Ολυμπιακός : Παράσταση νίκης κόντρα στην «κάθαρση»!

Λες και έδωσε στον Ολυμπιακό την ευκαιρία για μία «πρόβα» η αρμόδια επιτροπή της ΟΥΕΦΑ, που όρισε τον Σλάβκο Βίντσιτς στον αγώνα του με την Μπέρνλι. Σαν να έγινε η επιλογή από κάποια καφετέρια του Αιγάλεω, όμως οι ερυθρόλευκοι κατάφεραν να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους.

Όταν ο Μαρινάκης έπαιρνε την απόφαση για να φτιάξει ομάδα από την αρχή ήξερε ότι σε αυτήν την προσπάθεια υπήρχε και ο αστερίσκος να προκύψει το σύνολο που θα νικάει και τους διαιτητές στην Ελλάδα. Τον Παπαπέτρου, τον Σιδηρόπουλο, τον Κομίνη και όποιους άλλους υποπίπτουν σε «ανθρώπινα λάθη» εις βάρος του Ολυμπιακού, αλλά ποτέ εναντίον των ανταγωνιστών του.

Τόσο… μπροστά έχει πάει το ποδόσφαιρο στα χρόνια της εξυγίανσης του Γραμμένου στην ΕΠΟ και στην προσπάθεια της κυβέρνησης να φτιάξει το πιο… συναρπαστικό πρωτάθλημα, άσχετα αν το έφτασε στα όρια του grexit και χρειάστηκε να φορτωθεί τώρα σχεδόν τις μισές ομάδες στην πλάτη της και να τις χρηματοδοτεί, μέσω ΕΡΤ, όμως ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να ζήσει (και) με αυτό.

Κι από εκεί που οι παίκτες του στην προηγούμενη εκδοχή έβλεπαν ατάραχοι τον διαιτητή να δίνει εις βάρος τους πέναλτι για μαρκάρισμα εκτός περιοχής ή να μετράει αντικανονικό γκολ των αντιπάλων τους, τώρα διαπιστώνουμε ότι από πολύ νωρίς ο Ολυμπιακός παρουσιάζει μία ομάδα που μπορεί να διαχειρίζεται και το ματς του «11 εναντίον… 12».

Ομολογουμένως δεν περιμέναμε να φτάσουν από τόσο γρήγορα σε αυτό το επίπεδο οι ερυθρόλευκοι και αυτό καταδεικνύει ότι η ηγεσία της ομάδας έχει πραγματοποιήσει τούτη τη φορά σωστές επιλογές. Και στον προπονητή και τους παίκτες.

Κατά τα λοιπά, ο Μαρτίνς μας επιβεβαίωσε και πάλι ότι έχει εμπιστοσύνη στη δουλειά του. Και αυτό το δείχνει και στους παίκτες του και στον κόσμο της ομάδας. Μπορεί να είχε στη διάθεσή του τους Γκιγιέρμε και Νάτχο, ωστόσο προτίμησε τους Καμαρά και Μπουχαλάκη, με τους οποίους δούλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα. Κράτησε στην ενδεκάδα τον Γκερέρο κι άφησε έξω τον Χασάν, ενώ ο Μεριά δεν μπόρεσε να «σπάσει» το δίδυμο των Μιράντα και Βούκοβιτς.

Βαδίζει με ποδοσφαιρική λογική ο Πορτογάλος για αυτό και η ομάδα του ξέρει τι ζητάει στο γήπεδο και κυρίως το πώς θα επιτύχει το σκοπό της. Κι από τη στιγμή που καταφέρνει και ξεπερνάει τις παγίδες τύπου- Βίντσιτς, τότε αποκτά την προοπτική να «ξεφύγει» κι από τους διαιτητές του συστήματος.
Δεν είναι και μικρό πράγμα να δέχεσαι την «πιστολιά» σε τέτοιο σημείο του αγώνα, αλλά να σκουπίζεις τα αίματα, να συνεχίζεις σαν να μην τρέχει τίποτα και να φτάνεις στην επιτυχία πετυχαίνοντας τρία γκολ σε μία ομάδα όπως η Μπέρνλι, που κράτησε ανέπαφη την εστία της στα 210 λεπτά της μονομαχίας της με την Μπασάκσεχιρ των πολλών αστέρων…