Μια μέρα στη δουλειά

Άρεσε ο Άρης στην πρεμιέρα. Γράφουν και μιλούν γι αυτόν παντού. Το κλαμπ μπήκε στα πρωτοσέλιδα, στα δελτία των ειδήσεων, κατέγραψε σημαντική επίδοση στην καταμέτρηση της τηλεθέασης.

Προφανώς και με χαροποιεί το γεγονός, αν και δεν συνιστά κάτι ιδιαίτερο. Τέσσερα χρόνια μετά, επέστρεψε η κανονικότητα στο κλαμπ. Μια μέρα στη δουλειά. That’s all.

Μπορώ να καταλάβω τη χαρά και τον ενθουσιασμό όσων πληγώθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν στο διάστημα αυτό. Και περίμεναν την επιβεβαίωση της αίσθησης της δημιουργίας μιας ομάδας που θα μπορούσε να σηκώσει τη φανέλα και τις απαιτήσεις του συλλόγου.

Ορισμένοι φίλοι, σχολιάζουν ή για να ακριβολογώ καυτηριάζουν την… “ανακάλυψη” του Άρη. “Σαν να ξεχάσανε -ή και χειρότερα- να μην αναγνωρίζανε τη δυναμική της ομάδας κάνουν ορισμένοι”, λένε.

Δεν έχω πολλά να πω γι αυτό, εκτός από το ότι εύχομαι να συνεχίσει η ομάδα να δίνει τέτοιες αφορμές όλη τη χρονιά, κάθε ευκαιρία για προβολή, κάθε δυνατότητα για να αναδειχθεί η προσπάθεια είναι στη θετική κατεύθυνση και ο σύλλογος όχι μόνον την χρειάζεται, αλλά πρέπει να φροντίσει και να την αξιοποιήσει.

Ο Μπρούνο Γκάμα με την ποιότητά του, ο Ματέο Γκαρσία με το συνδυασμό ταλέντου και πάθους, ο Μιτζέν Μπάσα με την κατάθεση της πείρας του, ξεχώρισαν και συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής.

Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω άλλες παραμέτρους που προσωπικά κέρδισαν την προσοχή μου: Την συνέπεια στην τήρηση του πλάνου και την επιμονή στο παιχνίδι με τη μπάλα κάτω, κυρίως με κοντινές μεταβιβάσεις, σε ένα τερέν που έκανε πιο εύκολη την ψηλή και μακρινή μπάλα.
Τη συνέπεια στην προσπάθεια της ανάκτησης της κατοχής: Στο 89ο λεπτό, με το σκορ 0-3, τρεις παίκτες κυνηγούν και κερδίζουν μια χαμένη μπάλα.

Την είσοδο στο ματς σαν αλλαγή, ποδοσφαιριστή που ήρθε σαν πρώτο όνομα στο κλαμπ, ο οποίος έπαιξε “στα κόκκινα”.

Μα πολύ περισσότερο; Την ατάκα του προπονητή “είδα καλές και κακές στιγμές, πρέπει να δουλέψουμε τις αδυναμίες μας”, πριν σταθεί στη χαρά για τη νίκη και την ικανοποίηση που έδωσε στο κοινό της. Ο Ερέρα είναι πολύ έμπειρος για να “χάσει το μυαλό του” από μια νίκη, έστω κι αν αυτή ενθουσίασε το κοινό της ομάδας του και έκανε και την υπόλοιπη “αγορά” να στρέψει στην ομάδα του το ενδιαφέρον της.

Και έχει πράγματα να βελτιώσει, πολλά μάλιστα. Θα έχει το χρόνο, μετά το ματς της Κυριακής να δουλέψει για δυο εβδομάδες, να ενσωματώσει και τα δυο τελευταία μεταγραφικά αποκτήματα και στα μέσα του Σεπτέμβρη, να παρουσιάσει ένα σύνολο πιο κοντά σε αυτό που, μια των ημερών, θα αποκαλεί “ομάδα του”.

Ως τότε, η δουλειά είναι μία: Προσγείωση και προετοιμασία για το ματς της Κυριακής με την ΑΕΛ, που πήρε 0-0 το φιλικό προ 20ημέρου και έδειξε ότι έχει δυνατότητες. Με δυο νίκες σε δύο ματς, όλα θα είναι πιο εύκολα.