ΠΑΟΚ : Κάναμε περίπατο με Αστέρα, πάμε για ντου στ΄αστέρια

Ο ΠΑΟΚ πέρασε ένα ευχάριστο απόγευμα σήμερα με την Τρίπολη, δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να σας ενημερώσω για το σκορ. Πέτυχε όμως εύκολη νίκη στο ρελαντί, που λέμε, χωρίς να δώσει δικαιώματα στον αντίπαλο να πιστέψει , πως ο ρόλος του είναι κάτι παραπάνω από διεκπεραιωτικός. Το σημαντικό με την ομάδα του Λουτσέσκου είναι πως παρουσιάζει αρμονία σε όλες τις γραμμές κάτι που έδειξε και σήμερα, συνήθως οι ομάδες που υπερτερούν σε κάποιον τομέα υστερούν σε άλλον. Ο ΠΑΟΚ είναι εξίσου αποτελεσματικός και μπροστά και πίσω και τα πάντα δουλεύουν ρολόι.

Ακόμα και ο κίνδυνος να φάει γκολ και να τρέχει μετά για διπλό μεροκάματο, είναι περιορισμένος.
Περισσότερες λεπτομέρειες για την αναμέτρηση δε μπορώ να αναφέρω, αφού όπως αντιλαμβάνεστε, το κείμενο για τον αγώνα γράφτηκε πριν αυτός ξεκινήσει, κάτι που έχει ελάχιστη σημασία.

Ο ΠΑΟΚ, μας δίνει αυτήν την άνεση, είναι τόσο καλός που ξέρεις εκ των προτέρων την εικόνα που θα παρουσιάσει.

Από τους περσινούς ημιτελικούς κυπέλλου εξηγούσα, πως η χάρτινη θα έπρεπε να βρει διακριτικό τρόπο να αποκλειστεί από τον τελικό, αλλά έκαναν του κεφαλιού τους. Πριν τον τελικό ανέλυσα με κάθε λεπτομέρεια τους λόγους που ο ΠΑΟΚ είναι το φαβορί και οι πιθανότητες της χάρτινης ήταν ίδιες με το ενδεχόμενο να χιονίσει τον 15αύγουστο.

Για τον τελικό ανέβασα μπλοκ 24 ώρες μετά κι αυτό για να αποφύγω τη γκρίνια του Νοικοκύρη, όταν τα γράφεις πριν, ποιος ο λόγος να επαναλαμβάνεσαι;

Ορισμένα πράγματα είναι τόσο οφθαλμοφανή, που δεν υπάρχει λόγος να περιμένεις να συμβούν.

Το ότι δεν υπάρχει ομάδα στην Ελλάδα που μπορεί να κοιτάξει τον ΠΑΟΚ στα μάτια, είναι μια πραγματικότητα, όσοι την αγνοούν έχουν πρόβλημα.

Η αλήθεια είναι πως άπαντες το γνωρίζουν, υπάρχουν απλώς ορισμένοι που ντρέπονται να το παραδεχτούν φωναχτά.

Και πάλι δε μας αφορά.

Μ΄αυτό δεν εννοώ πως ο ΠΑΟΚ δε θα χάνει πουθενά, είναι αδύνατον για μια ομάδα να μην κάνει γκέλες σε μια πορεία δέκα μηνών, όσο καλή και να είναι. Οι γκέλες όμως θα είναι λίγες έως σπάνιες κι όταν συμβαίνουν θα αποτελούν είδηση.

Αδυνατώ μάλιστα να οριοθετήσω τα αυθεντικά όρια της γκέλας, το να ρίξεις κάτω από τρία στη χάρτινη, όπως και το να σου πάρει Χ ο γαύρος στον Πειραιά, θα ισοδυναμεί με επιτυχία που θα την γιορτάσουν στα μπουζούκια, άρα αποτυχία για εμάς.

Όσο πιθανό λοιπόν είναι να κάνει γκέλα ο ΠΑΟΚ, άλλο τόσο πιθανό είναι να εκτεθώ με το σημερινό νεωτερισμό, να περιγράψω δηλαδή τα βασικά χαρακτηριστικά ενός αγώνα, πριν γίνει.

Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στο σημερινό παιγνίδι του ΠΑΟΚ, θα ήταν ο εγκεφαλικός αποπροσανατολισμός, λόγω του αγώνα με τη Μπενφίκα.

Ακόμα κι ο Λουτσέσκου που αναλώνεται στις κλασικές δηλώσεις του τύπου «το μυαλό μας στην Τρίπολη, δεν υπάρχει καμμιά Μπενφίκα, με τους Πορτογάλους θα ασχοληθούμε από το βράδυ του Σαββάτου» κλπ, τη Μπενφίκα σκέφτεται. Για την ακρίβεια, αυτή υπάρχει στην άκρη του μυαλού του, ότι και να λέει δημόσια, ότι και να προσπαθεί να περάσει στους ποδοσφαιριστές του.

Που και αυτοί από την πλευρά τους, όσα κι αν ακούσουν από το ποδοσφαιρικό ή μη περιβάλλον τους, τον αγώνα της Τετάρτης της θα σκέφτονται…

Λογικά τα παραπάνω, σα να έχεις ραντεβού με τη Μόνικα Μπελούτσι και να πρήζει τα συκώτια ο προϊστάμενος, αν έκανες αυτά που έπρεπε στο οχτάωρο σου.

«Άσε με ρε φίλε, έχω ραντεβού με τη γυναικάρα και θα κάθομαι κάνω αυτά που κάνω κάθε μέρα;»

Και να θες δηλαδή, δεν έχεις μυαλό, δε μπορείς να συγκεντρώσεις τη σκέψη σου, πως το λένε.
Αυτά στη θεωρία, στην πράξη ο ΠΑΟΚ αποκλείεται να πέσει θύμα παρόμοιας κατάστασης, διότι πέρα από επιτομή ομαδάρας σε αγωνιστικό-τακτικό επίπεδο, δείχνει πως είναι το ίδιο και ψυχολογικά.

Οι παίκτες του χαίρονται το παιγνίδι, δεν παίζουν επειδή έτσι προβλέπει το συμβόλαιο τους, αλλά το απολαμβάνουν.

Στη Λισσαβόνα, οποιαδήποτε άλλη ομάδα αν δεν είχε καταρρεύσει, θα είχε ζοριστεί ιδιαίτερα κάπου εκεί στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, όταν η Μπενφίκα άρχισε να φορτσάρει.

Αντεπεξήλθε όμως με σχετική άνεση, χωρίς τις συνηθισμένες αντιδράσεις ομάδων που τα χάνουν στην πίεση, κάτι που είναι 100% ζήτημα ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης.

Το ίδιο συμβαίνει με τους βασικούς, τους αναπληρωματικούς, ακόμα και για εκείνους που ίσως χρησιμοποιηθούν για μερικά λεπτά κατ΄ανάγκην.

Θα βρίσκονται όλοι στην ίδια φάση ποδοσφαιρικού πριαπισμού, οπότε δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει τη σκέψη τους, σε σημείο που να χάσουν την επαφή με τους στόχους της ομάδας κι εκείνο που χρειάζεται να κάνουν..

Για να σας δώσω ίσως το πιο απτό παράδειγμα, είναι καρμπόν η δική μου περίπτωση με το to10.gr, αυτό που κάνω το χαίρομαι, το γουστάρω, δεν το κάνω ούτε για τα λεφτά, ούτε επειδή έτσι πρέπει…

Για τον αντίπαλο του ΠΑΟΚ, τον Αστέρα, δεν έχω να πω κάτι, ούτως ή άλλως, το παιγνίδι δεν ξεκίνησε ακόμα, ούτε έχω εικόνα από προηγούμενο φετινό αγώνα των Αρκάδων. Κι εννοείται πως δεν έχω ιδέα για το έμψυχο δυναμικό του, αγνοώ ποιοι έφυγαν, ποιοι ήρθαν, από που κρατάει η σκούφια τους.

Μεταξύ μας τώρα, όποιος ξέρει να σηκώσει το χέρι και να ανέβει στον πίνακα να γράψει το ρόστερ του, χωρίς σκονάκι εννοείται..

Τον σέβομαι σε μεγάλο βαθμό όμως, όχι μόνο επειδή τα τελευταία χρόνια αποτελεί σταθερή αξία και μοντέλο λειτουργίας επαρχιακής ομάδας -μαζί με την Ξάνθη εννοείται-, αλλά γιατί αν δε με απατά η μνήμη μου, είναι η μοναδική ομάδα τους τελευταίους εννιά μήνες, που κέρδισε τον ΠΑΟΚ στο χορτάρι.

Κανείς άλλος δεν το κατάφερε, κάποιοι με βαρύτερη φανέλα υποτίθεται, έπαιξαν θέατρο για να κερδίσουν βαθμούς στα χαρτιά.

Κι αυτά που αναφέρω στην εισαγωγή περί άνετης επικράτησης του ΠΑΟΚ, δεν είναι διόλου προσβλητικά ή υποτιμητικά έστω, για τον κάθε Αστέρα, αποτυπώνουν όμως την πραγματικότητα…

Όταν οι ομάδες του πρωταθλήματος θα βλέπουν τον ΠΑΟΚ απέναντί τους φέτος, θα ξεκινούν τους αγώνες με την ίδια μειονεξία που προκαλεί η επίγνωση πως ο αντίπαλος δεν παίζεται.

ΥΓ. Ίσως και να αποτελεί ρίσκο αυτό που κάνω σήμερα, να περιγράψω στα τυφλά έναν αγώνα. Θα έλεγα όμως πως τυφλοί είναι αυτοί που δε βλέπουν την πραγματικότητα

Σίγουρα όμως είναι πρωτοποριακό και ακόμα πιο σίγουρα αποτελεί ένδειξη της καλώς εννοούμενης αυτοπεποίθησης που διαθέτει η ομάδα του Λουτσέσκου και μεταδίδει σε όλους εμάς τους πέριξ αυτής.

Αν μου βγει, σκέφτομαι να το καθιερώσω, δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο κουραστικό και μονότονο είναι να γράφεις μπλοκ μετά τους αγώνες, έχοντας πίεση χρόνου και συγκεκριμένη θεματολογία.

Δε σας κρύβω πως είναι από τις στιγμές που μακαρίζω τον Κυριάκο Θωμαϊδη, αλήθεια σας λέω, θα το ήθελα πολύ να ήμουν στη θέση του, για να κάνω αβέρτα κοπάνες.

Κι αν μου έλεγαν από το κανάλι «που είσαι, δε θα έρθεις για εκπομπή;» θα τους απαντούσα «δείξτε μια παλιότερη, αν δεν έχετε πρόχειρη, δείξτε μια περσινή, προπέρσινη, μήπως θα το καταλάβει κάποιος;»

Ούτως ή άλλως ίδιες είναι, πρόκειται για τη μοναδική εκπομπή στην ιστορία της παγκόσμιας τηλεόρασης, που αν έχεις παρακολουθήσει μια είναι σα να τις έχεις δει όλες.

Αυτό είναι και το φετινό μου όραμα για τον ΠΑΟΚ, να κοπιάρω σχεδόν κάθε εβδομάδα το ίδιο κείμενο και να το στέλνω, αλλάζοντας μόνο το τελικό σκορ και τους σκόρερ..