Φοβάμαι και ανησυχώ

Φοβάμαι και ανησυχώ. Ότι θα υπάρξει κόσμος που αύριο το απόγευμα θα πάει τελευταία στιγμή στο Καυτανζόγλειο. Ότι δεν γνωρίζει την ύπαρξη μόνο τεσσάρων εκδοτηρίων στο στάδιο και θα μπει στην ουρά για να πάρει εισιτήριο. Κι ότι αυτό μπορεί στο τέλος να του κοστίσει μια καθυστερημένη είσοδο στην κερκίδα και την απώλεια ενός μέρους του αγώνα. Μα κυρίως του ορεκτικού, αυτού που θα δείξει ότι το μενού θα είναι πολύ ωραίο.

Της ώρας δηλαδή που, μερικά λεπτά πριν από τη σέντρα, το Καυτανζόγλειο θα «σηκωθεί». Και όλοι όρθιοι θα υποδεχτούν την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στη Λαμία. Αλλά ήταν για λίγους, για όσους ήταν εκεί. Οι υπόλοιποι πήραμε γεύση από τηλεοράσεως.

Η επίσημη τελετή λήξης των χρόνων της υπομονής και της αποκατάστασης της κανονικότητας θα λάβει χώρα αύριο το απόγευμα, στο μεγαλύτερο σε χωρητικότητα γήπεδο στη Βόρειο Ελλάδα.

Όσοι λοιπόν προλαβαίνετε, πάτε από το Χαριλάου. Σήμερα αλλά και αύριο από το πρωί μέχρι το μεσημέρι, η μπουτίκ της ΠΑΕ θα είναι ανοιχτή για να σας εξυπηρετήσει και να μη ρισκάρετε την πιο ωραία εικόνα του αγώνα, την πρώτη.

Στα αγωνιστικά, ενόψει ΑΕΛ, λίγα πράγματα έχω να πω: Ο Ερέρα δούλεψε μια βδομάδα ακόμη και στο αγωνιστικό και στο ψυχολογικό κομμάτι της προετοιμασίας. Ξεκίνησε στα Τρία Πέντε Πηγάδια και το Μπόσενχοοφτ με το «δεν είμαστε καλοί, δώστε τα πάντα για να γίνουμε» και συνεχίζει, προσθέτοντας δυο λέξεις: «Δεν είμαστε όσο καλοί μπορούμε, δώστε τα πάντα για να γίνουμε».

Θα δούμε αύριο αν καταφέρει τον πιο σημαντικό συνδυασμό: Να κρατήσει το μάτι που γυαλίζει, να προσθέσει ένα δυο πραγματάκια ακόμη στο παιχνίδι και να έχει βουλώσει τα αυτιά των παικτών του στα σχόλια που ακολούθησαν το… «Ωχ! Τι μπάλα παίζουν αυτοί;», έτσι όπως έριξαν την αυλαία της πρώτης αγωνιστικής οι παίκτες του.

Η ΑΕΛ είναι καλύτερη της Λαμίας. Και πιο δουλεμένη. Θα πιέσει στο κέντρο για να κόψει την εύκολη πάσα στους εξτρέμ και θα τους ντουμπλάρει κάθε φορά που θα περάσει η μπάλα.
Θα ψάξει κατοχές πάνω στη μετάβαση του Άρη στην επίθεση για να τον βρει ανοργάνωτο, μήπως και βγάλει αντεπιθέσεις με αριθμητικό πλεονέκτημα.

Και δεν πρέπει να την υποτιμήσει ο Άρης, όπως και κανέναν αντίπαλο, κατά τον ίδιο τρόπο που δεν πρέπει να υπερεκτιμήσει και τις δυνατότητες κανενός.

Η χρονιά μόλις ξεκίνησε και δείχνει από νωρίς ότι αποτελεί ευκαιρία για το κλαμπ. Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, συμφωνούμε φαντάζομαι ότι μόνο καλύτερος μπορεί να γίνεται, αρκεί στο γήπεδο, η δουλειά κάθε εβδομάδα να συνεχίζεται με τα πόδια όλων καρφωμένα στο έδαφος.

Ο Άρης είναι μόλις στο ξεκίνημα αυτού που έχει να παρουσιάσει στο Πανελλήνιο μα κυρίως στο κοινό του, για να το ανταμείψει για την αντοχή του, στα χρόνια της υπομονής. Και φιλοδοξεί αύριο να επιστρατεύσει… την επανάληψη, «μήτηρ μαθήσεως» που λένε. Για να το εμπεδώσουν όλοι.