δεν περιμένει κανείς ούτε καν επιστροφή μέρους τους.
Τη στιγμή, λοιπόν, που κάποιοι «ρομαντικοί», ή έχοντες σκέψεις για έμμεσα οφέλη (προβολή, τρέλα, καθένας ό,τι έχει στον νου του), βγάζουν όσα χρήματα αντέχουν από τους λογαριασμούς τους, άλλοι είναι… τσάμπα μάγκες. Όχι μόνο δεν βάζουν ευρώ, αλλά θέλουν να διαφεντεύουν κι εκείνους που πληρώνουν. Οξύμωρο, όποια πολιτική θεώρηση των πραγμάτων κι αν έχετε.
Μια και συζητάμε για χρήματα και πλέον κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από την πλάτη του, δεν θα ήταν καλό να δούμε αν και ποιοι βγήκαν πλουσιότεροι μετά την ενασχόλησή τους με το σπορ; Έτσι για να αντιληφθεί καθένας μας για ποιον λόγο κάποιοι δείχνουν τόση αγάπη στο μπάσκετ. Και δεν αναφέρομαι σε επαγγελματίες (μπασκετμπολίστες, προπονητές, διαιτητές, δημοσιογράφους, κτλ.), αλλά σε άλλους που αφιλοκερδώς μένουν για δεκαετίες στη θέση τους. Αν το κάνουν «ματώνοντας» έχουν τον σεβασμό μας, αν πάλι πλούτισαν (λέμε αν), να ελεγχθούν.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποιες βασικές αρχές. Για παράδειγμα δεν μπορεί να βάζουν άνθρωποι 12 εκατομμύρια (και βάλε) και η διαιτησία να είναι ερασιτεχνική, όταν οι διαιτητές παίρνουν 300-500 ευρώ για κάθε αγώνα που διαιτητεύουν. Ποιος «ερασιτέχνης» βγάζει 500 ευρώ σε 2-3 ώρες; Οι διαιτητές είναι επαγγελματίες κι η διαιτησία πρέπει να είναι επαγγελματική.
Όπως επαγγελματική πρέπει να είναι κι η λίγκα, όχι να λειτουργεί με αρχές δημοσίου, με προσλήψεις ημετέρων και μηδενική αποδοτικότητα. Δεν είμαστε εμείς θεματοφύλακες των χρημάτων των Αγγελόπουλων, ή των Γιαννακόπουλων, ποσώς μας αφορά αν θα βάλουν δεκαπλάσια (επιλογή τους), θέλουμε όμως τη μέγιστη απόδοση αυτών των χρημάτων, για να γίνει ακόμα καλύτερο το σπορ που αγαπάμε.