Να σκέφτονται την κορυφή μέρα νύχτα

Η εποχή Παϊρόζ Πιεμπονγκσάντ είναι προ των πυλών. Στο ταμείο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός αναμένεται σύντομα, αλλά και σταδιακά στο μέλλον να μπουν μερικά εκατομμύρια ευρώ.

Γι’ αρχή, όπως είναι γνωστό, ο Ταϊλανδός, ο Ρέστης και όποια εταιρία είναι μαζί τους, θα βάλουν δέκα εκατ. και βλέπουμε. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να προκαλεί αισιοδοξία. Την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός δίνει το δεύτερό του παιχνίδι στο πρωτάθλημα. Μετά τη νίκη στην Ξάνθη που έφτιαξε τον κόσμο, υποδέχεται το απόγευμα του Σαββάτου τη Λαμία στο ΟΑΚΑ. Και φυσικά δεν σκέφτεται κανείς άλλο αποτέλεσμα πλην της νίκης, προκειμένου να σβήσει νωρίς και το -6.

Μετά τη νίκη στην Ξάνθη, βέβαια, αλλά κι ενώ βρίσκεται στην Αθήνα ο νέος επενδυτής, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να αναζητεί έναν επιθετικό. Πλέον, μόνο ελεύθερο μπορεί να πάρει. Αυτή η κατάσταση δεν συνάδει φυσικά με τα εκατομμύρια που όλοι περιμένουν. Είναι μία ερώτηση που θα πρέπει να απαντηθεί, γιατί ενώ έδειχνε τόσο σίγουρη και… δεμένη από όλες τις πλευρές, η συμφωνία Αλαφούζου-Πιεμπονγκσάντ, δεν δόθηκε νωρίτερα ένα μικρό ποσό για να έχει το «τριφύλλι» έναν αξιόπιστο φορ στη σύνθεσή του. Καταλαβαίνουμε ότι όταν δεν είναι κάτι δικό σου δεν είναι και το απλό να βάζεις χρήματα.

Αλλά είπαμε. Όλο το προηγούμενο διάστημα δεν φαινόταν κάτι ικανό για να χαλάσει το deal. Οπότε θα έπρεπε ο Ταϊλανδός να βοηθήσει κάπως την ομάδα. Να προστατεύσει τη δική του επένδυση. Σε κάθε περίπτωση τα εκατομμύρια που θα έρθουν δεν τα είχε ο Παναθηναϊκός στο ταμείο του. Οπότε δεν χρειάζονται στο εξής πολλές μουρμούρες και γκρίνιες.

Ο Πιεμπονγκσάντ κι όσοι είναι δίπλα του θα κριθούν από τον κόσμο στη συνέχεια. Θα είναι λάθος και ανέντιμο από την πρώτη στιγμή να υπάρχει μιζέρια. Εκτός κι αν δώσει δικαιώματα με το να μην βάζει χρήματα που εξαρχής είχε υποσχεθεί. Ο σύλλογος πρωτίστως θα πρέπει να βρει την ηρεμία του. Έχει περάσει από σαράντα κύματα και οφείλει να βγει στη στεριά.

Αγωνιστικά η ομάδα δίνει σήμερα ένα κομβικό παιχνίδι. Μοιάζει υποχρέωση η νίκη κι όταν κάτι αποτελεί υποχρέωση, η πίεση αυξάνεται. Ο κόσμος που θα θελήσει να βρεθεί στο γήπεδο πρέπει να στηρίξει με κάθε τρόπο τα παιδιά και το προπονητικό τιμ. Δεν θα βοηθήσουν ούτε συνθήματα για τη διοίκηση, ούτε ενδεχομένως αντιδράσεις για τον νέο επενδυτή. Έρχεται κάποιος και μάλιστα ξένος να βάλει τα χρήματά του στον σύλλογο και οφείλουν όλοι να τον αντιμετωπίσουν αναλόγως. Να του δώσουν πίστωση χρόνου.

Είναι επίσης κατανοητό πολλοί να μην θέλουν τον Ρέστη στην ομάδα. Επειδή έχει δηλώσει δημοσίως ότι είναι φίλος του Ολυμπιακού. Τους καταλαβαίνω απολύτως. Αλλά στο ποδόσφαιρο και γενικά στη ζωή, οι πράξεις μιλούν. Αγωνίστηκαν στην ομάδα με επιτυχία πολλοί παίκτες που μικροί υποστήριζαν άλλη ομάδα. Πρόσφεραν. Με τον Νταμπίζα για παράδειγμα, όλοι ξέρουν τι είχε γίνει στην πρώτη του θητεία. Με το έργο του, τα καλά του και τα στραβά του, έπεισε τον κόσμο ότι προσπαθεί για το καλύτερο. Κι επέστρεψε με τον Αλαφούζο να είναι κόκκινο πανί, χωρίς να κουνηθεί φύλλο.

Αυτό, λοιπόν, είναι το πρώτο ζητούμενο. Αγωνιστικά, διοικητικά, στην εξέδρα, να βρει ο Παναθηναϊκός την ηρεμία του. Τα επόμενα βήματα είναι απλά να τα λες, όμως, είναι δύσκολο να τα κάνεις. Θα πρέπει τα χρήματα που θα μπουν να μην σπαταληθούν, αλλά να γίνει σωστή κατανομή τους. Σε χρέη, ενίσχυση της ομάδας, στο προπονητικό, ενδεχομένως και για γήπεδο. Το τελευταίο φυσικά είναι μεγάλη κουβέντα και με τον Γιαννακόπουλο πλέον αφεντικό στον Ερασιτέχνη.

Θα χρειαστεί επίσης οργάνωση, να γίνει δυνατός ο Παναθηναϊκός στο εμπορικό κομμάτι (οι χορηγίες, όχι οι κρατικές, είναι άγνωστη λέξη), να αρχίσουν να τον σέβονται στα θεσμικά όργανα. Μα πάνω απ’ όλα αυτά απαιτούν την κατάλληλη στελέχωση… Όσοι έρθουν στην ΠΑΕ να έχουν στο μυαλό τους μόνο ένα πράγμα. Πως θα γίνει ο Παναθηναϊκός ανταγωνιστικός. Να έχουν κοινό στόχο την κορυφή κι όχι τη θέση τους. Την κορυφή και τίποτα λιγότερο να σκέφτονται μέρα νύχτα. Κι όχι το δημοσιοϋπαλληλίκι.

ΥΓ.: Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πολλές παθογένειες και η ποιότητά του είναι κακή. Δεν θα γίνουμε ποτέ Πρέμιερ, Μπουντεσλίγκα, Πριμέρα… Έχουμε, όμως, τρεις δυνατές ομάδες. Ο οπαδός θεωρεί τη δική του φαβορί. Πόσο θετικό θα ήταν έστω και γι’ αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο ένας δυνατός Παναθηναϊκός.

ΥΓ.1: Ο Πιεμπονγκσάντ εφόσον μιλήσει στο ματς με τη Λαμία ή στη διάρκεια της εβδομάδας προσωπικά θεωρώ ότι καλό θα είναι το εξής. Πρώτον, να είναι ειλικρινής και δεύτερον να μην δώσει υποσχέσεις. Ας αποφύγει τα μεγάλα λόγια. Οι πράξεις έχουν σημασία.

ΥΓ.2: Εδώ που το έφτασε ο Παναθηναϊκός το θέμα του φορ, κάθε επιλογή θα είναι το απόλυτο ρίσκο. Στο γήπεδο κρίνονται όλοι. Απλώς δεν βοηθήθηκαν καθόλου οι Νταμπίζας, Δώνης στη μία και μοναδική μεταγραφή άνω των 23 ετών που είχε δικαίωμα ο Παναθηναϊκός.

MUST READ

Παίζοντας με την φωτιά (vol 7)

ΥΓ.3: Η απαισιοδοξία όσων μιλούσαν για υποβιβασμό μας τελείωσε στην Ξάνθη. Το θέμα είναι όλοι να βάλουν στο μυαλό τους, παίκτες, τεχνικό τιμ, στελέχη, νέοι επενδυτές ότι στόχος είναι ένας. Να βγει η ομάδα στην Ευρώπη και να εξαλείψει την ποινή. .