Ο… «Μελισσαββίδης», ο Γραμμένος και τα προληπτικά ξεφωνητά…

Δε θα μακρηγορήσω σήμερα. Λίγα και απλά:

– Συμφωνώ: Αρκετές οι ελεγκτέες ως τώρα πράξεις και παραλείψεις της ΕΠΟ του Γραμμένου.

– Συμφωνώ: Η γυναίκα του Καίσαρα, μπλα μπλα.

– Συμφωνώ: Η διαιτησία έχει κάνει ως τώρα αρκετά λάθη, κάποια σοβαρά.

– Συμφωνώ: Σε μια νέα τάξη πραγμάτων, όπως ευαγγελίζεται ότι συνιστά η νέα διοίκηση της ΕΠΟ, η διαφάνεια και η χρηστή και συνετή διαχείριση στο μέτρο, τις καταστάσεις και το κλίμα της εποχής, πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από λέξεις-καραμέλες.

– Συμφωνώ: όσο κι αν η ΕΠΟ έχει, καλώς ή κακώς, μέγα μερίδιο ευθύνης στο πώς διαφεντεύεται το «κεφάλι» του ψαριού, η Σούπερ Λίγκα, ως πρώτιστο λόγο ύπαρξης έχει την εύρυθμη λειτουργία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και κάθε παρεκτροπή από το δρόμο αυτό, συνιστά επιλήψιμη πρακτική.

– Συμφωνώ, τέλος: είτε συνιστά κάποιου νέου είδους «καραμανλισμό» που μια μερίδα του Τύπου έχει ταχθεί να «γκρεμίσει», είτε συνιστά την «»αλλαγή» στο ποδόσφαιρο» που μια άλλη μερίδα του Τύπου έχει ταχθεί να στηρίξει, ελέγχοντας με συμπάθεια την εξουσία της, η νέα ΕΠΟ είναι αναπόφευκτο ότι θα δεχθεί έως και κακόπιστη κριτική από κάποιους και έως πατόκορφο γλείψιμο από κάποιους άλλους.
Μεγάλα παιδιά είναι όλοι εκεί, να μάθουν να μην τρελαίνονται ούτε απ’ το ένα ούτε απ’ το άλλο.

Και μ’ αυτά ειπωμένα, να σας πω και τι πιστεύω εγώ ότι  αρμόζει να ειπωθεί, τουλάχιστον απ’ αυτήν εδώ τη στήλη:

– Αλήθεια, πιστεύει κάποιος ακράδαντα μέσα του αυτή ακριβώς τώρα τη στιγμή ότι το πρωτάθλημα έχει ήδη δοθεί στον ΠΑΟΚ ή την ΑΕΚ; Ότι θα γίνουν σημεία και τέρατα προκειμένου να συμβεί απαρεγκλίτως ή το ένα ή το άλλο;

– Αλήθεια πιστεύει κάποιος ακράδαντα μέσα του αυτή ακριβώς τώρα τη στιγμή ότι με κάθε τρόπο ΔΕΝ θα το πάρει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα; Ότι άλλα τόσα σημεία και τέρατα θα γίνουν προκειμένου, απαρεγκλίτως, να μη συμβεί κάτι τέτοιο;

– Αλήθεια πιστεύει κάποιος ακράδαντα μέσα του αυτή ακριβώς τώρα τη στιγμή ότι οι ως τώρα κακές διαιτησίες ήταν, με τύπου «νιάου-νιάου-στα-κεραμίδια» βεβαιότητα υπαγορευμένες, κατευθυνόμενες και κατ’ εντολήν;

– Αλήθεια πιστεύει κάποιος ακράδαντα μέσα του αυτή ακριβώς τώρα τη στιγμή ότι η συνεδρίαση του ΔΣ σε ξενοδοχείο του Σαββίδη «εξισώνει» πραγματικά και στα σοβαρά τη σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ με όοοοολες όσες αναδείχθηκαν μέσω εκλογών από την Αλεξανδρούπολη του 1997 και εντεύθεν;

– Αλήθεια πιστεύει κάποιος ακράδαντα μέσα του αυτή ακριβώς τώρα τη στιγμή ότι η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία (αφήστε τον Καμένο στην άκρη στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κόντρα του είναι προσωπική), όσα στραβά κι αν έχει κάνει ως τώρα, διαθέτει τόσο λίγο μυαλό ώστε να ταυτιστεί απροκάλυπτα, αλά ΠΑΣΟΚ του Σημιταριού π.χ., με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα στο ποδόσφαιρο –και να γίνει έτσι, συγχρόνως, και «κόκκινο πανί» για τους φίλους του Ολυμπιακού ΚΑΙ «μία απ’ τα ίδια» για τους φίλους του Παναθηναϊκού;

Εάν τα πιστεύει κάποιος ακράδαντα μέσα του αυτή ακριβώς τώρα τη στιγμή όλα αυτά, δικαιούται απολύτως να μιλάει από τώρα για «έργο που επαναλαμβάνεται με άλλους ρόλους», για «Μανωλιό που φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς» και όλα τα σχετικά.

Προσωπικά, αυτή ακριβώς τώρα τη στιγμή, δεν πιστεύω τίποτε απολύτως από τα πιο πάνω με ακράδαντο τρόπο, οπότε καθόλου δε βιάζομαι κιόλας να εξισώσω ένα χαστούκι μ’ ένα ρόπαλο με καρφιά στο κεφάλι.

Φυσικά, δεν είμαι αφελής. Ούτε το ένα αυτί δε θα μου πέσει, πόσο μάλλον και τα δύο, εάν, από δω και μπρος, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ αρχίσουν και «κερδάνε» –sic- ΜΟΝΟΝ με αμφισβητούμενα πέναλτι, που λέει ο λόγος και ο Ολυμπιακός αρχίσει και χάνει ΜΟΝΟΝ με οφσάιντ γκολ των αντιπάλων, που λέει ο ίδιος λόγος. (Καλά, ο Παναθηναϊκός χάνει και μόνος του πια, δεν τίθεται πρόβλημα…)
Καθόλου δε θα εκπλαγώ εάν συμβούν, εν τέλει, σημεία και τέρατα.
Δε θα είναι η πρώτη φορά, για να εκπλαγώ.
Δε θα είναι η πρώτη φορά που θα δω μια ΕΠΟ να φαίνεται ότι παίρνει «χαρτάκι» -αυτή τη φορά από τον Σαββίδη ή το Μελισσανίδη ή από ένα κράμα των δυο τους, ας το πούμε… Μελισσαββίδη π.χ.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Όμως, όλα αυτά ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΩ να συμβαίνουν. Στην πράξη. Σταθερά και επαναλαμβανόμενα. Ενίοτε και προκλητικά, ανενδοίαστα, αλαζονικά, ειρωνικά, στην ψύχρα. Κοινός τόπος να γίνουν, ρε παιδί μου. Πώς το λένε; «Τάξη πραγμάτων».
Εάν και εφόσον τα δω όλα αυτά, θα είμαι ο πρώτος που θα τα ξεφωνίσω. Αλλά… προληπτικώς, δεν ξεφωνίζω. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Ελπίζω να μην είναι και ποτέ…