Πως ο Πέδρο Μαρτίνς σχημάτισε την εντεκάδα Αυγούστου, αλλά και τι ακολουθεί με την επιστροφή της ομάδας μέσα από ένα ρόστερ από εκείνα που δίνουν το δικαίωμα στον προπονητή να κάνει τα… πάντα!
Αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον εν όψει της συνέχειας. Ο τρόπος με τον οποίο ο Πέδρο Μαρτίνς θα διαχειριστεί το ασφυκτικά γεμάτο ρόστερ του Ολυμπιακού που πλέον μοιάζει ικανό να σχηματίσει κάθε λογής… εντεκάδα.
Και μόνο να σκεφτεί κανείς ποιοι… κρατούν χαρτάκι αναμονής καταλαβαίνει: Σύντομα ο ίδιος ο Γιάγια Τουρέ πρώτος από όλους. Μεταγραφές όπως ο Γκιγιέρμε και ο Νάτχο. Επιστροφές σαν τον Τοροσίδη αλλά και τον Φετφατζίδη. Περσινοί αναντικατάστατοι σαν τον Σισέ και τον Κούτρη. Ένα σέντερ φορ σαν τον Χασάν που ο χρόνος θα επιβεβαιώσει κάτι που ήδη το θεωρούν δεδομένο στον Ρέντη: Πως είναι… σκαρί Μήτρογλου.
Έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στον σχεδιασμό αλλά και την υλοποίηση του. Έχει ο Ολυμπιακός τουλάχιστον δύο «βασικούς» σε κάθε θέση σχηματίζοντας μια ομάδα που πραγματικά μοιάζει άγνωστο το ταβάνι της.
Έχει όμως ήδη σχηματισμένα και τα πρώτα 5 δίδυμα της 11άδας που ως εδώ έφεραν 5 νίκες σε 6 ματς, μια σημαντική ευρωπαϊκή πρόκριση και όλα αυτά με 17-3 γκολ! Ναι, μικρό το δείγμα αλλά όση καλή μπάλα είδαν στο Καραϊσκάκη μέχρι τις αρχές Σεπτέμβρη δεν την είδαν πέρσι ολόκληρη τη σεζόν. Ας μην το υποτιμάμε αυτό το γεγονός.
Ποιοι είναι ως εδώ οι βασικοί: Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Ομάρ και Τσιμίκας στα δύο άκρα της άμυνας. Μιράντα και Βούκοβιτς οι στόπερ. Μπουχαλάκης και Καμαρά στον άξονα. Ο Λάζαρος και ο Ποντένσε στα «φτερά». Ο Φορτούνης με τον Γκερέρο ως οι δύο παίκτες που πατούν περισσότερο από κάθε άλλον στην αντίπαλη περιοχή. Οι δέκα και ο Ανδρέας Γιαννιώτης που ως εδώ δικαίως μοιάζει αδιαπραγμάτευτος μπροστά από την εστία.
Δεν έχουν προκύψει στην τύχη αυτά τα ζευγάρια. Το καταλαβαίνεις κανείς φέρνοντας στο μυαλό του τις πρώτες εικόνες της σεζόν και σίγουρα εκτιμά ακόμη περισσότερο αυτό το πρώτο σχέδιο του προπονητή που ως τώρα κερδίζει τις εντυπώσεις με την δουλειά του.
Να το πάρουμε από τα άκρα: Ο Ομάρ και ο Τσιμίκας είναι κατ εξοχήν επιθετικοί μπακ, που συμπληρώνουν ιδανικά τον τρόπο του Λάζαρου και του Ποντένσε να συγκλίνουν προς τον άξονα και να ανοίγουν… διαδρόμους προσγείωσης στις πτέρυγες. Και τα δύο μπακ του Ολυμπιακού έχουν κάνει όλη την προετοιμασία και δείχνουν σε πάρα πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση σε σημείο που να μοιάζουν ως το πλέον αδιαπραγμάτευτο δίδυμο της ομάδας. Στις μεγάλες κατοχές μπάλας οι Ερυθρόλευκοι δείχνουν να κάνουν επίθεση με 6 ή και 7 ποδοσφαιριστές, έχοντας πάρα πολύ κίνηση στο παιχνίδι τους.
Σημείωση απαραίτητη για τη συνέχεια: Δεν είναι τυχαίο ότι πάνω σε αυτά τα χαρακτηριστικά είναι και οι άλλοι τέσσερις παίκτες γραμμής που… περιμένουν την ευκαιρία τους. Ο Φετφατζίδης αλλά και ο Ναουέλ είναι πλάγιοι που συγκλίνουν, όχι παίκτες γραμμής. Άρα ο Ολυμπιακός αυτό το βάζει αδιαπραγμάτευτα στο τραπέζι ως προαπαιτούμενο για τους wingers. Αντίστοιχα και οι δύο μπακ. Ο Μασούρας και ο Κούτρης. Με πολλές ταχύτητες και ικανότητα επιθετικά. Τέτοιος είναι και ο Βασίλης Τοροσίδης αλλά ο αρχηγός της Εθνικής είναι μια… κατηγορία μόνος του για το ρόστερ των Ερυθρόλευκων. Ή τέλος πάντων σε μια επίλεκτη κατηγορία τριών-τεσσάρων ποδοσφαιριστών που ταιριάζουν με όλα. Ο Τόρο, ο Λάζαρος, ο Τουρέ, ο Φορτούνης.
Πάμε τώρα και στον άξονα που το πράγμα έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον μιας και οι επιλογές που βρίσκονται στην αναμονή είναι ακόμη περισσότερες. Ως εδώ λοιπόν τα δίδυμα είναι Μιράντα-Βούκοβιτς, Μπουχαλάκης-Καμάρα και Φορτούνης-Γκερέρο. Στην άμυνα ο Σέρβος όντας αριστεροπόδαρος, πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι, με εμπειρία αλλά και σαφώς ελαφρύτερος από πέρσι (έχει χάσει μπόλικα κιλά όπως φαίνεται) μοιάζει να είναι το νέο «αφεντικό». Το σκέφτηκε, το δοκίμασε και το πέτυχε ο προπονητής του Ολυμπιακού χαρίζοντας στην ομάδα μια «εσωτερική» μεταγραφή. Το θέμα λοιπόν δεν είναι το αριστερό στόπερ, αλλά ο διπλανός του. Εκεί που διεκδικούν από τον Μιράντα, ο Μεριά, ο Σισέ αλλά και ο Τοροσίδης.
Ο Μεριά έφτασε αργότερα από όλους, αλλά ήδη βρήκε… τρύπα και χώθηκε. Είναι πολύ δυνατός, έχει αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του και μια λεπτομέρεια που αξίζει να την παρατηρήσετε: Παίζει κάθετα στις πρώτες πάσες, έχοντας πολύ καλά ποσοστά στις μεταβιβάσεις του οι οποίες ανοίγουν το επιθετικό τρανζίσιον. Θα ήταν ιδανικό να επιβεβαιωθεί αυτό το στοιχείο. Ιδανικό για τον Φορτούνη ή για την ταχύτητα του Ποντένσε και του Γκερέρο. Ο Τυνήσιος λογικά θα είναι εκείνος που… θα σπάσει πρώτος, την 11άδα του Αυγούστου. Ο Μιράντα είναι έμπειρος, καλός στον αέρα, τον ξέρει ο προπονητής και προφανώς τον εμπιστεύεται. Ο Μεριά όμως δείχνει έτοιμος. Ότι δεν έδειξε ο Σισέ στην προετοιμασία, όταν πέταξε τις ευκαιρίες στα σκουπίδια κάνοντας πάρα πολλά προσωπικά λάθη (θυμηθείτε τα φιλικά με Γκενκ και Αιντχόφεν). Ο Τοροσίδης; Είπαμε, είναι άλλη υπόθεση. Και ήρθε για άλλη υπόθεση. Να παίξει παντού, να βοηθήσει στα αποδυτήρια, να μπαλώσει τρύπες όπου χρειαστεί.
Στη μεσαία γραμμή ο Ανδρέας Μπουχαλάκης δεν έχει τα… γκάζια που πρέπει σαν 6άρι αλλά τα έχει ο Μαντί Καμαρά στο «8» και αυτό τον έκανε σημαντικό σε αυτή το νέο δημιούργημα. Από τη στιγμή που ο Αφρικανός τρέχει για δύο, ο Μπουχαλάκης έχει όλη την άνεση να συνδράμει στον αέρα ανασταλτικά (με μπόι 186 cm), να δείξει ότι επέστρεψε πιο δυνατός έπειτα από την Τσάμπιονσιπ εμπειρία, αλλά κυρίως να κάνει τα… άλλα. Να χωθεί ανάμεσα στους δύο στόπερ και να λειτουργήσει σαν play maker από την πίσω ζώνη, έχοντας μπροστά του την ομάδα. Ότι έκανε ο Ανδρέας Σάμαρης με τον Μίτσελ, ή παλιότερα ο Ορμπάιθ με τον Βαλβέρδε.
Το άλλο δίδυμο που υπάρχει στον άξονα και περιμένει έχει τα στοιχεία… ανάποδα. Πιο 6άρι ο Γκιγιέρμε, 8-10άρι ο Νάτχο. Εδώ τη δύναμη και τα χιλιόμετρα θα τα βάζει ο Βραζιλιάνος και τα υπόλοιπα ο Ισραηλινός. Και οι δύο ήρθαν αργότερα, ενώ Μπουχαλάκης και Καμαρά έκαναν όλη την προετοιμασία. Εξ ου και περιμένουν σε ένα διάστημα βεβαίως που δουλεύουν πολύ στον Ρέντη για να καλύψουν το έδαφος που τους χωρίζει από τους άλλους.
Από την αρχή έκαναν την προετοιμασία και οι Φορτούνης-Γκερέρο που με τη σειρά τους συνεργάζονται πάρα πολύ καλά. Ο Ισπανός έχει κάτι από… Ιντέγιε όπως λένε στον Ρέντη. Ξέρει πάρα πολύ καλά το παιχνίδι χωρίς τη μπάλα. Με τις κινήσεις του από μέσα προς τα έξω χαλά την ισορροπία της αντίπαλης άμυνας και ανοίγει χώρους για τους άλλους που έρχονται από πίσω. Τον Λάζαρο (5 γκολ), τον Φορτούνη (3 γκολ-4 ασίστ), τον Ποντένσε (2 γκολ). Αν προσθέσει κανείς τα 4 γκολ του Γκερέρο καταλαβαίνει πως το καρέ αυτό έχει 14 από τα 17 ήδη! Άντε λοιπόν να τους κάνεις στην άκρη!
https://www.youtube.com/watch?v=91Grvem3c2U&t=32s
Ο Χασάν είναι άλλου τύπου σέντερ φορ από τον Γκερέρο. Καλύτερος με τη μπάλα στα πόδια, πολύ πιο ψηλός, με ικανότητα να γεμίζει την αντίπαλη περιοχή. Θα χρειαστεί σε άλλου τύπου ποδόσφαιρο και είναι βέβαιο ότι θα μοιραστεί με τον Γκερέρο τα λεπτά συμμετοχής στη θέση, ανάλογα και με το φορμάρισμα τα γκολ κλπ. Ο πρόσφατος τραυματισμός του μάλλον του στοίχισε την παρουσία στην 11άδα απέναντι στον ΠΑΣ για παράδειγμα!
ΥΓ. Όπως θα προσέξατε τον Γιάγια Τουρέ δεν τον αναφέραμε πουθενά. Διότι δεν γίνεται να μπει σε αυτή τη συζήτηση. Όταν θα είναι έτοιμος, θα παίξει όπου… θέλει και όπως θέλει. Με όποιον και αν έχει παρτενέρ γύρω του. Το δικό του πακέτο δεν μπαίνει σε αυτή τη συζήτηση. Είτε μιλήσει κανείς για τον box to box Τουρέ, είτε για το 6άρι Τουρέ, είτε για τον στόπερ Τούρε. Είτε ακόμη και για το 10άρι Τουρέ!