Παναθηναϊκός : Ξύπνησε τον κόσμο, τώρα να γίνει ένα μαζί του

Μου περιέγραψε το περιστατικό ένας φίλος κι αποδεικνύει πολλά. Συγκεντρωμένοι μερικοί φίλοι του Παναθηναϊκού το απόγευμα της Κυριακής είχαν ανοιχτή την τηλεόραση την ώρα που ξεκινούσε η αναμέτρηση με την Ξάνθη.

Στο σβηστό… Χωρίς φωνή για να κάνουν τη δουλειά τους, να πουν τα δικά τους, να περάσουν 1-2 ώρες ξένοιαστα με τάβλι, χαρτάκι… Αλλά η τηλεόραση ανοιχτή να δείχνει Παναθηναϊκό. Η καψούρα, όσο και να έχει αποδυναμωθεί ο σύλλογος, όσο κι αν έχει ξενερώσει κάποιος, δεν ξεπερνιέται. Αρχίζει το ματς, κλεφτές ματιές. Ξαφνικά βλέπουν ότι κάτι κινείται. Δύο ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο ανασηκώνονται οι περισσότεροι μήπως και μπει γκολ. Τίποτα.

Αλλά στην άμυνα ο Παναθηναϊκός κρατάει καλά. Για την ακρίβεια είναι άνετος. Ούτε έχει απειληθεί, ούτε έχει δώσει δικαιώματα. Αυτός είναι το αφεντικό με κατοχή 60%-40% υπέρ του σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Τι κι αν είχε αρκετά νέα παιδιά στην ενδεκάδα, τι κι αν δεν είχε την ποιότητα που θα ήθελε ο κάθε οπαδός. Μέσα στην Ξάνθη, που παραδοσιακά είναι από τις πλέον δυσκολοκατάβλητες ομάδες, μία ομάδα που κανείς δεν της έδινε σημασία είχε τον έλεγχο.

Τελειώνει το ημίχρονο και όταν βγαίνουν οι ομάδες για τη σέντρα λέει ο πρώτος «να βάλουμε φωνή να ακούμε την Πανάθα». Είχαν ψηθεί στο πρώτο ημίχρονο. Βλέπουν με μεγαλύτερη αγωνία το δεύτερο ημίχρονο. Κι όταν καταλήγει η οβίδα του Μπουζούκη στα δίχτυα πανηγυρισμοί. Λες και επρόκειτο για ένα ματς σπουδαίας σημασίας. Ναι, αυτά τα παιδιά έψησαν τον κόσμο με τη διάθεση, το ταλέντο, τη μαχητικότητα, τον τσαμπουκά τους. Μέχρι το τέλος του αγώνα όλοι ήταν καρφωμένοι στην τηλεόραση. Η απάθεια των πρώτων λεπτών είχε δώσει τη σκυτάλη στην αγάπη.

Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν είναι ό,τι ακριβώς ονειρεύεται ο κόσμος του, αλλά πλησιάζει σε ορισμένα συστατικά που κάνουν το βλέμμα να στραφεί πάνω του. Έχει μαχητική ψυχή και φιλότιμο. Και ορισμένοι παίκτες έχουν και ταλέντο. Είναι στοιχεία που ακόμα συγκινούν όσους λατρεύουν το ποδόσφαιρο και είναι λίγο πιο ρομαντικοί.

Στην Ελλάδα, όμως, γρήγορα από την απαξίωση πηγαίνουμε στον ενθουσιασμό και το αντίστροφο. Αυτό το γνωρίζει ο Γιώργος Δώνης. Έκανε τον κόσμο να ενδιαφερθεί η νίκη στην Ξάνθη. Αλλά όταν είσαι στον Παναθηναϊκό μία νίκη ίσον καμία… Όπως εύκολα οι οπαδοί ταρακουνήθηκαν και είπαν –φαντάζομαι- οι περισσότεροι «στοπ η μιζέρια, αυτή η ομάδα θέλει στήριξη ανεξάρτητα προσώπων στη διοίκηση», τόσο εύκολα μπορεί πάλι να σου γυρίσουν την πλάτη.

Για τον 49χρονο τεχνικό και τους συνεργάτες του, τον Νίκο Νταμπίζα, τον Δημήτρη Σαραβάκο, τους ανθρώπους που βιώνουν την καθημερινότητα στον Παναθηναϊκό, ο σαββατιάτικος αγώνας με τη Λαμία είναι ίσως πιο δύσκολος απ’ αυτόν με την Ξάνθη. Θα ήταν ούτως ή άλλος δύσκολος όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα στην ακριτική πόλη. Τώρα από το -6, το «τριφύλλι» πήγε στο -3 κι έχει την ευκαιρία να σβήσει την ποινή στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Αυτό προκαλεί επίσης άγχος. Προσμονή. Υποχρέωση. Και η υποχρέωση καμιά φορά δεν βγαίνει σε καλό. Η ομάδα της Φθιώτιδας λύγισε μπροστά στην ποιότητα του Άρη. Έρχεται στο ΟΑΚΑ με το 0-3 στην πλάτη και είναι δεδομένα από τα αδύναμα σύνολα στο πρωτάθλημα. Ας είναι νωρίς.

Στην Ξάνθη δεν θα σου έλεγε κανείς τίποτα αν ερχόσουν ισόπαλος ή έπαιζες καλά και δεχόσουν ένα γκολ σε μία κακή στιγμή. Τα έχει αυτά η μπάλα. Έχουν δεχθεί στην πρόσφατη ιστορία τρία και τέσσερα γκολ στην Ξάνθη καλύτερα ρόστερ του Παναθηναϊκού. Μετά τη νίκη, ωστόσο και με τη Λαμία εντός, έστω και στο πιο κρύο, σε σχέση με τη Λεωφόρο, ΟΑΚΑ όλοι τώρα λένε το εξής: «Δεν νοείται να μην νικήσεις». Αυτό για τον Μπουζούκη, τον Χατζηγιοβάνη, τον Πούγγουρα, παιδιά που δεν έχουν μεγάλη εμπειρία δεν γνωρίζει κανείς πως θα λειτουργήσει. Το άγχος θα είναι δημιουργικό ή θα τους λυγίσει, αν το ματς δεν κυλήσει όπως θα ήθελαν;

Η διάρκεια, λοιπόν, είναι το ζητούμενο. Ο Δώνης δήλωσε μετά την Ξάνθη ότι η ομάδα έδωσε ένα ερέθισμα. Ο κόσμος νοερά είναι κοντά. Το θέμα είναι να γίνει ένα με αυτό το συγκρότημα. Να βρεθεί δίπλα του, όσο κι αν διαφωνεί κάποιος με τον Αλαφούζο, την επιλογή του ΟΑΚΑ, τον Παϊρόζ. Στο καρεκλάκι της θύρας που θα βρίσκεται θ’ αντικρίζει τη φανέλα με το «τριφύλλι». Αυτό είναι αρκετό. Τα υπόλοιπα πρέπει για 90 λεπτά να μείνουν στην άκρη.

Μία νίκη θα δώσει ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση. Ένα άτυχο αποτέλεσμα θα προσγειώσει παίκτες και οπαδούς. Ανώμαλα είναι η αλήθεια. Μπορεί ένα αρνητικό αποτέλεσμα να έρθει στη συνέχεια. Τότε θα παίξει ρόλο η διαχείρισή του. Εκεί ξεχωρίζουν, άλλωστε, οι μεγάλες ομάδες και οι σπουδαίοι παίκτες. Από το πόσο εύκολα και γρήγορα σηκώνονται όταν πέσουν…