Άρης : Πολύ σκληρός για να χάσει

Έχοντας παρακολουθήσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του Άρη, τα φιλικά παιχνίδια, και τα επίσημα σε κύπελλο και πρωτάθλημα δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα με το ξεκίνημα του αγώνα. Όχι γιατί ο Εργοτέλης, που είναι μια εξαιρετικά δουλεμένη μεσοεπιθετικά ομάδα, βρέθηκε να προηγείται με 2-0.

Ούτε για την άσχημη μέρα που έτυχε να βρεθούν τρεις , τέσσερις, πέντε παίκτες, αυτά συμβαίνουν. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτή η ομάδα δεν είχε πάθος στο παιχνίδι της και έχασε όλες τις προσωπικές μονομαχίες. Με παίκτες να πηγαίνουν δεύτεροι πάνω στην μπάλα, σαν «υπνωτισμένοι». Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην …σιγουριά για την νίκη και την εμπιστοσύνη στις δυνατότητες τους, αλλά ξέρω σίγουρα ότι δεν πρέπει να επαναληφθεί.

Ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο και βλέπουμε τον πραγματικό Άρη. Με παίκτες και θα σταθώ και πάλι σε αυτό,  έτοιμους να «δαγκώσουν» τους αντιπάλους για να κερδίσουν την μπάλα. Με τον συγκλονιστικό Πλατέλλα να κάνει άνω κάτω την άμυνα των φιλοξενουμένων και τον Ντούνη να μπαίνει ως αλλαγή και να δίνει ταχύτητα και ακόμα μεγαλύτερη ποιότητα στην ομάδα του. Η ανατροπή του σκορ ήρθε ως φυσικό επακόλουθο της προσπάθειας του Άρη, που δείχνει ότι φέτος έχει το μέταλλο ανόδου που του έλειπε την περσινή αγωνιστική περίοδο.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Άρης πραγματοποίησε την καλύτερη του εμφάνιση την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, τουλάχιστον στα πρώτα 25 λεπτά του. Το συγκεκριμένο παιχνίδι πρέπει να λειτουργήσει ως μάθημα για τον Δημήτρη Σπανό και τους παίκτες του, ενόψει της συνέχειας του πρωταθλήματος. Δεν θα μπω καν στο «τρυπάκι» να ασχοληθώ με διαιτησία (ο Ντούνης εξάλλου έφυγε από κανονική θέση) όταν στο πρώτο ημίχρονο ο βοηθός έχει κόψει τρία τετ α τετ παίκτες του Άρη, την ώρα που ήταν έτοιμοι να σκοράρουν.