Για σαφάρι στην Μποτσουάνα οι πυροπαθείς

ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ εθεάθη, ευρισκόμενος σε διακοπές, ο Κώστας Καραμανλής ο κουρασμένος. Χαλαρός, μαυρισμένος σε ταβέρνα στη περιοχή Κατωχώρι. Που αλλού, περιμένανε να τον δούνε δηλαδή; Σε κανένα μουσείο η σε καμία έκθεση ζωγραφικής; Με τα παϊδάκια αρέσκεται να παλεύει, τα κοκορέτσια και τα σπληνάντερα. Από που διέκοψε όμως ο πρώην πρωθυπουργός; Κάνει καμιά δουλειά; Έκανε τίποτα το χειμώνα και θα πρέπει να ξεκουραστεί το καλοκαίρι; Τι επαγγέλλεται, από τον Οκτώβριο του 2009, που σταμάτησε να πρωθυπουργεύει; Στα χαρτιά είναι βουλευτής. Πέντε φορές έχει εκλεγεί. Χωρίς σταυρό. Και χωρίς να κάνει τίποτα. Ούτε μία φορά δεν ανέβηκε, στο βήμα να μιλήσει. Δεν πήρε μία νομοθετική πρωτοβουλία. Δεν έκανε μία ερώτηση. Τίποτα. Εννιά χρόνια πληρώνεται τζάμπα και βερεσέ. Για να παριστάνει τον μουγκό. Και να κάνει βόλτες. Να πηγαίνει από το σπίτι του στη Βουλή. Και χωρίς να ντρέπεται.

ΚΑΤΑ τα άλλα, το κάθε θαύμα στην Ελλάδα κρατάει τρεις μέρες. Το μικρό. Το μεγάλο, τέσσερις. Ένας μήνας σήμερον, από τις φωτιές της 23ης Ιουλίου. Με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να αναμασάνε το σλόγκαν, «τίποτα και κανένας δεν θα ξεχαστεί». Τρίχες κατσαρές. Ουδείς ασχολείται. Φρέσκια κουλούρια φωνάζει ο κουλουράς. Τα δύο φαντάρια, που έστειλε πίσω ο Ερντογάν. Η παραμύθι φούρναρης έξοδος από τα μνημόνια. Ο ανασχηματισμός. Κι αλίμονο σ’ αυτούς που φύγανε, για εκεί που κανένας δεν γύρισε πίσω. Αλίμονο σ’ αυτούς, που χάσανε τα σπίτια τους και μείνανε στον δρόμο. Αφορμής δοθείσης λοιπόν, τα best off από τον κυβερνητικό θίασο, αλλά κι από έναν επιφανή gest. Όσο μεγαλύτερες, είναι οι καταστροφές άλλωστε, τόσο μεγαλύτερες είναι οι αρλούμπες.

-Ρένα Δούρου: «Η πολιτική στοχοποίηση δεν είναι κάτι νέο. Τη ξέρουμε από την εποχή του Θουκιδίδη, του Μακιαβέλι του Τσώρτσιλ». Για τη ταμπακιέρα Ρενάκι, έχεις να πεις τίποτα;
-Χρήστος Σπίρτζης: «Πρέπει ν αλλάξουμε σελίδα, ως κοινωνία». Γλώσσα ΠΑΣΟΚ στο 100%.
-Νίκος Τόσκας: «Δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Τιμώ τη στολή μου». Τα ίδια έλεγε κι ο Στυλιανός Πατακός.
-Ανακοίνωση «πράττω» (Κοτζιάς-Τόσκας): «Στη διάρκεια της προσπάθειάς μας για την υπέρβαση των μνημονίων δεν καταφέραμε ν αλλάξουμε, εκείνες τις νοοτροπίες και τις αντιλήψεις που τ9 διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της συνενοχής και της διαπλοκής είχε μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε συνυπεύθυνη στη παρανομία». Ο ορισμός του ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο.
-Σπίρτζης ΙΙ: «Το οικόπεδο στο Μάτι (σ.σ. που κάηκαν οι 26) ανήκει σε συγγενή στελέχους της Νέας Δημοκρατίας». Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά.
-Παύλος Χαϊκάλης: «Είμαι σοκαρισμένος. Πρέπει ν αρχίσουν να αναζητούν ευθύνες». Η πρωτοτυπία σε όλο της το μεγαλείο.
-Αλέξης Τσίπρας: «Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα ακραία κλιματικά φαινόμενα». Το θέμα είναι να μας λες τι μπορείς να κάνεις. Το τι δεν μπορείς, το βλέπουμε και μοναχοί μας.
-Αλέξης Τσίπρας ΙΙ: «Θα χτυπήσουμε τη γροθιά στο μαχαίρι». Μας τα ‘παν κι άλλοι.
-Τσιρώνης (Αναπληρωτής υπουργός περιβάλλοντος): «Όποιος αναλαμβάνει την ευθύνη δεν σημαίνει ότι φταίει». Που πάει να πει, το ότι λέμε εμείς καμία μαλακί@ για να περνάει η ώρα, δεν πάει να πει, ότι εσείς πρέπει να την πιστεύετε.
-Ρενα Δούρου ΙΙ: «Η σιωπή, η ευπρέπεια δεν είναι αδυναμία. Παρουσία είναι οι βρεφονηπιακοί σταθμοί. Η έγκαιρη μετακίνηση των μαθητών στα σχολεία τους. Το «ρεύμα για όλους». Η ανάπλαση του Φαληρικού. Οι αξονικοί τομογράφοι στα νοσοκομεία της Αττικής. Τα οικολογικά λεωφορεία». Σα να ακούς, τον Αχιλλέα Μπέο, να λέει, «έχω πέντε παιδιά».
Αλέξης Τσίπρας ΙΙΙ: «Θα κατεδαφιστούν 3.200 αυθαίρετα στην Αττική». Αλέξη ρίχτο.
-Νίκος Παππάς: «Να ωριμάσουμε σαν πολίτες, δημοσιογράφοι και πολιτικές δυνάμεις». Που πάει να πει, όλοι μαζί τα κάψαμε.
-Ρένα Δούρου ΙΙΙ: «Μου έτυχε η στραβή στη βάρδιά μου». Δεύτερη στραβή μετά τους πνιγέντες στη Μάνδρα. Άτυχο το κορίτσι.

ΟΤΑΝ όμως ο ίδιος ο πρωθυπουργός και σύσσωμη, η κυβέρνηση, λένε και ξαναλένε, «τίποτα και κανένας δεν θα ξεχαστεί», το εννοούν. Και για του λόγου το αληθές, η άμεση παρέμβαση, σ ένα θέμα ζωής και θανάτου, μπορείς να πεις. Η εντολή που δόθηκε, σχεδόν αυθημερόν, στα κατά τόπους αστυνομικά Τμήματα: Να εκδίδουν κατά προτεραιότητα τα διαβατήρια των πυρόπληκτων. Για να δείξει η κυβέρνηση, πόσο κοντά είναι στους πληγέντες. Για τέτοιους μαλακοπίτουρες μιλάμε. Να έχεις χάσει ανθρώπους της οικογένειάς σου. Να έχει καεί το σπίτι σου και να έρχεται η κυβέρνηση να σου λέει, «έτσι και σου έχει λήξει το διαβατήριο, εμείς είμαστε εδώ. Με το που θα κάνεις την αίτηση, θα είναι παραδοτέο». Άλλη δουλειά δηλαδή, δεν είχανε οι καμένοι, από το να το ρίξουνε στον τουρισμό. Κι όχι εδώ δίπλα στην Ευρώπη που ταξιδεύεις με ταυτότητα. Όποιος γουστάριζε καμία Μποτσουάνα για σαφάρι, η κανένα Καναδά για τους καταρράκτες του Νιαγάρα, παραλάμβανε το διαβατήριο χέρι με χέρι. Η αστυνομία μπορεί να μη κατάφερε να σώσει το σπίτι σου, αλλά άπαξ και είσαι πυροπαθής, το διαβατήριο στο βγάζει στο πατ κιούτ. Ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο.

Στη μουσική επιλογή, Jefferson Starship-White Rabbit

MUST READ

Ετοιμος ο Εσε για τη μάχη με τη Στεάουα – Οι τραυματίες, η απόφαση για Μπακούλα, Παπακανέλλο και οι Βέλντε, Γουίλιαν