Ενα σωρό πρωταγωνιστές (θετικοί και αρνητικοί) με το ξεκίνημα του πιο άγριου (λόγω ανταγωνισμού σε κορυφή και ουρά, μεταξύ άλλων) πρωταθλήματος εδώ και πολλά χρόνια...
Εντυπωσιακότατη (και με επιβλητικό σκορ) η επανεμφάνιση του Αρη στα σαλόνια μετά από τόσα χρόνια! Εκανε φύλλο και φτερό τη Λαμία ξεπερνώντας και τον υπερβολικά βαρύ αγωνιστικό χώρο, που φανερά δεν ευνοούσε τους (πιο) ποιοτικούς παίκτες του, οι οποίοι αρέσκονται να παίζουν με την μπάλα κάτω! Εξαιρετικά θετικό δείγμα και ελπιδοφόρο ήταν αυτή η εμφατική επιστροφή των κιτρινόμαυρων της Θεσσαλονίκης! Βάλανε το κερασάκι στην τούρτα της πρεμιέρας…
Πέραν των όσων έγιναν το Σάββατο και πρόλαβα να σχολιάσω, δόξα τω θεώ πρωταγωνιστές (αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά) προέκυψαν και στα κυριακάτικα ματς: Τα πιτσιρίκια του Δώνη (προεξάρχοντος του Μπουζούκη) προσέφεραν συναισθήματα πρωτόγνωρα ακόμα και σε μη οπαδούς του Παναθηναϊκού, στο Καραϊσκάκη το ζευγάρι Λάζαρος – Καμαρά (τι αποκάλυψη κι αυτός!) εξαργυρώνει σε κάθε ματς τα ποσά που δαπανούνται, ενώ στη Νέα Σμύρνη ο Χουάν Ανχελ Νέϊρα ανάγκασε πολλούς να ψάχνουν στο διαδίκτυο το (αν και Αργεντίνος) πλούσιο μεξικάνικο παρελθόν του…
Βάλτε στην απέναντι ζυγαριά (μετά τον Κουτσιαύτη) και τους Σιδηρόπουλο -τι πέναλτι και κόκκινες δεν έδωσε!-, Κουμπαράκη κι έχουμε στο πιάτο το ορεκτικό της νέας σεζόν. Του πιο άγριου πρωταθλήματος εδώ και πολλά χρόνια (λόγω διεκδικητών και πολλών που θα υποβιβαστούν το λέω, μεταξύ άλλων)…
ΥΓ.1: Η Εφέσεων ξηλώθηκε ολόκληρη! Ουδείς εκ των πέντε περσινών (προεδρεύοντος του Σκουτέρη) ψηφίστηκαν για να ανανεώσουν, η πρωτοβάθμια πειθαρχική έγινε… αναπληρωματική (και οι πέντε δεν είναι στο νέο τακτικό όργανο), ενώ από την «Δεοντολογίας» επιβίωσε μόνο η πρόεδρός της…
ΥΓ.2: Δεκαέξι χρόνια εκεί, δεκαέξι χρόνια ένας από τους πιο βασικούς λόγους για να ξημερώνεσαι να δεις (και) Σπερς στο ΝΒΑ. Αποσύρεται και πέραν της θλίψης διαπιστώνεις ότι μεγαλώνουμε ασταμάτητα! Μανού σ’ ευχαριστώ…
Ασύγκριτος Ελ Κααμπί: Σπάει όλα τα κοντέρ στο σκοράρισμα – Τα αδιανόητα νούμερά του (vids)
ΥΓ.3: Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έρθει η ώρα να γράψω κάτι τέτοιο, αλλά η φετινή Τότεναμ είναι η πιο ώριμη από ποτέ για να διεκδικήσει ώστε να κατακτήσει (όχι στα λόγια, στο χορτάρι) την Πρέμιερ! Πέραν όλων των υπολοίπων (δουλειά του Ποκετίνο, ποιότητα, συνοχή κλπ.), απέκτησαν -φαίνεται- και εκείνη την αύρα της αυτοπεποίθησης από την τρελή πορεία στο Μουντιάλ. Κι αυτό ούτε αγοράζεται, ούτε μαθαίνεται! Ερχεται ή δεν έρχεται -απλώς- η ευλογημένη στιγμή που συμβαίνει…