Το βασικό ερώτημα που προκύπτει για τον Παναθηναϊκό είναι αν όντως ο Αλαφούζος έχει αποχωρήσει ή κυρίως δρομολογήσει τη διαδικασία διαδοχής στον Σύλλογο.
Για όσους δεν το πήραν χαμπάρι χθες είχαμε σύσταση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Νέου είπατε; Είδατε ή ακούσατε εσείς κάτι διαφορετικό, σε βαθμό που να πυροδοτεί οποιαδήποτε είδους εξέλιξη, ως προς τη σύνθεση; Μόνο ένα νέο όνομα αυτό του κ. Πλιάτσικα ενός ανθρώπου, που δεν σημαίνει κάτι ως προς το μείζον πρόβλημα της ομάδας, το οικονομικό, η είσοδος και παρουσία του στο » νέο» σχήμα.
Το πρόβλημα, όπως γίνεται εύκολο αντιληπτό από τον καθένα, δεν είναι τα πρόσωπα. Οι άνθρωποι που απαρτίζουν το ΔΣ, με εξαίρεση τον παραιτηθέντα και απερχόμενο(;) διοικητικό ηγέτη του τριφυλλιού, Γιάννη Αλαφούζο, δεν μπορούν να βοηθήσουν χρηματικά τον Σύλλογο. Το ζητούμενο σήμερα που μιλάμε δεν είναι να φτιαχτεί νέο Συμβούλιο ή να δημιουργηθούν επιτροπές σωτηρίας, αλλά να βρεθούν τα ποσά που απαιτούνται για να βγάλει το τμήμα, όσο είναι αυτό εφικτό, πιο αναίμακτα το υπόλοιπο της σεζόν.
Η διαρκής προσπάθεια πώλησης των όποιων περιουσιακών στοιχείων έχουν κάποια αξία, ακόμα, στο παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα είναι βραχύβια λύση και με εξαιρετικά αμφίβολα μάλιστα αποτελέσματα. Λαχεία στυλ Μπενφίκα που θα αγοράσουν παίκτη, θα δώσουν μπροστά το σύνολο του ποσού και θα τον αφήσουν να παίζει στον Παναθηναϊκό δεν είναι πιθανό να βρεθούν ξανά ή να το πω διαφορετικά δεν είναι λογικό να πιστεύουν στους πράσινους ότι είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Σίγουρα ακόμη και αν πωληθούν οι Λούντ, Χούλτ, Μολέδο και όποιος άλλος θέλετε ο Παναθηναϊκός δεν θα κινδυνεύσει αγωνιστικά. Δεν πρόκειται να πέσει κατηγορία από τα πεπραγμένα στο χορτάρι. Η εικόνα όμως του Συλλόγου να φυλλορροεί σε έμψυχο δυναμικό μόνο καλό δεν κάνει στο πρεστίζ του. Θα μου πει κανείς ε και; Ποιος νοιάζεται για την εικόνα όταν όλα είναι στον αέρα και υπάρχει θέμα ακόμα και για την ίδια την ύπαρξη του σωματείου την επόμενη περίοδο, για να μην πω την τρέχουσα; Ο μόνος στον όποιο μοιάζει να μην » καίγεται καρφάκι» είναι ο Γιάννης Αλαφούζος.
Ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του Συλλόγου δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για τις προσωπικές εγγυήσεις που έχει μοιράσει ή για τις υποχρεώσεις προς το Δημόσιο που απορρέουν από την ενασχόληση του με την ομάδα. Αδιαφορεί εντελώς για το κακό που προξενεί και ότι οδηγεί ένα τόσο μεγάλο μέγεθος στον αφανισμό.
Το βασικό ερώτημα βέβαια που προκύπτει είναι αν όντως ο Αλαφούζος έχει αποχωρήσει ή κυρίως αν δρομολογήσει την διαδικασία διαδοχής του στον Σύλλογο. Η ανακοίνωση αποχώρησης του «μιλούσε » για » παρκάρισμα» των μετοχών του σε συμβολαιογραφικό γραφείο το οποίο και θα προχωρούσε τις διαδικασίες και τις εξελίξεις για την ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή. Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από τότε και ακόμη άπαντες εντός και εκτός Παναθηναϊκού ψάχνονται τι ακριβώς γίνεται στο εσωτερικό του Συλλόγου.
Δεν ξέρω αν όντως έχει » δώσει» τις μετοχές του, αν επί της ουσίας έχει δρομολογήσει τις κινήσεις που απαιτούνται για την επόμενη μέρα, αν ψάχνεται και ο ίδιος να βρει πιθανούς αντικαταστάτες. Η αλήθεια είναι ότι από η μέχρι τώρα πορεία των πραγμάτων στα διοικητικά είναι τουλάχιστον θολή.
Πόσο βοηθάει η παρουσία του στο νέο σχήμα, έστω και ως μέλος, για να πεισθούν οι απλοί οπαδοί του τριφυλλιού ότι όντως η ομάδα έχει προχωρήσει στο επόμενο στάδιο και ότι δεν είναι δέσμια του πρώην αφεντικού της;
Πόσο βοηθάει τις προσπάθειες του νέου ΔΣ να βρει συμπαίκτες όταν η παρουσία Αλαφούζου δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το κατά πόσο τα όποια έσοδα έρχονται στα ταμεία είναι » ακηδεμόνευτα» ;
Πολύ φοβάμαι ότι η δικαιολογία που χρησιμοποιείται, από την πλευρά του πρώην Προέδρου και όχι μόνο, περί παρουσίας του ως σάκου του μποξ για τους υπόλοιπους μόνο τον γέλωτα προκαλεί…