Βαγγέλης Μαρινάκης: Το πε και το κανε

Έκανε ακριβώς όπως το ανακοίνωσε. Άλλαξε τα πάντα. Τα πρόσωπα, τη νοοτροπία, τη φιλοσοφία. Αληθινή επανεκκίνηση. Και ποδοσφαιρικά. Με μια ροή που όταν όλα τα κομμάτια μπήκαν στη θέση τους, σχημάτισαν μια ομάδα. Μια κανονική ομάδα έτοιμη να διεκδικήσει εκ νέου τον ρόλο της και τον… προορισμό της.

Με νέο προπονητή, με αποδυτήρια που η επίσημη γλώσσα τους έγιναν ξανά τα ελληνικά. Με ρόστερ που μοιάζει σωστά χωρισμένο σε φτασμένους άντρες και νεαρούς έτοιμους για το παραπάνω. Ήταν 17 τα νέα πρόσωπα, έγιναν 19 με όσα συνέβησαν πριν από λίγες ώρες. Όλοι νιώθουν πως ο σωστός αριθμός είναι το «20» και εκείνο το… νέο που θα απογειώσει το κέφι και τη διάθεση των οπαδών σε επίπεδα… αεροδρομίου! Ναι, εκείνο που όλοι καταλαβαίνουν.

Δεν ήταν απλό αυτό που έκανε ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη. Πόσω δε μάλλον αν συνυπολογίσει κανείς πως ήδη οι Ερυθρόλευκοι πέτυχαν ανέτοιμοι τον πρώτο αγωνιστικό στόχο της σεζόν, την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.

Ποια ήταν τα σημεία κλειδιά; Ουσιαστικά το εξής ένα. Η διάθεση του αφεντικού να κάνει ακριβώς ότι είχε ξανακάνει το καλοκαίρι του 2010. Το καλοκαίρι που άλλαξε τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου στην 10ετία που διανύουμε.

Η διαδρομή ατελείωτη:

Αποχαιρέτησε τον Γκαρθία πριν το τέλος της σεζόν, και έφερε στην Ελλάδα τον Πέδρο Μαρτίνς  σε ένα χρονικό σημείο που μπορούσε να αξιολογήσει τι υπήρχε αλλά και να αντιληφθεί τι χρειάζονταν. Τον Μαρτίνς που ο Ολυμπιακός τον «κυνηγούσε» σχεδόν έναν χρόνο για να τον καθίσει στον πάγκο του, έχοντας τσεκάρει από πολλές και αξιόπιστες πηγές το επίπεδο των ικανοτήτων του.

Ο Πορτογάλος άρχισε να δουλεύει και να ξεμπλέκει σταδιακά την κατάσταση μέσα από καμία 50αρία διαθέσιμα συμβόλαια, όσο η διοίκηση έχοντας ξεκινήσει να… σαρώνει την ελληνική αγορά. Ο Λάζαρος, ο Γιαννιώτης, ο Φετφατζίδης, ο Μασούρας ήρθαν μαζί με την απόφαση για δεύτερες ευκαιρίες εντός και εκτός. Για παίκτες όπως ο Ομάρ και ο Βούκοβιτς αλλά και για άλλους όπως ο Τσιμίκας και ο Μπουχαλάκης.

Ο Μαρτίνς προχωρούσε την προετοιμασία και από την Αθήνα το σχέδιο ενίσχυσης. Ο ελεύθερος Γκερέρο, έπειτα το μπαμ με τον Ποντένσε. Ο Μεριά του Μουντιάλ, ο Γκιγιέρμε με τον Νάτχο, ο Χασάν με τον Μιράντα που είχε δουλέψει μαζί τους ο προπονητής. Αργότερα ο Τοροσίδης. Δεν υπάρχει θέση στο γήπεδο που να μην άλλαξε ο Ολυμπιακός. Ο Φορτούνης με τον Ομάρ έμειναν να θυμίζουν το περσινό στην πρώτη γραμμή.

Παράλληλα οι Ερυθρόλευκοι ξέμπλεξαν από μια σειρά δύσκολες υποθέσεις με βαριά συμβόλαια. Ο Οτζίτζα, ο Μάριν, ο Σεμπά, ο Ένγκελς, ο Ρομαό, εκείνος ο απίθανος Εμενίκε κλπ. Όλα αυτά μαζί δεν έμοιαζε φυσιολογικό ότι θα γίνουν.

Έγιναν όμως. Και έγιναν φέρνοντας στο προσκήνιο κάτι που προκαλεί γενικώς. Να το παρακολουθήσεις με προσοχή να εξελίσσεται σε αυτή τη νέα αγωνιστική περίοδο. Έγιναν ο νέος Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ένα σύνολο που σίγουρα θέλει χρόνο, αλλά που ήδη είναι ένας πρώτης τάξεως λόγος για να βολτάρεις την Κυριακή, ως το γήπεδο Καραϊσκάκης. Μια ομάδα που δείχνει ικανή να ξαναπαίξει σαν Ολυμπιακός.

Αυτό που από ένα σημείο και έπειτα δεν μπορούσε να κάνει η… προηγούμενη!