Ας μην κρατήσουν οι… χοροί

Δουλειά στην εντέλεια. Και την πρόκριση καθάρισε και το κέφι του έφτιαξε και –το σημαντικότερο- μόλις κέρδισε 15 ημέρες ώστε να είναι σε καλύτερη κατάσταση όταν θα έρθει η ώρα για την επόμενη πίστα. Κατά τα άλλα: Σεμνά και ταπεινά. Αυτό που επιχειρεί να κάνει ο Ολυμπιακός 2018-19 είναι πάρα πολύ δύσκολο και θέλει… λίγα λόγια.

Εκτός αν κάποιος πιστεύει στα αλήθεια, ότι αλλάζοντας 20 ποδοσφαιριστές (γιατί τόσοι θα είναι οι νέοι στο ρόστερ τέλη του μήνα) μπορείς απλά πατώντας ένα κουμπί να είσαι έτοιμος να διεκδικήσεις τους στόχους σου.

Έχουν κάνει καλή δουλειά οι Ερυθρόλευκοι. Από τις αρχές Απρίλη όταν έδωσαν το δικαίωμα στον Πέδρο Μαρτίνς να ξεκινήσει το δικό του «πρότζεκτ», μέχρι στον τρόπο με τον οποίο εκμεταλλεύθηκαν ως εδώ το παράθυρο της ενίσχυσης. Τρέχει ένα πλάνο που μυρίζει ποδόσφαιρο. Με ρεαλισμό, ιδέες, με τον προπονητή να έχει τον έλεγχο.

Πλάνο που το καταλαβαίνεις όχι στην ποιότητα του Ποντένσε (που προφανώς δεν χρειάζονταν το ματς με τη Λουκέρνη για να καταθέσει διαπιστευτήρια) αλλά σε εκείνα που σπανίως δίνει κανείς σημασία. Στο φινίρισμα του περσινού ρόστερ. Στις δεύτερες ευκαιρίες. Στον τρόπο με τον οποίο τα ελληνικά έγιναν ξανά η επίσημη γλώσσα των αποδυτηρίων. Στα κομμάτια που έρχονται να προστεθούν για να αξιοποιήσουν τις ικανότητες εκείνων που ήταν ήδη εδώ.

Δεν είναι έτοιμη ακόμη η ομάδα του μεγάλου λιμανιού. Δεν έχουν μπει οι βασικοί στόπερ (Τοροσίδης, Μεριά), το 6άρι και το 8άρι (Νάτχο) ίσως και ο σέντερ φορ. Λείπει ένας άξονας σα να λέμε, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον Πορτογάλο να έχει δώσει ήδη μορφή στην δουλειά του και ευκαιρίες σε ποδοσφαιριστές όπως ο Καμαρά και ο Γκερέρο να ανεβάζουν ψηλά τα στάνταρ του ανταγωνισμού σε εκείνους που βρίσκονται… καθ’ οδόν.

Μοιράζονται ρόλοι. Δημιουργείται μια ταυτότητα. Σχηματίζεται μια κανονική ομάδα, με δυνατότητες.

Το 4-0 με τη Λουκέρνη θα δημιουργήσει δεδομένα μια άκρως ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα σήμερα στον Ρέντη. Για να πεισθούν οι 29 ποδοσφαιριστές που έχει ο Μαρτίνς στο ρόστερ του ότι η δουλειά που γίνεται οδηγεί προς τη σωστή κατεύθυνση.

Τα υπόλοιπα; Καλό είναι να μην κρατήσουν για πολύ.

MUST READ

Βραδιά… εξάρας

Ο στόχος του Ολυμπιακού είναι μακρινός. Αφορά στην επιστροφή του στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Απαιτεί διαρκή πρόοδο αλλά κυρίως απαιτεί υπομονή. Θα είναι ιδεατό αυτή η προσπάθεια να συνδυαστεί με την παρουσία στους ομίλους του Γιουρόπα, αλλά και συνολικά μέχρι τον Οκτώβρη όταν και πλέον οι Πειραιώτες θα είναι έτοιμοι, να μην υπάρχουν απώλειες που θα κοστίσουν. Αυτά όμως δεν τα… παραγγέλνεις. Δουλεύεις και προσπαθείς να τα κατακτήσεις παιχνίδι με το παιχνίδι.