Να κάνει υπουργό το Γιώργο Πάντζα

Ο ΑΛΕΞΗΣ πάει να κάνει ρελάνς. Έφαγε τη μπούφλα με τις φωτιές στο Μάτι, αλλά η πολιτική είναι σαν το τσίρκο Μεντράνο. Για ταχυδακτυλουργούς πρόκειται. Που βγάζουν λαγούς από τα καπέλα. Ειδικά ο Αλέξης. Μία που έφερε τους φαντάρους από τη Τουρκία. Άλλη μία, ότι δήθεν βγήκαμε από τα μνημόνια. Τρεις και το λουρί της μάνας ο ανασχηματισμός. Και πάει, για το μεγάλο κόλπο με τις συντάξεις. Και θα ξηγηθεί αύριο στη Θεσσαλονίκη, σαν δεύτερος Τσοβόλας: «Αλέξη δώστα όλα».

ΠΑΡΑ ταύτα, το προβάδισμα στη κούρσα το έχει ο Κυριάκος. Και ξεκάθαρο μάλιστα. Και για να τα λέμε όλα, η Νέα Δημοκρατία, έχει σταθεί τυχερή. Πολύ τυχερή. Σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ που κινδύνευσε ακόμα και με εξαφάνιση. Η γκίνια του ΠΑΣΟΚ, ήταν τριπλή. Δεν ήταν μόνο το μνημόνιο του Γιωργάκη. Ταυτόχρονα, έπεσε στη κέντα του Βενιζέλου και στη ρέντα του Τσίπρα.

Ο Βενιζέλος είναι ο πλέον αντιπαθής πολιτικός από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν. Κατάφερε να ξεπεράσει και τον Μητσοτακη. Ταυτόχρονα στο χώρο της δήθεν αριστεράς, ξεπετάχτηκε ο Αλέξης. Καθαρόαιμο άλογο, που δεν κρατιόταν με τίποτα. Οι δήθεν δημοκράτες και δήθεν αριστεροί ψηφοφόροι, βρήκαν αμέσως εναλλακτική. Βρήκαν τη διάδοχη κατάσταση. Όπως και όλος αυτός ο συρφετός, των κρατικοδίαιτων λαμόγιων, συνδικαλιστών κλπ,κλπ. Και πάλι καλά, που το ΠΑΣΟΚ κατάφερε, να επιβιώσει και δεν έσβησε από το χάρτη.

Η Νεα Δημοκρατία, από τη πλευρά της, δεν είχε ποτέ κάποιον σπουδαίο. Κανείς από Καραμανλή, Σαμαρά και Βαγγέλα Μειμαράκη, δεν ήτανε φερστ κλας.
Ταυτόχρονα όμως, δεν βγήκε από δεξιά κάποιο καινούργιο φυντάνι. Το παραμύθι με τον Καρατζαφερη και τα σούργελα του Λάος, κάποια στιγμή. τελείωσε. Όπως έχει ξεφτίσει πλέον και το παραμύθι του Καμμένου με τα παρατράγουδα των ΑΝΕΛ.

Περίπτωση Τσίπρα δηλαδή, δεν ξεπετάχτηκε στο εσωτερικό της αποκαλούμενης, δεξιάς πολυκατοικίας. Γι αυτό και άντεξε η Νέα Δημοκρατία και κατάφερε να επιβιώσει σαν μαγαζί. Έχοντας μάλιστα τον Αλέξη , απέναντί τους. Τον Μεσι της πολιτικής. Και χωρίς να έχουνε αυτοί τον Ρονάλντο. Αν κάποιος κόβει τον Κυριάκο γιά Κριστιάν , πάσο.

Η πολιτική δεν είναι ποδόσφαιρο. Να βάλεις, το χέρι στη τσέπη και να κάνεις μεταγραφές. Μ αυτούς που έχεις, μ αυτούς θα πορευτείς. Έχει να κερδίσει κάτι η Νέα Δημοκρατία, από τον Ψαριανό κι τον Αμυρά, που τη κάνανε λος πούλος από το Ποτάμι; Έχουνε προσωπικούς ψηφοφόρους που τους ακολουθάνε από το ένα κόμμα στο άλλο; Άντε πέντε-έξι στενούς συγγενείς και κανά-δυό καλούς φίλους. Ο Ψαριανός κι ο Αμυράς θα κερδίσουνε. Τη βουλευτική έδρα. Η μήπως θα σταματήσουν τη κατηφόρα του Σύριζα, οι μεταγραφές της Παπακώστα και της Μαριλίζας; Γελάει ο κόσμος.

ΤΑ πράγματα είναι απλά. Ούτε ιδεολογίες υπάρχουνε πλέον, ούτε προγράμματα. Όλοι το πρόγραμμα του Μνημονίου, είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν. Από τη στιγμή που όλοι είναι ίδιοι, εύλογα ο ψηφοφόρος, πήγε στον πιο ωραίο, στον πιό μπανικο, στον άφθαρτο.

Στον Αλέξη. Την άσχημη γκόμενα θα προσπαθήσεις να φλερτάρεις ,η τη χαριτωμένη; Η απάντηση είναι προφανής. Αυτό ισχύει και στη πολιτική. Καλλιστεία γίνονται κάθε φορά. Δεν γίνονται εκλογές.

Γι αυτό και κυβερνάει (και μεταφορικά και στη κυριολεξία) με τα ψέμματα, ο δήθεν αριστερός Τσιπρας. Τη πρώτη φορά αριστερά, κάνει υπουργό τον Χαικάλη. Τη δεύτερη φορά αριστερά, τη Θεοδωρα Τζάκρη. Τώρα στον ανασχηματισμό τη Κατερίνα Νοτοπούλου. Τι παραπάνω να κάνει, για να δείξει, ότι το έχει ρίξει στη τρελή; Ότι κάνει χαβαλέ και καλαμπούρι; Να κάνει υπουργό τον Γιώργο Παντζα; Μπορεί, κάποια στιγμή να το κάνει κι αυτό.

Στη μουσική επιλογή, John Lee Hooker & Canned Heat- Boogie Chillen No 2

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…