Δεν είναι σαν την Αχτσιόγλου, η Στεφανίδη

ΠΕΝΤΕ μετάλλια η πτωχή και χρεοκοπημένη Ελλάς στο ευρωπαϊκό του Στίβου. Στον τελικό του ο Τσιτσιπάς. Χρυσό στη κωπηλασία, Μπούρμπου και Κυρίδου. Έτσι πάει. Στον Αθλητισμό κερδίζει ο καλύτερος. Το χρονόμετρο δεν κάνει ποτέ λάθος. Η μεζούρα μετράει σωστά με ακρίβεια χιλιοστού. Στον Αθλητισμό, δεν σε ψηφίζουν για καλύτερο κάποιοι λακαμάδες. Στον Αθλητισμό, δεν γίνεται να βάλεις μέσον, για να σε διορίσουν πρωταθλητή. Στον Αθλητισμό, δεν γίνεται να κλέψεις. Στον αθλητισμό θα κερδίσει αυτός που, αξίζει. Δεν υπάρχει διαιτητής στον Αθλητισμό. Να σε ευνοήσει, η να σε αδικήσει. Δεν υπάρχουν δοκάρια, για να λες ήμουνα άτυχος. Δεν είναι παιχνίδι, ο Αθλητισμός. Δεν είναι ποδόσφαιρο. Δεν είναι μπάσκετ. Δεν είναι χαβαλές η προπόνηση στον Αθλητισμό. Παίρνουμε μια μπάλα και παίζουμε. Στον Αθλητισμό θα σου φύγει ο κώλος. Στον Αθλητισμό είσαι μόνος σου. Αμέτρητες ώρες. Εσύ και το χρονόμετρο. Εσύ και η μεζούρα. Κάν’ το αυτό κάθε μέρα, να δεις τη γλύκα. Να παλεύεις με τα δευτερόλεπτα και τα χιλιοστά.

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ είναι να ανεβαίνει για πρώτη (και τελευταία) φορά στη καριέρα του στο βάθρο, σε μεγάλη διοργάνωση, ο 36χρονος Δημήτρης Τσιάμης.

Να έχεις φτάσει 36 χρονών και να μην τα παρατάς. Να χύνεις κιλά ιδρώτα στη προπόνηση. Ακόμα κι όταν όλα δείχνουν, ότι η προσπάθειά σου, είναι μάταια. Σε ποιόν να έλεγε ο Τσιάμης, «πάω στο ευρωπαϊκό του Βερολίνου, για μετάλλιο»; Στο ψητό θα τον παίρνανε. Είκοσι τόσα χρόνια στους στίβους και στα σκάμματα και η δικαίωση να έρχεται τη τελευταία φορά που πήδηξε σε μεγάλη διοργάνωση. Ακόμα κι αυτό μπορεί να γίνει στον Αθλητισμό.

ΔΕΝ είναι θέμα φυσικών προσόντων, για να φτάσεις και να διατηρηθείς στη κορυφή. Όπως η Κατερίνα Στεφανίδη. Τη διαφορά σ αυτό το επίπεδο, τη κάνει η προσωπικότητα. Που σου δίνει τη δυνατότητα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, του αγώνα, να φτάνεις και να ξεπερνάς τα όριά σου. Να το ξαναπώ για μία ακόμα φορά. Δεν είναι παιχνίδι ο Αθλητισμός. Θαυμάζεις το ταλέντο, την ικανότητα του ποδοσφαιριστή να ντριμπλάρει. Είναι μοναδικό το ταλέντο του Μέσι. Και για να κάνει, πενήντα παιχνίδια το χρόνο, πάει να πει ότι δουλεύει. Οι αθλοπαιδιές ωστόσο δεν είναι Αθλητισμός.

ΣΤΟ στίβο, συμβαίνουν τα ακριβώς αντίθετα με αυτά στη πραγματική ζωή. Στον Αθλητισμό, δεν γίνεται να λουφάρεις. Δεν γίνεται να πάρεις την έδρα του πατέρα σου, όπως γίνεται στη Βουλή και στο Πανεπιστήμιο. Δεν γίνεται να σου πάρει τη θέση κάποιος άλλος, επειδή, τηλεφώνησε ο Υπουργός. Δεν γίνεται να είσαι ντενεκές και να διακριθείς στον Αθλητισμό. Στη πολιτική γίνεται. Στο Πανεπιστήμιο γίνεται. Στη τηλεόραση γίνεται. Στον Αθλητισμό, δεν γίνεται ποτέ. Πόσοι ντενεκέδες παίρνουνε το μικρόφωνο και μιλάνε στη τηλεόραση. Το να πάρεις το κοντάρι και να πηδήξεις, δεν γίνεται με τίποτα. Γιώργος Μίνος στη τηλεόραση υπάρχει. Στον Αθλητισμό ποτέ.

ΚΑΙ γι’ αυτό ακριβώς, ενώ η χώρα έχει καταρρεύσει κι έχει διαλυθεί ο Αθλητισμός επιμένει να φέρνει επιτυχίες. Επειδή, στον Αθλητισμό υπάρχει αξιοκρατία. Ούτε ο Κατρούγκαλος πήγε στο Βερολίνο, ούτε η Έφη Αχτσιόγλου. Στο ευρωπαϊκό πήγανε οι καλύτεροι. Οι αθλητές δεν κοροϊδεύουνε όπως οι πολιτικοί. Οι αθλητές δουλεύουνε. Δεν πουλάνε παραμύθια. Οι αθλητές μιλάνε με τις επιδόσεις τους. Δεν σκίζουν τα μνημόνια με το στόμα. Ο αθλητής δεν είναι απατεώνας. Άλλα να λέει κι άλλα να κάνει. Ο αθλητής δεν είναι απατεώνας, να υπόσχεται χρυσά μετάλλια και παγκόσμια ρεκόρ. Σαν τους πολιτικούς που τάζουνε λαγούς με πετραχήλια. Ο αθλητής είναι τίμιος. Αυτό που μπορεί κάθε φορά αυτό κάνει.

ΚΙ επειδή ακριβώς τον αθλητή τον διακρίνει η δουλειά και η συνέπεια καταφέρνει να διακρίνεται και κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες. Ο αθλητής ξέρει τι κάνει. Ο αθλητής, με τον προπονητή του, έχουν τη τεχνογνωσία, έχουν σχέδιο, έχουν στόχους. Ο Κουρουμπλής, τι έχει; Δεν έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας, Αχτσιόγλου και Στεφανίδη. Πρώτη δουλειά της Αχτσιόγλου, διευθύντρια του γραφείου του Κατρούγκαλου στο υπουργείο Εργασίας. Δεύτερη δουλειά υπουργός. Πόσο έχει προσπαθήσει και έχει κουραστεί η μία και πόσο η άλλη; Δεν είναι σαν την Αχτσιόγλου η Στεφανίδη. Δεν τα βγήκε εύκολα. Δεν τα βρήκε έτοιμα. Ίδρωσε και ιδρώνει.

ΚΑΙ μην πει κανείς, ότι οι αθλητές ντοπάρονται. Τους πιάνουνε όμως. Στον Αθλητισμό δεν γίνεται να γλυτώσεις . Αργά η γρήγορα, θα σε πιάσουνε. Στη πραγματική ζωή πόσοι από τους κλέφτες πιάνονται; Και δεν λέμε γι’ αυτούς, που μπουκάρουνε σε τράπεζες, η τους ψιλικατζίδες, που αρπάζουνε τσάντες. Λέμε για τα γκράντε λαμόγια. Γι’ αυτούς που δεν κλέβουνε με τα πιστόλια, αλλά με μία υπογραφή. Για τους Ολυμπιονίκες της αρπαχτής. Στον Αθλητισμό πιάσανε έναν Μπεν Τζόνσον και μία Μάριον Τζόουνς. Πριν τρία χρόνια, όλη την ομάδα στίβου, της Ρωσίας. Τους μισούς σχεδόν Έλληνες πρωταθλητές του 2004. Στη πραγματική ζωή, ο δεύτερος κλέφτης, μετά τον Τζοχατζόπουλο ποιός είναι;

Στη μουσική επιλογή Dr. John- Litanie Des Saints.

MUST READ

Έτσι… γεννήθηκε η Boxing Day – Το μακρινό 1860 και τα πρώτα παιχνίδια στην ιστορία